Από τη στιγμή που η δικογραφία με αναφορές στον Κώστα Αχ. Καραμανλή έφτασε στη Βουλή, το αίτημα για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τον πρώην υπουργό είναι θέμα χρόνου – το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη προαναγγείλει ότι θα κινηθεί αυτόνομα, καθώς έχει τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών, ενώ στην Κουμουνδούρου όσο μελετούν τα έγγραφα που έχουν στη διάθεσή τους διερευνούν την πιθανότητα συνεννόησης με ανεξάρτητους βουλευτές ή ακόμα και με τη Νέα Αριστερά, για να πράξουν κάτι παρόμοιο.
Σε αυτή τη συζήτηση μπήκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου – με τον αέρα των δημοσκοπήσεων και χωρίς κοινοβουλευτική δύναμη που θα της επέτρεπε να λειτουργήσει όπως το ΠΑΣΟΚ: το περασμένο Σαββατοκύριακο, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας επιχείρησε να ανοίξει έναν κύκλο συνεννόησης, με διαδοχικές επαφές με τις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της Νέας Αριστεράς, ώστε να μπορέσει να γίνει συντονισμός των κινήσεων για την Προανακριτική. Προσπάθεια που, όπως φαίνεται, δεν θα έχει αποτέλεσμα.
Κοινό αίτημα για Καραμανλή – Μητσοτάκη
Η επικοινωνία, τηλεφωνική ή μέσω μηνυμάτων (τον Νίκο Ανδρουλάκη, για παράδειγμα, τον πέτυχε σε περιοδεία στη Θεσσαλία), ήρθε μετά τη δημόσια πρόθεση της Κωνσταντοπούλου να επιδιώξει ένα κοινό αίτημα που θα περιλαμβάνει όχι μόνο τον Κώστα Καραμανλή, αλλά και τον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Είναι επιβεβλημένο τα κόμματα της αντιπολίτευσης να μη συρθούν σε νέες μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, η οποία θέλει να καλύψει τα ίχνη της, αλλά να συνεννοηθούν και να υποβληθεί κοινή αίτηση Προανακριτικής Επιτροπής, που θα περιλαμβάνει τον κύριο Μητσοτάκη που είναι κατ’ εξοχήν υπόλογος ποινικά, που θα περιλαμβάνει τον κύριο Καραμανλή που είναι κατ’ εξοχήν υπόλογος ποινικά, που θα περιλαμβάνει κάθε υπόλογο κυβερνητικό πρόσωπο της παρούσας και προηγούμενων κυβερνήσεων και που δεν θα δώσει κανένα πάτημα στην κυβέρνηση να μπαζώσει διαδικασίες» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά στην Ολομέλεια.
Οχι από ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ
Κοινό έδαφος, όπως διαφαινόταν, δεν υπήρξε: από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ η επιλογή να συνεχίσουν μόνοι τους με το αίτημα δεν έχει αλλάξει, ενώ επιμένουν η πρόταση για Προανακριτική να γίνει με βάση τις αναφορές στη δικογραφία – άρα το αίτημα για τον Πρωθυπουργό, για παράδειγμα, δεν εκτιμάται πως προκύπτει.
Χωρίς ανταπόκριση αναμένονται και οι κινήσεις προς τον Περισσό και την Κουμουνδούρου, καθώς ούτε από αυτές τις πλευρές υπάρχει διάθεση να υπάρξει κοινή συνεδρίαση τύπου «συμβουλίου» για τον συντονισμό των κινήσεων – τουλάχιστον, στη δεύτερη περίπτωση, για ένα συμβούλιο που το ΠΑΣΟΚ δεν θα συμμετάσχει και την πρωτοβουλία θα έχει πάρει η Πλεύση Ελευθερίας.
Στη μεταξύ τους συζήτηση, ο Αλέξης Χαρίτσης τόνισε πως χρειάζεται χρόνος για τη μελέτη της δικογραφίας και πως η όποια κουβέντα για κοινή δράση δεν μπορεί να περιλαμβάνει τις ακροδεξιές κομματικές δυνάμεις.
Μια πάγια θέση της Πατησίων, δηλαδή, για την οποία επίσης η ανάμειξη δεν φαίνεται πιθανή δεδομένης της αρνητικής ανταπόκρισης των υπολοίπων.
Πέρα από την ουσία της υπόθεσης, η στρατηγική των υπόλοιπων προοδευτικών κομμάτων απέναντι στην Πλεύση Ελευθερίας ενέχει και έναν εν δυνάμει τρόπο αντιμετώπισης των αυξημένων ποσοστών της: παρότι μοιάζει πλέον σταθεροποιημένη, η εκτόξευσή της στον διψήφιο ήρθε σχεδόν ξαφνικά – και εύλογα, από τα πρώτα ερωτήματα που τίθενται αφορούν και τις συνεργασίες που θα μπορούσε να έχει. Οι πόρτες που άνοιξαν στην κοινή πρόταση δυσπιστίας, λένε κάποιοι αναλυτές, βοήθησαν στην ενίσχυσή της.
Και μόνο γι’ αυτό, φαίνεται πως θα παραμείνουν κλειστές από εδώ και πέρα.