Γιώργος Σαλονίκης: Ο ασυμβίβαστος

Διετέλεσε αντιπρόεδρος του TAK και της KAE Ολυμπιακός, για 11 χρόνια. Στην περίοδο 1997-2003 ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ενώ το 2009 επιστρατεύτηκε – εκ νέου στο ποδόσφαιρο – από τον Σωκράτη Κόκκαλη. Τον προσωπικό του φίλο, με τον οποίο συχνά-πυκνά τους συναντούσες στη 40μετρη θαλαμηγό του «BUX».

H γνωριμία τους προέκυψε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, καθώς ο Γιώργος Σαλονίκης ήταν επιχειρηματίας έχοντας παραλάβει από τον πατέρα του την επιχείρηση κονσερβοποίησης φρούτων VEKO, που είχε εγκαταστάσεις στην Κόρινθο. Επίσης από το 1991 είχε τη δική του εταιρεία με έδρα της στον Πύργο Αθηνών, που είχε ως αντικείμενο την εξαγωγή γεωργικών προϊόντων στις βαλκανικές χώρες και είχε άμεση συνεργασία με τον Σωκράτη Κόκκαλη, που ήταν μέτοχος στη συγκεκριμένη εταιρεία.

Σε εκείνα τα γραφεία, εκτός από τις δουλειές της εταιρείας, είχαν κλειστεί οι μεγαλύτερες συμφωνίες του μπασκετικού Ολυμπιακού τη δεκαετία του 1990, ενώ ήταν απολαυστικές οι συζητήσεις του τόσο με τον πρόεδρο όσο και με τον αγαπημένο του προπονητή, Γιάννη Ιωαννίδη, με τον οποίο είχε αναπτύξει πολύ δυνατή φιλία.

«Έίναι αφιερωμένο σε έναν πολύ καλό φίλο, σε έναν πολύ μεγάλο Ολυμπιακό, που μας βλέπει από το σπίτι του, τον Γιώργο Σαλονίκη»: Τάδε έφη Βαγγέλης Μαρινάκης αφιερώνοντας του το πρωτάθλημα του 2016

Το… δέσιμο του Τάρπλεϊ

Ενδιάμεσα στα δύο δραματικά παιχνίδια στο Λιμόζ, το 1993, που στοίχισαν στον Ολυμπιακό τον αποκλεισμό του από το φάιναλ φορ του Πειραιά, ο Αρης κατακτούσε το κύπελλο Κυπελλούχων στο Τορίνο με τον Ρόι Τάρπλεϊ να κάνει πράγματα και θαύματα εκείνη τη χρονιά.

Ο Γιώργος Σαλονίκης, ξετρελαμένος με τον NBAer σούπερ παίκτη, τον «κλείνει» με τον έλληνα μάνατζέρ του Βασίλη Δημαρέλο για την επόμενη σεζόν (1993-94), με τον Σωκράτη Κόκκαλη και τον Γιάννη Ιωαννίδη να το μαθαίνουν μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας! Ηταν ο δεύτερος ξένος της ομάδας μετά τον Ζάρκο Πάσπαλι, και μαζί με Παναγιώτη Φασούλα και Ντράγκαν Τάρλατς ο έμπειρος παράγοντας έκανε… εικόνα την καλύτερη φροντ λάιν στην Ευρώπη.

Είναι αλήθεια – και από ουδέτερους παρατηρητές – ότι εκείνη τη χρονιά ο Ολυμπιακός έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη, ένα θέαμα που είχε να εμφανιστεί αρκετά χρόνια σε τόσο κυριαρχικό επίπεδο (το έκανε και η Ρεάλ Μαδρίτης έναν χρόνο μετά με Σαμπόνις και Αρλάουκας μεταξύ άλλων).

«Ηταν μια μεγάλη ευκαιρία για τον Ολυμπιακό αν σκεφτούμε ότι μας στοίχισε 750.000 δολάρια. Δεν χρειαζόταν να δω παρά τρία-τέσσερα παιχνίδια όταν έπαιζε με τον Αρη για να πειστώ ότι θα έκανε όργια και με τη φανέλα της ομάδας μας. Τι να λέμε τώρα; Μιλάμε για ένα υπερ-παίκτη. Εκανε στο γήπεδο απίστευτα πράγματα. Σε αντίθεση με όσα μπορεί κανείς να φανταστεί, ήταν και ωραίος τύπος. Απλά δεν μπορούσε να καθυποτάξει τα πάθη του. Για μένα, όμως, παραμένει ένας από τους καλύτερους ξένους που έπαιξαν ποτέ στην Ελλάδα» είχε παραδεχτεί στον καλό συνάδελφο Γιάννη Φιλέρη σε ένα αφιέρωμα για τα έργα και τις ημέρες του Αμερικανού όταν έφυγε – δυστυχώς πολύ πρόωρα – από τη ζωή.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε… τσινήσει λίγο στην αρχή για αυτή τη μεταγραφή, αλλά ο Σαλονίκης τον καθησύχασε: «Γιάννη, μην ανησυχείς, τον έχω… δεμένο» του είπε καθώς είχε συντάξει ένα ιδιαίτερο συμβόλαιο που είχε και αρκετούς περιοριστικούς όρους!

