Οι Εργατικοί διευρύνουν περαιτέρω την ιστορική τους νίκη στις κάλπες της 3ης Μαΐου, εξασφαλίζοντας 92 έδρες στη Βουλή και ενώ η καταμέτρηση συνεχιζόταν, θέμα ωρών ήταν η ανακοίνωση της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης Albanese.
Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου αναμένεται να γίνουν γνωστά αύριο, Δευτέρα -εκτός αν ο πρωθυπουργός κάνει κάποια «έκπληξη» το απόγευμα σήμερα- και η ορκωμοσία τους, προγραμματίζεται για την Τρίτη.
Μια ημέρα ιδιαίτερα κρίσιμη για την αντιπολίτευση, καθώς συνεδριάζει η Κοινοβουλευτική Ομάδα των Φιλελεύθερων για την ανάδειξη νέας ηγεσίας.
ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ «ΜΑΧΑΙΡΙΕΣ»
Μεθαύριο λοιπόν θα έχουμε φωτογραφίες με χαμόγελα από τους υπουργούς της νέας κυβέρνησης Albanese, ωστόσο πικρή γεύση άφησαν οι εσωκομματικές έριδες για τον τρόπο που έγινε η μοιρασιά των «εκλογικών λαφύρων» (των θέσεων στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο), με τον Richard Marles να βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής.
Ο Ed Husic, που απομακρύθηκε από το Υπουργικό χαρακτήρισε μάλιστα τον κ. Marles «παραταξιακό δολοφόνο» (factional assassin).
Την περασμένη Παρασκευή, ο πρωθυπουργός μιλώντας -στην πολυπληθέστερη έως τώρα στην ιστορία των Εργατικών- Κοινοβουλευτική Ομάδα, προειδοποίησε ότι το κόμμα πρέπει να δείξει συνοχή μετά τη συντριπτική εκλογική νίκη.
Η κατάκτηση 92 εδρών στη Βουλή είναι η μεγαλύτερη για τους Εργατικούς και μάλιστα μπορεί να φτάσουν τις 94 έδρες, το ιστορικό ρεκόρ του Συνασπισμού.
Ο κ. Albanese αναγνώρισε τη θέση του στην Ιστορία μαζί με προκατόχους του στην αρχηγία του ALP, από την ίδρυση του κόμματος, το 1901.
Όχι μόνο «βλέπει» προς τρίτη διαδοχική θητεία, αλλά έθεσε ως στόχο την αύξηση των εδρών στις επόμενες εκλογές, το 2028.
«Εάν το Εργατικό Κόμμα είναι συγκεντρωμένο, εάν το Εργατικό Κόμμα είναι ενωμένο, εάν το Εργατικό Κόμμα σκέφτεται πάντα όχι τους ανθρώπους που βρίσκονται στην αίθουσα (του κόμματος και του Κοινοβουλίου), αλλά τους ανθρώπους που βρίσκονται έξω από την αίθουσα… δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο, όχι μόνο όλοι (οι βουλευτές) να επιστρέψουν εδώ μετά τις επόμενες εκλογές το 2028, αλλά και περισσότεροι άνθρωποι να μην εκλεγούν με το Εργατικό Κόμμα δίπλα στο όνομά τους», δήλωσε.
Ωστόσο, η εσωτερική συνοχή του ALP δοκιμάστηκε κατά τις διεργασίες για τη σύνθεση του νέου Υπουργικού.
Η απομάκρυνση των Mark Dreyfus -παλαιότερος βουλευτής εβραϊκής καταγωγής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο- και του Ed Husic -πρώτος βουλευτής και υπουργός μουσουλμανικής καταγωγής- λόγω της «ποσοστώσεων» των παρατάξεων (φατριών), δεν πέρασε… στα ψιλά.
Ο κ. Albanese, μιλώντας στην Κ.Ο. ήταν σαφής, τονίζοντας ότι «δεν επιδιώκουμε την εξουσία… για την εξουσία».
«Δεν θέλουμε να αποφασίζουμε ποιος θα βρίσκεται σε ποιο μέρος του κτηρίου (της αίθουσας του Κοινοβουλίου, εμπρός έδρανα, πίσω έδρανα)».
