Οταν στις 19 του Σεπτεμβρίου η ΑΕΚ ανακοίνωνε την απόκτηση του Αντονί Μαρσιάλ, ο οποίος κυκλοφορούσε ελεύθερος όλο το καλοκαίρι μετά την αποχώρησή του από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο ενθουσιασμός στις τάξεις των οπαδών της Ενωσης ήταν πολύ μεγάλος. Δεν έρχονται άλλωστε και πολύ συχνά στην Ελλάδα παίκτες με το βιογραφικό του Γάλλου, έστω κι αν είχε να παίξει σχεδόν δέκα μήνες ποδόσφαιρο λόγω διαφόρων προβλημάτων. Στα 28 του εξάλλου μόνο έτσι θα μπορούσε να δει την προοπτική της ΑΕΚ, η οποία μάλιστα είχε ήδη αποκλειστεί από την Ευρώπη και είχε μπροστά της μόνο την προοπτική των εγχώριων διοργανώσεων.
Ο Μαρσιάλ είχε πίσω του μία δεκαετία περίπου στην Premier League, κάποιες εξαιρετικές χρονιές με τη Γιουνάιτεντ, ενώ η ηλικία του άφηνε περιθώρια για νέο ξεκίνημα στην καριέρα του. Στην ΑΕΚ βέβαια ήρθε παίρνοντας το μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει δοθεί ποτέ στον σύλλογο. Πάνω από τρία εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, με τον Μάριο Ηλιόπουλο να θέλει στους πρώτους του μήνες στην ομάδα να… φτιάξει τον κόσμο και να δείξει πως θα κάνει τα πάντα για να πετύχει ο σύλλογος τους στόχους του. Και όταν δίνεις αυτά τα χρήματα σε έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή, περιμένεις με κάποιον τρόπο να τα… φέρει πίσω.
Το ερώτημα λοιπόν τώρα είναι αν το έκανε αυτό ο Μαρσιάλ. Πέρα από τα νούμερα που δείχνουν πως σε 23 εμφανίσεις με τα κιτρινόμαυρα είχε εννιά γκολ με δύο ασίστ, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως ο Γάλλος έκανε απόσβεση. Πως δικαίωσε τις προσδοκίες και τον ντόρο που δημιουργήθηκε όταν αποκτήθηκε από την ΑΕΚ. Δικαιολογίες έχει και είναι αρκετές. Η αποχή του, το ότι δεν έκανε προετοιμασία, το ότι σχεδόν αμέσως μπήκε στα βαθιά, το ότι πέτυχε την Ενωση σε μία σεζόν που δεν της βγήκε τίποτα. Στη χειρότερη σεζόν της τριετίας Αλμέιδα, ο οποίος από ένα σημείο και μετά έχασε τελείως την μπάλα.
Δεν άλλαξε
Τα νούμερά του δεν είναι και τόσο άσχημα, όσο αγωνίστηκε έδωσε λύσεις στην ΑΕΚ, αλλά το κάτι παραπάνω ποτέ. Εκτός του ότι τους τελευταίους τρεις μήνες ουσιαστικά δεν υπήρχε, στο πιο κρίσιμο δηλαδή κομμάτι της σεζόν, και στο προηγούμενο διάστημα δεν έλεγες πως έχει μπει στο κλίμα της ομάδας. Δεν ταίριαζε, για την ακρίβεια, με τον τρόπο παιχνιδιού του Αλμέιδα (όχι ότι ήταν ο μόνος) και από πλευράς του δεν έκανε και καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια για να προσαρμοστεί. Το μπλαζέ στυλ που τον χαρακτηρίζει βέβαια δεν το απέκτησε στην ΑΕΚ. Το είχε από τα χρόνια της Γιουνάιτεντ, οπότε δεν θα έπρεπε να περιμένουμε εδώ κάτι διαφορετικό. Αυτός είναι ο Μαρσιάλ.
Θα έπρεπε όμως να έχει αξιοποιηθεί καλύτερα, από τη στιγμή μάλιστα που για να παίζει εκείνος, χαντακώθηκε ο Κοϊτά, τον οποίο χρυσοπλήρωσε η ΑΕΚ το περασμένο καλοκαίρι για να τον αποκτήσει. Το θέμα είναι τι θα γίνει από εδώ και πέρα με τον Γάλλο, ο οποίος δεν αποκλείεται να περιλαμβάνεται στις σαρωτικές αλλαγές που θα γίνουν στο ρόστερ. Αν υπάρξει κάποια πρόταση, από τη στιγμή μάλιστα που η Ενωση δεν πλήρωσε για να τον πάρει, θα τη συζητούσε. Κρίνοντας εξάλλου και από τα χαρακτηριστικά των παικτών που αναζητά η ΑΕΚ και από το στυλ παιχνιδιού που θέλει να έχει τη νέα σεζόν, το οποίο θα είναι και πάλι βασισμένο στην ένταση και στην αθλητικότητα, ο Μαρσιάλ δεν θα κουμπώνει.
Από πλευράς του ποδοσφαιριστή, υπάρχει η αίσθηση πως και ο ίδιος δεν θα ήταν αρνητικός για κάτι διαφορετικό, εφόσον προέκυπτε ενδιαφέρον. Το δύσκολο βέβαια για εκείνον είναι να βρει τα χρήματα που έχει να παίρνει από την ΑΕΚ, ωστόσο αν εμφανιζόταν κάποια ομάδα που θα ήθελε να τον αποκτήσει, θα μπορούσε να βρεθεί λύση σε αυτό το κομμάτι. Θυμίζουμε πως ο Μαρσιάλ έχει ακόμη δύο χρόνια συμβόλαιο και το καλοκαίρι που έρχεται αναμένεται να είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και για τον ίδιο.