Το περιστατικό το αφηγείται ο αναγνώστης μας Μπάμπης Τσόκας, σχολιάζοντας το χθεσινό κείμενο που ανέδειξε τον προοδευτικό αντισημιτισμό στην Ελλάδα:
Προ μηνών, σε γυμναστήριο του κέντρου της Αθήνας, ήρθε για δοκιμαστικό μια κοπέλα που βλέπαμε για πρώτη φορά. Δεν μιλούσε ελληνικά. Απάντησε στα αγγλικά ότι είναι στην Ελλάδα για δουλειά και θα έμενε για μήνες. Είναι δικηγόρος και από το Ισραήλ.
«Από το Ισραήλ», επανέλαβε η γυμνάστρια, μ’ έναν τόνο… αποδοκιμασίας και απέχθειας. Παρότι γνώριζα τις ακροαριστερές της πεποιθήσεις, επειδή είχαν εκδηλωθεί και στο παρελθόν, δεν περίμενα τέτοια αγένεια, απέναντι μάλιστα σε κάποιον δυνητικό πελάτη της. Μια ακόμη κυρία έσπευσε να πλειοδοτήσει λέγοντας κάτι για τους Παλαιστίνιους που δολοφονούνται καθημερινά και η καημένη η κοπέλα εντελώς αμήχανα ψέλλισε: «Γνωρίζω ότι στην Ελλάδα δεν μας πολυσυμπαθείτε». Αισθάνθηκα μεγάλη ντροπή. Το μόνο που κατάφερα από την έκπληξή μου να πω ήταν ότι δεν βλέπουν όλοι οι Ελληνες με τον ίδιο τρόπο τους Ισραηλινούς. Η μικρή εισαγωγική συζήτηση έκλεισε λέγοντας οι άλλες δύο κυρίες πως ελπίζουν η συγκεκριμένη κοπέλα να είναι από τους «καλούς» Εβραίους, υπονοώντας κατά βάθος ότι επειδή πρόκειται για τόσο σπάνιο είδος, δεν το πολυπιστεύουν.
Πρώτη φορά έγινα μάρτυρας ενός… casual αντισημιτισμού και μάλιστα σε (σχετικά) οικείο περιβάλλον.