«Επιδιώκουμε την εξουσία για να προσφέρουμε στους ανθρώπους που χρειάζονται το Εργατικό Κόμμα στην κυβέρνηση. Και για να αναπτύξουμε μια καλύτερη χώρα. Αυτός είναι ο στόχος μας, κάθε μέρα».
Το τι συνέβη με τον κ. Dreyfus και τον κ. Husic κατέδειξε ωστόσο την εξουσία που έχουν οι παρατάξεις εντός ενός κόμματος. Και δεν είναι «αποκλειστικό προνόμιο» του ALP. Οι Φιλελεύθεροι έχουν τα δικά τους εσωκομματικά προβλήματα, ειδικά μετά την ιστορική ήττα, λόγω της μεγάλης στροφής τους προς τα δεξιά.
«Η πολιτική είναι ένα σκληρό παιχνίδι, και αυτοί (ο κ. Dreyfus και ο κ. Husic) θα αισθάνονται πολύ, πολύ πληγωμένοι αυτή τη στιγμή», δήλωσε ο υπουργός Υγείας στην πρώτη θητεία Albanese, Mark Butler, στο Sky News.
Ο πρώην πρωθυπουργός, Paul Keating, γνωρίζει καλά από αυτό το «παιχνίδι» των παρατάξεων.
Σχολιάζοντας την απομάκρυνη του κ. Husic, ανάμεσα σε άλλα, τόνισε ότι «ως ο μόνος μουσουλμάνος του Υπουργικού Συμβουλίου, η απομάκρυνση του … αποτελεί περιφρόνηση για τη μετρημένη και κεντρώα υποστήριξη που παρείχε η ευρύτερη μουσουλμανική κοινότητα στο Εργατικό Κόμμα στις εκλογές».
«Και για ποιο λόγο; Για να διατηρηθεί μια θεωρητική αναλογία μεταξύ των φατριών και των στοιχείων της Δεξιάς του κόμματος μεταξύ των Πολιτειών, στην περίπτωση αυτή μεταξύ των εκπροσώπων της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Βικτώριας».
Ο κ. Keating πρόσθεσε ότι ο κ. Albanese έχει πάρει πάνω του σημαντικές αποφάσεις (captain’s calls) σε μια σειρά από προκριματικές εκλογές «που κατά τα άλλα βασίζονταν σε κανόνες».
«Η μη παρέμβασή του σε σχέση με έναν υπουργό της Νέας Νότιας Ουαλίας σε αυτή την περίπτωση αποτελεί, στην ουσία, υποστήριξη ενός εκπροσώπου μιας άλλης πολιτειακής ομάδας – στην προκειμένη περίπτωση, της δεξιάς παράταξης της Βικτώριας με ηγέτη τον Richard Marles. Μια παράταξη που αποδεικνύεται ότι στερείται δημιουργικότητας και ικανότητας».
Ο κ. Husic, ο οποίος ήταν υπουργός Βιομηχανίας και Επιστημών, μιλώντας στην εκπομπή Insiders του ABC είπε ότι απόφασή του να μιλήσει ανοιχτά για τη σύγκρουση στη Γάζα ήταν εν μέρει υπεύθυνη για την απομάκρυνσή του από την «πρώτη γραμμή».
«Το να μπορώ να συμμετέχω στο Υπουργικό Συμβούλιο σήμαινε πολλά για μένα. Δεν μπορείς να γιορτάζεις την ποικιλομορφία (diversity) και να περιμένεις να μένει κάποιος σιωπηλος σε μια γωνία».
«Πίστευα σίγουρα ότι πρέπει να μιλάς για τις κοινότητες που σε ενδιαφέρουν. Προσπάθησα σίγουρα να βοηθήσω να αντιμετωπίσουμε εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, όπως η κατάσταση στη Γάζα.
Επιτέθηκε στον Richard Marles, ο οποίος συνέβαλε στην απομάκρυνσή του, επισήμανε το ABC.
«Νομίζω ότι όταν οι άνθρωποι βλέπουν έναν αναπληρωτή πρωθυπουργό, περιμένουν να δουν έναν πολιτικό, όχι έναν παραταξιακό δολοφόνο (factional assassin)», είπε ο κ. Husic.
