Οι εφιαλτικές στιγμές που εκτυλίχτηκαν στη μοιραία αμαξοστοιχίας Ιntercity 62 (IC62) στο δυστύχημα στα Τέμπη τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου του 2ο23 αποτυπώνονται στα ηχητικά ντοκουμέντα που έχουν καταγραφεί στις κλήσεις που έκαναν οι επιζώντες καλώντας σε βοήθεια τις Αρχές.
Κραυγές αγωνίας και πανικού, ουρλιαχτά πόνου, στιγμές χάους και περιγραφές εφιαλτικές, «έχει γίνει μακελειό», «καιγόμαστε» «πεθαίνουμε».
Όλα αυτά μέσα από τις φωνές κυρίως νέων ανθρώπων, που έζησαν τον εφιάλτη και ζητούσαν απεγνωσμένα βοήθεια χωρίς να έχουν καταλάβει τις ακριβώς είχε συμβεί εκείνες τις πρώτες στιγμές της τραγωδίας.
«Βοήθεια, πήρε φωτιά ένα τρένο, από Αθήνα»
Τα τελευταία συγκλονιστικά ηχητικά ντοκουμέντα έφερε στο φως της δημοσιότητας ο ΑΝΤ1.
Νεαρά παιδιά σε κατάσταση πανικού καλούν στο «100» ζητώντας βοήθεια γιατί «το τρένο έπιασε φωτιά». Αίσθηση προκαλεί ότι δεν αναφέρουν τίποτα για τη σύγκρουση, ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια και στους λυγμούς καταγράφεται η αγωνία ότι θα καούν ζωντανοί.
Στο ηχητικό καταγράφεται λίγα λεπτά μετά τη σύγκρουση, νεαρό κορίτσι να καλεί το «100» και να εκλιπαρεί για βοήθεια. Από μέσα ακούγονται κλάματα και κραυγές πανικού.
Σε κατάσταση πανικού νεαρό κορίτσι επιστρατεύει την όποια ψυχραιμία διαθέτει για να καλέσει σε βοήθεια.
Εκφωνητής 100: Ορίστε 100
Νεαρή: Πήρα για το τρένο, πήρε φωτιά ένα τρένο από Αθήνα
Από μέσα ακούγονται απεγνωσμένες κραυγές «Βοήθεια»
Εκφωνητής 100: Πού κυρία;
Νεαρή: Πού είμαστε; Δεν ξέρω πού είμαστε… Μετά τη Λάρισα
Από μέσα ακούγονται λυγμοί «Βοήθεια»…
Νεαρή: Παιδιά γίνεται πανικός…
Από μέσα ακούγονται ουρλιαχτά…
Νεαρή: Είναι μέσα πάρα πολύς κόσμος. Κάντε κάτι επειγόντως…
Από μέσα ακούγεται κραυγή «πήρε φωτιά το τρένο…»
Εκφωνητής 100: Προς τα που φύγατε; Φύγατε από τη Λάρισα, προς τα πού;
Νεαρή: Από Αθήνα είμαστε… Από Λάρισα προς Κατερίνη. Ειναι μέσα πολύ κόσμος, εγκλωβισμένος. Γρήγορα παιδιά. Είναι πάρα πολύς κόσμος μέσα…
Και την Πυροσβεστική… ακούγεται από μέσα έντρομη φωνή…
Νεαρή: Γρήγορα, γρήγορα…
Ο εκφωνητής ζητά διευκρινίσεις για να μπορέσει να εντοπίσει το σημείο που βρίσκεται το τρένο.
Νεαρή: Λοιπόν είμαστε μετά τα Φάρσαλα… Προς Κατερίνη… ναι προς Λάρισα
Εκφωνητής 100: Εχετε περάσει τη Λάρισα….
