Οι επόμενοι δύο μήνες είναι η σεζόν των κεντροαριστερών συνεδρίων: από σήμερα έως και τα τέλη Ιουνίου, στο εσωτερικό των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης ξεκινούν διεργασίες που θα χαράξουν τον δρόμο για τις επόμενες εκλογές – ένα από τα βασικά σημεία που θα τεθούν επί τάπητος για κάθε πλευρά, μάλιστα, είναι η πιθανότητα, ο τρόπος, το ύφος και τα πρόσωπα μιας ενδεχόμενης διεύρυνσης που θα λειτουργούσε ενωτικά για τον προοδευτικό χώρο. Η αρχή γίνεται με το ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Δημοκρατίας, λίγες μέρες αφότου ο πρόεδρός του, Στέφανος Κασσελάκης, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 30 μηνών με αναστολή και πρόστιμο 50.000 ευρώ για το πόθεν έσχες που κατέθεσε την περίοδο που ήταν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή ακριβώς η υπόθεση, σε συνδυασμό με τις αντιδράσεις από την πλευρά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει πως αυτές οι δύο πλευρές δεν θα μπορούσαν να συντονίσουν τις κινήσεις τους – τους τελευταίους μήνες, ο Κασσελάκης επιδιώκει να κινηθεί με τρόπο που αρκετές φορές θυμίζει αυτόν της Ζωής Κωνσταντοπούλου, χωρίς ωστόσο την ανάλογη επίδραση του κοινοβουλευτικού ακτιβισμού, καθώς το Κίνημα Δημοκρατίας δεν έχει σχηματισμένη κοινοβουλευτική ομάδα. Η Πλεύση Ελευθερίας, αλλά και το ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσαν να αποτελούν δυνητικούς εταίρους για το κόμμα και τις συνεργασίες που ενδεχομένως αποφασίσει να επιδιώξει ο Κασσελάκης, ο οποίος σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει επιλέξει να τοποθετήσει το κόμμα του στους Φιλελεύθερους – μένει να φανεί αν θα δοθεί τέτοια κατεύθυνση από τα στελέχη του σήμερα και αύριο, στην αίθουσα διεξαγωγής του συνεδρίου στο Περιστέρι.
ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Οι ημερομηνίες τα φέρνουν έτσι που ταυτόχρονα με τη διεξαγωγή του συνεδρίου του Κινήματος Δημοκρατίας διεξάγεται η τελευταία Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ πριν από το δικό του συνέδριο – που αναμένεται να γίνει από τις 12 έως τις 15 Ιουνίου. Γνωρίζοντας ότι τα δημοσκοπικά δεδομένα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για εσωστρέφεια (πράγμα που φάνηκε και στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, παρά τις διαφωνίες), τα βλέμματα είναι στραμμένα και στην πλευρά του Παύλου Πολάκη, ο οποίος πριν από λίγες μέρες άσκησε κριτική στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ για δηλώσεις τους και παρουσίασε τον μετασυνεδριακό ΣΥΡΙΖΑ ως το μοναδικό αντίπαλο δέος της ΝΔ –την ώρα που η στρατηγική της Κουμουνδούρου παραμένει η απεύθυνση προσκλητηρίου ακόμα και στις δυνάμεις που απορρίπτουν το ενδεχόμενο, όπως το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Αριστερά. Από τη μεριά της ηγεσίας, στη συνεδρίαση της ΚΕ αναμένεται και στήριξη στον Χρήστο Σπίρτζη για τη δική του εμπλοκή στη δικογραφία που έφτασε στη Βουλή. Στα τέλη Ιουνίου αναμένεται και το συνέδριο της Νέας Αριστεράς, που βρίσκεται ίσως στο πιο κομβικό σημείο της ύπαρξής της, μετά την απόφαση που έλαβε η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής και έβαλε πάγο στην προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά την εισήγηση του Αλέξη Χαρίτση – το συνέδριο του κόμματος που κλείνει λίγο λιγότερο από δύο χρόνια ζωής έχει κρίσιμο χαρακτήρα, λόγω της διχογνωμίας μεταξύ της μεγαλύτερης μερίδας των βουλευτών και του κομματικού κορμού και των χαμηλών δημοσκοπικών πτήσεων.
Το μοναδικό κεντροαριστερό συνέδριο που φαίνεται πως καθυστερεί κι άλλο είναι αυτό του ΠΑΣΟΚ. Η Χαριλάου Τρικούπη έχει τοποθετήσει χρονικά τη διεξαγωγή του για τον Οκτώβριο, όμως δεν αποκλείεται να μετατεθεί ακόμα πιο πίσω, για το 2026 – δεδομένου ότι και οι περιφερειακές συνδιασκέψεις αραιώνουν, για να δοθεί περισσότερος χρόνος στην προετοιμασία τους. Εφόσον κάτι τέτοιο επιβεβαιωθεί, τότε είναι βέβαιο ότι θα βρει την αντίδραση τουλάχιστον μιας εσωκομματικής πλευράς, αυτής του Χάρη Δούκα, που ήδη έχει τοποθετηθεί υπέρ της διεξαγωγής συνεδρίου «στην ώρα του» και στην εκλογή των νέων οργάνων που θα αναλάβουν και τη χάραξη της προεκλογικής στρατηγικής.
Μυρτώ Λιαλιούτη