Οταν με ρωτούν πώς μπορούν να σώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα ζώα, η απάντηση είναι μία: στειρώνοντας ένα. Μπορεί να μοιάζει μικρό, αλλά οι επιπτώσεις είναι τεράστιες.
Ενα και μόνο ζευγάρι αστείρωτων σκύλων ή γατών, μέσα σε πέντε χρόνια, μπορεί να οδηγήσει στη γέννηση χιλιάδων απογόνων, πολλοί από τους οποίους θα καταλήξουν αδέσποτοι, κακοποιημένοι, πεινασμένοι ή νεκροί. Είναι ζώα αναλώσιμα που γεννιούνται για να πεθάνουν ή για να περάσουν τη ζωή τους σε ένα κλουβί, σε μία αλυσίδα ή σε ένα βαρέλι. Η στείρωση αποτελεί το μοναδικό αποτελεσματικό εργαλείο ελέγχου του πληθυσμού ενώ παράλληλα συνιστά πράξη ευθύνης και ηθικής. Βρισκόμαστε σε μία ομολογουμένως αδιέξοδη κατάσταση.
Η στείρωση των δεσποζόμενων και συστηματική στείρωση των αδέσποτων είναι ο μόνος βιώσιμος και ανθρώπινος τρόπος να διαχειριστούμε το πρόβλημα.
Δεν είναι μόνο θέμα πολιτικής ή υποδομών· είναι θέμα πολιτισμού. Αν πραγματικά αγαπάμε τα ζώα, οφείλουμε να προλάβουμε το δράμα τους, πριν χρειαστεί να τα «σώσουμε».
Διαφορετικά ας μιλήσουμε ειλικρινά, η «ευθανασία» ως μέθοδος διαχείρισης μας περιμένει στη γωνία ενώ οι φόλες ήδη μοιράζονται στους δρόμους.
Σταματίνα Σταματάκου