«Μα δεν είμαι πια στο κολέγιο για να είμαι στις 8 στο κρεβάτι μου. Αυτό δεν είναι συμβόλαιο αλλά ολόκληρο βιβλίο με κανόνες» είχε παραπονεθεί ο Ρόι που όφειλε να μη χάσει παιχνίδι (εφόσον δεν ήταν τραυματίας), να βρίσκεται σπίτι του το αργότερο στις 12 το βράδυ τις καθημερινές και μέχρι τις 2 τα Σαββατοκύριακα και φυσικά πολλά άλλα.

Δεδομένου ότι ο Γιώργος Σαλονίκης λάτρευε το ποδόσφαιρο, την ίδια σεζόν με προσωπικές του ενέργειες είχε κλείσει τον δανό στράικερ Μπεν Κρίστενσεν.

Κιμπάρης, φιλικός, δυναμικός, αρκεί να μην του πείραζε κάποιος τον Ολυμπιακό, γιατί τότε έβλεπε το άλλο του πρόσωπο. Οπως αυτό που είχε δει ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ, Σοφοκλής Πιλάβιος, σε μια συνάντησή τους στο Χίλτον, όταν είχε επανεμφανιστεί στα δρώμενα της ΠΑΕ το 2009 με την αγορά μετοχών αξίας 3.000.000 ευρώ.

«Δεν πρόκειται να το κάνω αυτό διαρκώς. Είπα στον πρόεδρο της ΕΠΟ ότι τα λάθη των άλλων δεν μπορεί να τα χρεώνεται αυτός. Νομίζω ότι κατάλαβε. Απλά ζήτησα ισονομία, θέλουμε να προστατέψουμε την επένδυσή μας» είχε πει μεταξύ άλλων, αλλά με τη γλώσσα του σώματος να δείχνει και να λέει πολύ περισσότερα.

Η σχέση του με τον Ιωαννίδη

Το καλοκαίρι του 1991 ήταν παρών στις πρώτες επαφές του Γιάννη Ιωαννίδη με τον Σωκράτη Κόκκαλη και ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, που διατηρούσε άριστες σχέσεις και με τον πατέρα του, αποφάσισε να του αναθέσει τη διοικητική ευθύνη της ομάδας μπάσκετ. Ηταν ο μεγαλύτερος φαν του Ξανθού και ήταν αυτός που έπεισε τον Σωκράτη Κόκκαλη να τον φέρει πίσω το καλοκαίρι του 1999 και ενώ ο απερχόμενος Ντούσαν Ιβκοβιτς (που είχε άριστη σχέση με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού) του είχε έτοιμο για συνάντηση σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς!

Με τον Γιάννη Ιωαννίδη είχαν ατελείωτες συζητήσεις, είχαν αναπτύξει αμοιβαία και έντονη σχέση φιλίας και εμπιστοσύνης, αρκεί να μην έμπαινε στα… γούρια του μεγάλου τεχνικού.

Οντας γριπιασμένος μετά από ένα παιχνίδι ρουτίνας στο Βέλγιο με τη Μάες Πιλς και τρέμοντας από το κρύο, έκανε το λάθος να ζητήσει για πρώτη – και τελευταία εννοείται – φορά από τον Ξανθό να μπει και αυτός στο πούλμαν της ομάδας για να φτάσει πιο γρήγορα στο ξενοδοχείο.

«Γιώργο μου, φόρα σε παρακαλώ το μπουφάν μου γιατί θα κρυώσεις χειρότερα και τα λέμε στο ξενοδοχείο όπου θα πας με το ταξί που θα σου βρούμε» τον άφησε… άγαλμα ο Ιωαννίδης αφού πρώτα είχε κατέβει από το πούλμαν και του πρόσφερε το μπουφάν του.