Η νεαρή ακούγεται να ουρλιάζει απομακρυνθείτε…
Ακούγεται από μέσα άλλη μία φωνή απομακρυνθείτε…
«Βγάζουν συνέχεια νεκρούς σε κομμάτια, δεν μπορεί να γίνει καταμέτρηση»
Οι στιγμές, όπως περιγράφονται από τον αστυνομικό που είναι στο σημείο είναι συγκλονιστικές. Οι λέξεις του αποτύπωσαν πλήρως την τραγωδία που εκτυλίχθηκε στο σημείο, αναφέροντας πως από την πρώτη στιγμή βρήκαν τουλάχιστον 11 νεκρούς και αρκετά ανθρώπινα μέλη.
Εκφωνητής 100: Ορίστε 100
Αστυνομικός: Π.
Εκφωνητής 100: Ναι, έλα Π., έλα…
Αστυνομικός: Έχουν βγάλει πάνω από 11 πτώματα, είναι διαμελισμένα για να ξέρεις…
Εκφωνητής 100: Συνολικά;
Αστυνομικός: Τα περισσότερα τα βάζουν… δεν ξέρουμε είναι πάνω από 11 δεν έχουν ακριβή τέτοια… βάζουν 2-2-3 μπορεί και κομμάτια μέσα σε σακούλες ίδια, δεν είναι δυνατόν τώρα να πεις ακριβώς τον αριθμό και να πας στο νοσοκομείο και να κάνεις καταμέτρηση, γιατί είναι κι άλλοι πρέπει να έλθουν γερανοί να σηκώσουν τα βαγόνια…
Εκφωνητής 100: Ναι…
Αστυνομικός: Για να δουν τι άλλο έχει από κάτω γιατί και συνεχώς εδώ σε αυτά τα συντρίμμια που έχει οι άνθρωποι βγάζουν κομμάτια… δεν βγαίνουν… βγαίνουν άλλοι ολόκληροι, άλλοι μισοί, άλλοι κομμάτια και…
Εκφωνητής 100: Ναι, κατάλαβα.
Αστυνομικός: Δεν μπορείς να κάνεις ακριβή καταμέτρηση αυτή τη στιγμή γιατί ακόμα αν δεν σηκωθούν όλα τα βαγόνια, αν δεν…
Εκφωνητής 100: Κατάλαβα…
Αστυνομικός: Αν δεν δουν οι πυροσβέστες τι έγινε δεν μπορούμε να κάνουμε ακριβή καταμέτρηση… μερική καταμέτρηση στα νοσοκομεία και τα ασθενοφόρα δεν φεύγουν αμέσως περιμένουν να μαζευτούν δεν μπορούμε να κάνουμε ακριβή καταμέτρηση αυτή τη στιγμή.
«Τρακάραμε, έχει πάρει φωτιά»
Στο νέο ντοκουμέντο που παρουσίασε ακούγεται ένας 19χρονος επιβάτης της αμαξοστοιχίας να έχει καλέσει το 112 λίγα δευτερόλεπτα μετά τη σύγκρουση και να ζητά βοήθεια.
Οι διάλογοι είναι άκρως συγκλονιστικοί καθώς επικρατεί ένα χάος, ενώ η τηλεφωνήτρια να προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί.
Υπάλληλος: Γραμμή έκτακτης ανάγκης, θέση 174. Μ’ ακούτε; Παρακαλώ…
Επιζών: Παρακαλώ
Υπάλληλος: Ναι, τι συμβαίνει;
Επιζών: Εκτροχιάστηκε το τρένο που πήγαινε στη Θεσσαλονίκη.
Υπάλληλος: Τι έχει γίνει;
Επιζών: Εκτροχιάστηκε το τρένο που πήγαινε στη Θεσσαλονίκη… τράκαρε, δεν έχω καταλάβει τι έχει γίνει… έχει πάρει φωτιά… εγώ έχω βγει έξω…
Υπάλληλος: Πού είσαστε τώρα;
Επιζών: Δεν έχω καταλάβει το σημείο. Λίγο μετά τη Λάρισα. Λίγο μετά τη Λάρισα είμαστε.
