Η ΜΚΟ Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα είναι ένας διεθνής οργανισμός με ιστορία 40 ετών, με περισσότερα από 10 γραφεία και 100 συνεργάτες σε όλον τον κόσμο και επίσημος συνομιλητής, για ζητήματα ελευθερίας και ασφαλείας των δημοσιογράφων, της ΕΕ, του ΟΗΕ, της UNESCO, του Συμβουλίου της Ευρώπης κ.ά.
Οπως είναι λογικό, με τις κατά καιρούς ενέργειες και θέσεις μιας τέτοιας οργάνωσης ανακύπτουν διαφωνίες. Δεξιοί την κατηγορούν ως αριστερή, αριστεροί ως νεοφιλελεύθερη ή αντικομμουνιστική και πάσης τάσεως αυταρχικοί τη μισούν χωρίς περιστροφές. Οι στοιχειωδώς σοβαρές δημοκρατικές κυβερνήσεις ακόμα κι όταν διαφωνούν δεν επιτίθενται. Πιο πιθανό είναι να αγνοήσουν. Εδώ εμείς βέβαια όποιον μας χαλάει τη σούπα τον ξεφωνίζουμε παλικαρίσια.
Ετσι, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, αποφάσισε να απαντήσει επιτιθέμενος για την κατάταξή μας ως προς την ελευθερία του Τύπου στον πάτο της ΕΕ, ταυτίζοντας τους RSF με τον ΣΥΡΙΖΑ (!). Αν και η ίδια οργάνωση είχε ρίξει την Ελλάδα στην 88η θέση το 2017 και κρατώντας τη (ακόμα και τις καλύτερες χρονιές της) στα χαμηλότερα επίπεδα της Ευρώπης.
Ο κ. Μαρινάκης όμως έδωσε γραμμή με ρητό τρόπο: «Η μόνη αλήθεια για την ελευθερία του Τύπου στο σύνολο των κρατών της ΕΕ αποτυπώνεται ετησίως στην Ετήσια Εκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Κράτος Δικαίου». Πρόκειται, άλλωστε, για τη μοναδική έκθεση ελέγχου στην οποία έχουν δυνατότητα παρέμβασης οι ελεγχόμενοι και άρα η κυβέρνηση εξασφάλισε την αλήθεια (της). Ξεκινά λοιπόν σημειώνοντας ότι «έχουν εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με την ανεξαρτησία» του ΕΣΡ. Καταγράφει «προκλήσεις όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των απαντήσεων των δημόσιων αρχών σε αιτήματα παροχής πληροφοριών».
Επισημαίνει πρόβλημα ασφαλείας, καθώς «από τη δημοσίευση της έκθεσης του 2023 για το κράτος δικαίου έχουν υπάρξει αρκετές περιπτώσεις επιθέσεων κατά δημοσιογράφων ή απειλών για την ασφάλειά τους». Παραπέμπει σε παρατηρήσεις του Παρατηρητηρίου για την Πολυφωνία που θεωρεί ότι «η δημοσιογραφία εξακολουθεί να αποτελεί επισφαλές και επικίνδυνο επάγγελμα στην Ελλάδα», υπογραμμίζοντας τη στοχοποίηση ανεξάρτητων ΜΜΕ με στρατηγικές αγωγές. Τέλος, ζητά δικλίδες ασφαλείας που θα εγγυώνται ότι δεν θα χρησιμοποιούνται μηχανισμοί παρακολούθησης κατά δημοσιογράφων, ξέρετε, σαν αυτούς που παρακολουθούνταν επί αυτής της κυβερνήσεως. Κι αυτά τα ολίγα δεν είναι, απλώς, αλήθεια. Είναι η «μόνη αλήθεια». Η Απόλυτη.