Είναι γνωστό ότι ο δημόσιος λόγος τυραννιέται από τους εραστές του αυτονόητου, αλλά πολλές φορές όροι και έννοιες που ακούμε συνέχεια και επαναλαμβανόμενα, παβλοφικά, στα ΜΜΕ συνήθως καταλήγουν και σε εντελώς αυθαίρετα συμπεράσματα. Μια τέτοια έννοια είναι η πολυφορεμένη του αντισυστημισμού. Οι φορείς της αποφεύγουν να μπουν στον πυρήνα της. Τι ακριβώς ορίζουν ως αντισύστημα, με την έννοια ότι ακριβώς για να το κάνουν προϋπόθεση θα ήταν να ορίζουν το σύστημα; Για παράδειγμα, ποιοι πολιτικοί χώροι είναι σήμερα πραγματικά αντισυστημικοί και πώς ένα μέρος του εκλογικού κοινού φαίνεται τουλάχιστον σε αυτή τη φάση να μεταστρέφεται ή να οδηγείται σε αυτούς; Για παράδειγμα, αν κάποιος έχει έναν βαθύτερο ευρύτερο σκεπτικισμό πάνω στην αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι κάποιος ο οποίος φλερτάρει με τον αντισυστημισμό; Να το πάμε και παραπέρα. Ακόμη κι αν κάποιος διαφωνεί με την ΕΕ και με τις πολιτικές της σημαίνει ότι είναι αντιευρωπαϊστής και άρα αντισυστημικός; Το ίδιο θα λέγαμε και για το ΝΑΤΟ; Το τελευταίο βέβαια έχει την εξής νέα σύγχυση: Αν πραγματικά οδηγηθεί σε διάρρηξη η σχέση ΗΠΑ – Ευρώπης και η Ευρώπη οδηγηθεί σε έναν συνολικό εξοπλισμό και άρα απαγκιστρωθεί από το ΝΑΤΟ, θα είναι οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αντισυστημικές δεδομένου πως θα έχουν έρθει σε ρήξη με τη Βορειοατλαντική Συμμαχία; Πάμε ξανά. Κάποιος που βλέπει με επιφύλαξη ή καχυποψία ή αντιρρήσεις το συνολικό πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα σήμερα είναι αντισυστημικός; Κάποιος που επίσης έχει αμφισβητήσεις και αντιρρήσεις για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης; Πρόσφατες μετρήσεις έδειξαν πως οι Ελληνες δεν έχουν ρυμουλκηθεί μακριά από τη δημοκρατία. Εχουν αντιρρήσεις σε μεγάλο ποσοστό τους για τη λειτουργία της, αλλά αυτό είναι πολύ διαφορετικό. Βεβαίως ένα κομμάτι, κυρίως ακροδεξιών, φλερτάρει με την ιδέα και την αγιοποίηση δικτατοριών, αλλά αυτό υπήρχε πάντα και δεν είναι στοιχείο του πολιτικού άξονα σήμερα, ούτε καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις. Η κυβέρνηση σήμερα είναι συστημική ή αντισυστημική δεδομένου πως έχει μια προβληματική σχέση με μια σειρά θεσμών και εκκρεμών ερωτημάτων, για παράδειγμα, πάνω στο πεδίο των υποκλοπών; Οποια πολιτική δύναμη θέτει αντιρρήσεις για την οικονομική πολιτική, για τις γεωπολιτικές επιλογές αυτόματα εγγράφεται σε αυτό που λέγεται «αντισυστημισμός» και πόσο αλήθεια γίνεται μέρος ακριβώς αυτού όταν ένα τέτοιο σκεπτικό διαπερνά όλα τα δημοκρατικά κόμματα – ακόμα και το κυβερνών; Ο Τραμπ είναι αντισυστημικός; Ολιγάρχης ο ίδιος, έχει συμμαχήσει με τους μεγαλύτερους billionaires του κόσμου. Αστείο. Είναι αλήθεια αντισυστημικός κάποιος που υπερασπίζεται σήμερα τον δημόσιο χώρο, έχει αντιρρήσεις για τη στεγαστική πολιτική της κυβέρνησης ή θεωρεί πως η ακρίβεια αποτελεί έναν επιταχυντή της συμπίεσης της αγοραστικής δύναμης του απλού νοικοκυριού; Συχνά ο αντισυστημισμός απλώς χρησιμοποιείται για να οριοθετήσει ένα είδος συναίνεσης από όλες τις πολιτικές δυνάμεις.