Υπάλληλος: Λίγο μετά τη Λάρισα, πόσα άτομα είσαστε;
Επιζών: Πάρα πολλά… όλο το τρένο έχει καταστραφεί, εγώ έχω βγει έξω και έχουν βγει και άλλοι και προσπαθούμε να βγούμε…
Κάποιο παιδί που είναι δίπλα στον 19χρονο ζητά το τηλέφωνό του και μιλά με την τηλεφωνήτρια:
Υπάλληλος: Στη Λάρισα είστε;
Επιζών: Λίγο μετά από εκεί, λίγο μετά τη Λάρισα, έχω χτυπήσει το κεφάλι μου και τρέχει αίμα…
Υπάλληλος: Εσείς είστε μόνος σας;
Επιζών: Όχι, είμαστε πάρα πολλοί… Εσύ λογικά θα είμαστε μαζί, σε έχω αφήσει κινητό φιλαράκο μου μέχρι τότε δεν μπορώ να βοηθήσω. Ένα τηλέφωνο, ένα να πάρω και εγώ θέλω μετά…
Υπάλληλος: Περιμένετε, τους έχω καλέσει όλους. Περιμένετε…
Επιζών: Ναι, τρέχει αίμα από το κεφάλι μου…
Η υπάλληλος συνδέει τον 19χρονο με την Πυροσβεστική:
Υπάλληλος: Ναι, Πυροσβεστική για ένα εκτροχιασμένο τρένο λέει ο κύριος.
Τηλεφωνικό κέντρο Π.Σ.: Τρένο;
Υπάλληλος: Κύριε, μιλήστε λίγο παρακαλώ…
Επιζών: Ναι, ναι, τι να πω;
Υπάλληλος: Μιλήστε με την Πυροσβεστική.
Επιζών: Ναι, να σας πω, τι θέλετε να γνωρίζετε;
Τηλεφωνικό κέντρο Π.Σ.: Ναι, πείτε μας.
Υπάλληλος: Κύριε, αναφέρετε λίγο το πρόβλημα. Το πρόβλημα ξανά, τι έχει συμβεί;
Επιζών: Ναι, κάτι έχει γίνει και δεν ξέρω αν έχει εκτροχιαστεί ή αν τρακάραμε, μάλλον έχει εκτροχιαστεί και έχει φωτιά.
Τηλεφωνικό κέντρο Π.Σ.: Πού έχει πιάσει; Πού; Πού ακριβώς είναι;
Υπάλληλος: Πού έχει πιάσει φωτιά σας κάνω αντιστροφή, τώρα σας κάνω αντιστροφή.
Επιζών: Ναι, προσπαθώ να περάσω απέναντι…
Ο 19χρονος βγαίνει από το φλεγόμενο τρένο:
Τηλεφωνικό κέντρο Π.Σ.: Έχετε βγει έξω, δηλαδή είστε επιβάτης από το τρένο;
Επιζών: Ναι, έχω βγει έξω, αλλά υπάρχει κόσμος μέσα.
«Δεν έχω οξυγόνο»
Δύο χρόνια μετά το τραγικό δυστύχημα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας νέα ντοκουμέντα από την μοιραία νύχτα.
Το νέο ηχητικό ντοκουμέντο αποτυπώνει τις στιγμές πριν και μετά το δυστύχημα των Τεμπών, μία τραγωδία που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους.
Στο βίντεο μάλιστα αποτυπώνεται καρέ – καρέ η σύγκρουση αλλά και η έκρηξη που προκλήθηκε μετά από αυτή.
23.18.48: Μετά από παρέλευση 20 δευτερολέπτων από την σύγκρουση, η συσκευή κινητού τηλεφώνου μέσω της ενεργοποίησης της εφαρμογής ανίχνευσης σύγκρουσης, όπως περιγράφουμε στην ήδη υποβληθείσα έκθεση απομαγνητοφώνησης, αρχίζει την αποστολή μηνύματος γεω-εντοπισμού και ταυτόχρονα καταγράφει και αποστέλλει όλους τους ήχους γύρω και σχετικά κοντά της συσκευής.
