Το κυβερνητικό στρατόπεδο επιθυμεί να εφαρμοστεί πάλι το «μοντέλο Τριαντόπουλου». Η απόφαση είναι κλειδωμένη. Οταν οι κυβερνώντες αναφέρουν ότι είναι «οδηγός» η υπόθεση του πρώην υφυπουργού, εννοούν πως προσβλέπουν σε κοπιάρισμα κάθε λεπτομέρειάς της. Προανακριτική-εξπρές, άσκηση δίωξης σε βαθμό πλημμελήματος και παραπομπή σε δικαστικό συμβούλιο, δηλαδή. Η αντιπολίτευση, όμως, δεν συμφωνεί σ’ αυτή την επανάληψη. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ας πούμε, έχει ήδη δηλώσει ον κάμερα ότι «πρέπει να είναι κακουργηματική η παραπομπή». Η πολιτική συζήτηση που άνοιξε έχει αρκετές νομικές λεπτομέρειες – και σίγουρα ακούγεται βαρετή στον μέσο καταναλωτή ειδήσεων. Ωστόσο, το κατηγορητήριο με το οποίο ίσως φτάσει ενώπιον του φυσικού δικαστή ένα πρώην μέλος της κυβέρνησης (με βαρύ πολιτικό επώνυμο) μπορεί να ξαναρίξει τα νούμερα της ΝΔ. Μπορεί επειδή υπάρχει το ενδεχόμενο να εκπέμψει το μήνυμα πως η ατάκα «δεν θα σταθούμε εμπόδιο στη δικαιοσύνη» εκστομίζεται με επικοινωνιακά κίνητρα, όχι με ειλικρίνεια. Τα μοντέλα διαχείρισης πολιτικών κρίσεων, άλλωστε, έχουν αναρίθμητες αστάθμητες μεταβλητές. Και συνήθως φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα όταν προσαρμόζονται στις ανάγκες κάθε ξεχωριστής περίπτωσης.