Είναι από τις στιγμές που τα δάκρυα στα μάτια των φίλων του ΟΦΗ κυλούν από συγκίνηση και χαρά. Κανένας λόγος δεν υπάρχει ώστε να τα σκουπίσει ο οποιοσδήποτε. Χθες στο Ηράκλειο, αυτή η έκδοση της ομάδας, με το νέο σήμα πλέον και τη σύγχρονη αντίληψη για το ποδόσφαιρο, γεφύρωσε το παρελθόν με το σήμερα. Το ’87 πανηγύρισε τρόπαιο στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Ηρακλή. Τρία χρόνια μετά, ξανά στο Ολυμπιακό Στάδιο σε τελικό Κυπέλλου, αλλά τότε ο Ολυμπιακός είχε τον «πολύ» Ντέταρι και τους Αναστόπουλο, Τσαλουχίδη και Μητρόπουλο. Δύσκολο το εγχείρημα, το 2-4 ήρθε με σόου από τον ούγγρο σταρ σε μια τελευταία παράσταση στην Ελλάδα.
Πέρασαν από τον Μάιο του ’90, ακριβώς 35 χρόνια. Ο ΟΦΗ έκτοτε είχε τα πάνω και τα κάτω του, ποτέ όμως δεν έδειξε τόσο δυνατός και αποφασισμένος όπως τώρα. Οπως στο διπλό ραντεβού με τον Αστέρα. Ισως δεν ήταν συνολικά ανώτερος στις αναμετρήσεις σε Τρίπολη και Ηράκλειο. Είχε όμως τη λεγόμενη «βαριά φανέλα», αυτή με το ειδικό βάρος και παράλληλα γνώση των κρίσιμων στιγμών και πώς αυτές να τις αντιμετωπίσει. Ο Μπάκιτς έγινε καταπληκτικός γκολκίπερ σε μια φάση, ο Ράσταβατς είχε την τύχη με το μέρος του απέναντι σε μια ομάδα που αγάπησε και σε πόλη που αγαπήθηκε και έτσι γράφτηκε η ιστορία. Ποιος έλειψε; Μα, ο Τραϊανός Δέλλας. Και μπράβο στους ανθρώπους του ΟΦΗ και δη στον προπονητή που έδειξαν συναίσθημα και αφιέρωσαν την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου σε έναν άνθρωπο που πάλεψε ώστε να δημιουργήσει αυτή την ομάδα και ήθελε να συνδυάσει το όνομά του με κάτι εντυπωσιακό και σε ασπρόμαυρο φόντο. Ολα έμειναν στη μέση. Νωρίς τον περασμένο Οκτώβριο αναγκάστηκε να αποχωρήσει χωρίς να το θέλει. Εφυγε ώστε να είναι κοντά στην οικογένειά του. Ο ΟΦΗ, όμως, συνέχισε. Στο ίδιο μονοπάτι, αυτό που τον έβγαλε χθες στη λεωφόρο για το Ολυμπιακό Στάδιο και το σπουδαίο ραντεβού. Τη χαρά, το χαμόγελο της μιας βραδιάς. Γιατί να μην το απολαύσουν στην Κρήτη; Γιατί να μη χαρούν για έναν σημαντικό σταθμό μιας σημαδιακής χρονιάς, αυτής που σβήνουν 100 κεράκια για την ομάδα τους;
Είναι βέβαιο πως η Κρήτη θα… μετακομίσει στην Αττική για τον τελικό. Ο ΟΦΗ λάμπει και θέλει «να το ζήσει». Το πόσες πιθανότητες έχει, ας μην το προδικάσει ο οποιοσδήποτε. Αλλωστε, μικρή σημασία έχει αυτό…