23.18.48: Εμφανίζονται εκτινάξεις αντικειμένων από την εστία αριστερά στο πλάνο της οθόνης (αριστερά ως προς την γραμμή ανόδου προς Θεσσαλονίκη και αριστερά του τούνελ προς την ίδια κατεύθυνση, θέση στην οποία κατέληξε μετά την σύγκρουση τμήμα της επιβατικής αμαξοστοιχίας.
23.19.13.: Πρώτη μεγάλη αναζωπύρωση στην εστία της επιβατικής με φλόγες και πίδακες φωτιάς. Τότε στο καταγεγραμμένο ηχητικό ακούγεται η φράση: «Δημήτρη κάνει κάτι.»
23.19.21:Οι φλόγες μεγαλώνουν και τότε ακούγεται η καταγεγραμμένη φράση:
«Δεν μπορώ αναπνεύσω»
23.19.32:Η πυρκαγιά μεγαλώνει με γλώσσες φωτιάς που ανέρχονται σε ύψος περίπου 15 μέτρων(προσομοίωση με το παρακείμενο ύψος του τούνελ).
23.19.43:Υφεση της πυρκαγιάς η οποία είναι σταθερή στο ίδιο σχετικά σημείο. Τότε ακούγεται η καταγεγραμμένη φράση: «Ναι; Βοήθεια, βοήθεια.»
23.19.51:Νέα μεγάλη αναζωπύρωση στο ίδιο σχετικά(σε σχέση με την κάμερα) σημείο. Ακούγεται η ηχογραφημένη φράση: «Έχω ελάχιστο οξυγόνο.»
23.20.00:Η αναζωπύρωση στο μέγιστο ύψος φλογών. Τότε ακούγεται η καταγεγραμμένη στο ηχητικό φράση: «Και εγώ σε αγαπώ.»
Ύφεση καύσης
23.20.08:Νέα ανάφλεξη-αναζωπύρωση. Τότε ακούγεται η φράση: « Με πονάτε-με πονάτε»
Στο βίντεο απεικονίζεται πίδακας φωτιάς με πλευρικό άνεμο και κατεύθυνση αριστερά.(δυτικά)-Ύφεση της καύσης..
23.20.31: Νέα μεγάλη αναζωπύρωση. Ακούγονται αγωνιώδεις κραυγές και η φράση: «Βρε Δημήτρη.»
23.20.54:Ενώ η ένταση της καύσης είναι αμείωτη ακούγονται κραυγές και η φράση « Βοήθεια-Βοήθεια.»
23.21:Υφεση φωτιάς.
23.21.08:Μεγάλη ανάφλεξη και ακούγονται αγωνιώδεις κραυγές.
23.21.12. Ενώ η καύση και οι φλόγες μεγαλώνουν ακούγεται η φράση απογοήτευσης: «Θα πεθάνουμε.»
23.21.14. Ενώ η πυρκαγιά συνεχίζει με αυξανόμενη ένταση ακούγεται η φράση:
«Μάρθη σ αγαπώ»
23.21.17: Ακούγεται η φράση «Με ακούς;»
23.21.22: Νέα μεγάλη επ-ανάφλεξη με μεγάλες γλώσσες φωτιάς.
23.21.33: Παύση μηνύματος γεωεντοπισμού μέσω του κινητού τηλεφώνου προς το 112.
Στα βίντεο ντοκουμέντα ακούγονται οι ανατριχιαστικές κραυγές εγκλωβισμένων για βοήθεια: «Δεν αναπνέω – Θα πεθάνουμε… Λιγοστεύει το οξυγόνο, βοήθεια, βοήθεια…».
«Σε τρομάζουν τα ουρλιαχτά… καιγόμαστε, πεθαίνουμε»
Ο πόνος για τους νεκρούς του δυστυχήματος στα Τέμπη είναι ανείπωτος. Το ίδιο όμως συμβαίνει και με αυτούς που έμειναν πίσω, όχι μόνο για τους συγγενείς, αλλά και για τους επιζήσαντες, οι οποίοι περνούν τον δικό τους Γολγοθά.
