Ο Νίκος Παππάς μπλέχτηκε σε διάφορα καβγαδάκια με τον πρόεδρο και την προεδρική φρουρά του ΣΥΡΙΖΑ στη συνεδρίαση της ΚΕ του κόμματος. Μία από τις πολλές του μομφές για τους παραπάνω ήταν η επισήμανση πως τα αίτια της δημοσκοπικής τους πτώσης πρέπει να αναζητηθούν στο παρόν και όχι στο παρελθόν. Μια κι έχει ακόμη λόγο στα συριζαϊκά πράγματα, βέβαια, κάποιος σύντροφος ίσως χρειάζεται να του θυμίσει ότι το παρόν είναι το ζωντανό συνολικό άθροισμα ολόκληρου του παρελθόντος κι αυτός η απόδειξη του αξιώματος.
Τρίχες
Αφού παραδέχθηκε στα ερτζιανά πως έχει κάνει μεταμόσχευση μαλλιών επειδή είχε αραίωση, ο Αδωνις Γεωργιάδης ανέφερε πως τον «εντυπωσιάζει υπερβολικά» η ανάγκη των συμπολιτών του να ασχολούνται με τις τρίχες του. Ο ηθοποιός Στιβ Μάρτιν έχει πει κάποτε ότι διασημότητα είναι όποιος μοιάζει να έχει ξοδέψει πάνω από δύο ώρες για να φτιάξει το μαλλί του. Ενα σοσιαλμιντιακό και μιντιακό τέρας σαν τον υπουργό Υγείας δεν πρέπει να μπορεί να ανταποκρίνεται σ’ αυτόν τον ορισμό;
Ελπίδα
Για να περιγράψει τη μεγαλύτερη ευθύνη των κυβερνώντων στην αντιμετώπιση του δημογραφικού, ο Ακης Σκέρτσος επικαλέστηκε τον Καρλ Πόπερ. Κατά τα λεγόμενα του υπουργού, λοιπόν, «η ελπίδα δεν είναι συναίσθημα – είναι στάση σε έναν κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο σύνθετος και δύσκολος». Γι’ αυτό πρέπει «να χτίσουμε έναν κόσμο όπου η ελπίδα επιστρέφει». Σύμφωνοι. Πάντως, μια ματιά στα ποιοτικά στοιχεία των γκάλοπ δείχνει πως το εκλογικό σώμα ακολουθεί μια άλλη συμβουλή: εκείνη που λέει «να ελπίζεις πολλά, να περιμένεις λίγα».
Δεδομένο
Από το Ηράκλειο Κρήτης ο Μάκης Βορίδης διαβεβαίωσε ότι «το δεδομένο των μεταναστευτικών ροών δεν το έχουμε δεχθεί ως ένα αναπόδραστο δεδομένο, καθώς εργαζόμαστε για να το ελέγξουμε». Πήγε εκεί για να βρει χώρο για την προσωρινή φιλοξενία και καταγραφή μεταναστών – ώστε να μην οδηγούνται στο λιμάνι εν μέσω τουριστικής σεζόν – αλλά υποσχέθηκε και συμφωνία με τη Λιβύη. Τι κι αν δεν ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου το Μεταναστευτικό είναι επίσης χοτ κι οι κυβερνώντες ομοϊδεάτες του; Δούλευε.