«Σήμερα έχει τα γενέθλιά του. Κάθε πρωί είμαστε φίλοι και το βράδυ τσακωνόμαστε» είχε πει την ατάκα ο Ξανθός για τον φίλο του στο πάρτι κατάκτησης του πρωταθλήματος του 1993, εκεί που δεν κατέβηκε ο Παναθηναϊκός και λίγο πριν αρχίσουν οι εορταστικές εκδηλώσεις ο Γιώργος Σαλονίκης πήρε το μικρόφωνο: «Επειδή ο λόγος του κ. Γιαννακόπουλου είναι συμβόλαιο, ελπίζουμε ότι θα τον κρατήσει για μια ακόμα φορά και τον ευχαριστούμε πολύ» είπε.

Ενας αστικός μύθος λέει ότι το καλοκαίρι του 1997 μαζί με τον Σωκράτη Κόκκαλη σκέφτηκαν μήπως… πετάξουν τα κινητά τους στη θάλασσα στην κρουαζιέρα που βρίσκονταν για να μην ανανεώσουν το συμβόλαιο του Ντέιβιντ Ρίβερς.

«Σήμερα έχει τα γενέθλιά του. Κάθε πρωί είμαστε φίλοι και το βράδυ τσακωνόμαστε» είχε πει την ατάκα ο Γιάννης Ιωαννίδης. Οι δυο τους υπέγραψαν μια εποχή στο λιμάνι

Με τον Ιβκοβιτς

Ο Γιώργος Σαλονίκης ταίριαξε και με τον Ντούσαν Ιβκοβιτς από την πρώτη χρονιά, έχοντας άλλωστε μεταξύ άλλων και το ίδιο αγαπημένο ουίσκι. Το οποίο απολάμβαναν σε εκείνη την πτήση επιστροφής από το Βελιγράδι μετά τη νίκη των Ερυθρολεύκων στο πρώτο παιχνίδι των πλέι οφ στον δρόμο προς τη Ρώμη το 1997. Οι Πειραιώτες είχαν κάνει το 1-0 (η πρόκριση προς τα προημιτελικά ήταν στις 2 νίκες), οι παίκτες κοιμούνταν και Σαλονίκης – Ιβκοβιτς απολάμβαναν το ουίσκι τους.

«Να κλείσω αεροπλάνο να είναι σταντ μπάι σε περίπτωση που χρειαστεί» ψέλλισε δειλά-δειλά προς τους δύο άνδρες ο ταξιδιωτικός πράκτορας της ομάδας Γιώργος Κουκοβίνος και τα μάτια του Γιώργου Σαλονίκη άστραψαν: «Τι είναι αυτά που σκέφτεσαι, δεν θα ξανάρθουμε εδώ» είπε και ο Ντούντα πρόσθεσε: «Γιώργο, άσε τα αεροπλάνα και φέρε λίγο πάγο ακόμα και έλα να πιείς και εσύ ένα ποτήρι».

Η Παρτίζαν νίκησε με έναν πόντο στο ΣΕΦ, ισοφάρισε σε 1-1 και το βράδυ τα μεσάνυχτα αεροπλάνο δεν υπήρχε ούτε για δείγμα για να πετάξει ξημερώματα πίσω στο Βελιγράδι η ομάδα. Με προσωπικές ενέργειες του Ιβκοβιτς μέσω γνωστών του στην YAT (οι αερογραμμές της πατρίδας του) βρέθηκε αεροπλάνο, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στη σερβική πρωτεύουσα και η συνέχεια είναι γνωστή στον δρόμο προς τον τελικό θρίαμβο.

Ο Γιώργος Σαλονίκης ζούσε για τις κόντρες με τον Παναθηναϊκό και τον Τάκη Μπαλτάκο και θεωρεί μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του όταν ο Ολυμπιακός απέκτησε το 1994 τον Σάσα Βολκόφ, τον οποίο ο Παναθηναϊκός είχε αφήσει να κάνει χρήση της οψιόν στο συμβόλαιό του, να πάει στο ΝΒΑ. Πίσω από το οποίο ήταν… οι Ερυθρόλευκοι.

Προσωπικός φίλος και του Βαγγέλη Μαρινάκη, με τον τελευταίο μάλιστα στη φιέστα για το πρωτάθλημα του 2016 να του το αφιερώνει: «Είναι αφιερωμένο σε έναν πολύ καλό φίλο, σε έναν πολύ μεγάλο Ολυμπιακό, που μας βλέπει από το σπίτι του, τον Γιώργο Σαλονίκη» είχε πει χαρακτηριστικά.