Μία 26χρονη κοπέλα από τη Θεσσαλονίκη, μίλησε στο «Κοινωνία Ώρα MEGA» για τις φρικτές ώρες που πέρασε, τα ουρλιαχτά, τις φωνές και την μυρωδιά του θανάτου που όπως είπε, την κυνηγά ακόμα. Η κοπέλα δεν έχει συνέλθει από τραγικά περιστατικά που βίωσε, ενώ δεν μπορεί να ξεπεράσει το γεγονός όταν την καλούσε ένας πατέρας στο τηλέφωνο και της είπε «κοπελιά με πήρε ο γιος μου από το δικό σου τηλέφωνο, πού είναι;», ενώ εκείνη δεν είχε κάποια απάντηση.
Οι επιζήσαντες του δυστυχήματος αισθάνονται αισθάνονται θυμό αλλά και ενοχές, καθώς όλοι οι επιβάτες πήραν το ίδιο εισιτήριο και κάποιοι από αυτούς δεν γύρισαν ποτέ.
«Κοπελιά βοήθα με, τα παιδάκια μου»
«23.23: Κάπως έτσι τελείωσε η ανέμελη ζωή μου. Βλέποντας τον θάνατο κατάματα. Μην ρωτάτε πως έγινε. Το θέμα είναι ότι έγινε. Απλά όλα σβήνουν, Ανοίγεις τα μάτια σου, αισθάνεσαι αίματα παντού, ανθρώπους να σε έχουν καταπλακώσει, γυαλιά σε όλο σου το κορμί και να σου καίει το πρόσωπο η φλόγα που έρχεται κατά πάνω σου», είπε αρχικά.
«Αλλά δεν σε τρομάζει αυτό. Σε τρομάζει ο διπλανός σου, που σου ουρλιάζει «κοπελιά βοήθα με, τα παιδάκια μου». Σε τρομάζει η κυρία που έβλεπες κατά τη διάρκεια όλου του ταξιδιού σου απέναντί σου, και τώρα δεν την αναγνώριζες από το πώς έχει παραμορφωθεί το πρόσωπό της, από τα αίματα. Σε τρομάζουν τα ουρλιαχτά ‘καιγόμαστε, πεθαίνουμε’. Και απλά εκεί γίνεσαι «ένα» με τον άλλον τον άγνωστο που σε όλο το ταξίδι δεν ανταλλάξαμε κουβέντα» είπε.
«Πρέπει να πηδήξουμε από το τρένο, έχει γυρίσει το βαγόνι, δεν μπορούμε να βγούμε, σπάστε το παράθυρο, καιγόμαστε, γρήγορα, θα τα καταφέρουμε» είναι κάποιες από τις ατάκες που άκουγε η κοπέλα, οι οποίες και την στιγμάτισαν.
Το… «πάμε και όπου βγει»
«Υπήρχε καθυστέρηση στα Παλαιοφάρσαλα. Μας ενημέρωσαν ότι θα κάνουμε 20 λεπτά υποχρεωτική στάση, γιατί υπήρξε κάποιο πρόβλημα στις γραμμές. Όλοι στα βαγόνια αρχίσαμε να κάνουμε παράπονα. Εκεί φαίνεται να ακούστηκε το «πάμε και όπου βγει» που άκουσε επιβάτης από τον ασύρματο. Μετά βγήκε νέα ανακοίνωση ότι θα φτάναμε στη Θεσσαλονίκη 12.25. Και πάλι ακούστηκαν παράπονα από τους επιβάτες. Το προσωπικό ήταν σε αναστάτωση αλλά δεν μας έλεγαν τον λόγο», δήλωσε χαρακτηριστικά η κοπέλα μιλώντας στον δημοσιογράφο Θεολόγο Ηλιού, καθώς δεν ήταν σε θέση να βγει προς τα έξω με το όνομά της.