Εκείνη η μια στιγμή που περνά μα δεν χάνεται, αφήνοντας το σημάδι της παντοτινό. Με τα μεγάλα φώτα χαμηλωμένα στο πρελούδιο της γιορτής για το 48ο και το Γεώργιος Καραϊσκάκης να κρέμεται από τα χείλη του Βαγγέλη Μαρινάκη: εκείνου που οραματίστηκε, αφοσιώθηκε και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για αυτά που κωδικοποιημένα στο μεγάλο λιμάνι καταλαβαίνουν ως «τα χρυσά χρόνια» του Ολυμπιακού.
Πίσω στον χρόνο; Εναν χρόνο πριν οι Ερυθρόλευκοι υπέγραψαν το αδιανόητο νταμπλ (πρώτα οι μικροί το Youth League στη Νιόν, έπειτα οι μεγάλοι το Conference League στη Νέα Φιλαδέλφεια). Εναν χρόνο μετά; Μεγάλοι και μικροί (μαζί πια) κορύφωσαν τους εορτασμούς των 100 χρόνων με την απίθανη φιέστα για το 48ο πρωτάθλημα, στην αναμονή του επόμενου νταμπλ – υπάρχει και ο τελικός Κυπέλλου με τον ΟΦΗ, στις 17/5.
Κανονικό γλέντι από εκείνα που γεμίζουν τον σκληρό δίσκο των αναμνήσεων. «Δεν σταματάμε, συνεχίζουμε για πιο ψηλές κορυφές» έδειξε τον δρόμο ο διοικητικός ηγέτης των Πειραιωτών, πιστός στο «Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε» δόγμα που έμελλε να αποτελέσει το σήμα κατατεθέν μιας εποχής.
Και άναψε για μια ακόμη φορά τη σπίθα. Πώς αντέδρασαν οι χιλιάδες της κερκίδας; Λες και συνεννοημένοι. Θέλοντας να μιλήσουν όλοι μαζί απευθείας στον Βαγγέλη Μαρινάκη με τον τρόπο που συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Με ένα σύνθημα που η ιαχή του λες και έγινε το φόντο της βραδιάς. «Ετσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό…». Απλά, λιτά και κατανοητά.
Οι σωστές τέσσερις λέξεις, στη σωστή σειρά. Οι ίδιες που χρόνια τώρα σε τούτα τα μέρη χωρούν μέσα τους όλα τα χρώματα του καμβά των συναισθημάτων… «Ετσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό»: η πιστοποίηση πως στο μεγάλο λιμάνι δεν απολαμβάνουν απλά πάρτι για… πάρτη τους με τη νύχτα να γίνεται μέρα. Πως νύχτες σαν τη χθεσινή γιορτάζουν για τα «καλύτερά τους χρόνια»…