Δήλωσε ότι σέβεται την ανάγκη των φατριών να διαχειρίζονται την «αξία» και την «φιλοδοξία», αλλά ο κ. Marles θα πρέπει να λογοδοτήσει για τον ρόλο του στην υποβάθμιση του κ. Dreyfus, ο οποίος ήταν υπουργός Δικαιοσύνης.
Σε ανάλυσή της στο ABC, η Laura Tingle, ανέφερε ότι «η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Εργατικού Κόμματος και το Υπουργικό Συμβούλιο έδειξαν τεράστια πειθαρχία κατά την πρώτη θητεία της κυβέρνησης. Ωστόσο, πίσω από τα παρασκήνια, πολλοί υπουργοί —όχι ο Husic— εξέφρασαν τη βαθιά οργή και απογοήτευσή τους για τον τρόπο λειτουργίας του ‘εσωτερικού κύκλου’, καθώς ορισμένα μέλη του στενού κύκλου του πρωθυπουργού ήταν πιο ίσα από άλλα».
Ο David Crowe, έγραψε στην The Age για το πώς ο κ. Dreyfus ενημερώθηκε, μέσω τηλεφώνου, το βράδυ της Τετάρτης ότι θα απομακρυνόταν από το νέο Υπουργικό.
«Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Richard Marles ενημέρωσε τον Dreyfus για την τύχη του μέσω τηλεφώνου περίπου στις 8.30 μ.μ., σύμφωνα με πηγές του Εργατικού Κόμματος που γνωρίζουν την ώρα. Αυτό συνέβη μετά από ημέρες ‘συνωμοσιών’ εντός της δεξιάς παράταξης για να αποφασιστεί ποιος θα παραμείνει και ποιος θα αποχωρήσει από το νέο Υπουργικό».
«Ο Marles ήταν η βασική φιγούρα στις αλλαγές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας αυτή την εβδομάδα. Ως ηγέτης της Δεξιάς στην πολιτεία του, τη Βικτώρια, και ως η πιο υψηλόβαθμη προσωπικότητα της παράταξης σε εθνικό επίπεδο, ήταν η κύρια δύναμη σε μια αναταραχή που συγκλόνισε ορισμένους από τους συναδέλφους του».
ABC και The Age ανέφεραν επίσης ότι ο πρωθυπουργός δεν παρενέβη. «Αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τον Anthony Albanese το απόγευμα της Πέμπτης για να τον παροτρύνει να παρέμβει για να σώσει τον Dreyfus και τον Husic, αλλά αυτός αρνήθηκε. Ο Albanese έχει τεράστια εξουσία μετά τη νίκη στις εκλογές, αλλά επέλεξε να μην την χρησιμοποιήσει … Οι πληγές από αυτή την εβδομάδα θα επουλώνονται για χρόνια. Αυτό συμβαίνει όταν … βγαίνουν τα μαχαίρια», επισήμανε ο κ. Crowe.
ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Σε θέσεις… μάχης είναι και οι παρατάξεις στο Φιλελεύθερο Κόμμα για την ανάδειξη της/του διαδόχου του Peter Dutton στην αρχηγία.
Οι μετριοπαθείς συσπειρώνονται πίσω από την υποψηφιότητα της Sussan Ley και οι συντηρητικοί πάνε με τον Angus Taylor, επισήμανε το AAP.
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος θα συνεδριάσει αύριο για να λάβει… αποφάσεις.
«Πολλοί Αυστραλοί, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών και των νεότερων Αυστραλών, αισθάνονται παραμελημένοι από το Φιλελεύθερο Κόμμα», δήλωσε η κα Ley κάνοντας γνωστή και επίσημα την υποψηφιότητά της.
«Πρέπει να ξαναχτίσουμε την εμπιστοσύνη με όλα τα μέρη της αυστραλιανής κοινωνίας».
Η εκλογή μου ως ηγέτη του Φιλελεύθερου Κόμματος θα στείλει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα ότι κατανοούμε ότι τα πράγματα πρέπει να γίνουν διαφορετικά».
Ο κ. Taylor ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του υποσχόμενος να ανοικοδομήσει το κόμμα γύρω από τις βασικές του αξίες, όπως η ορθή οικονομική διαχείριση και οι φιλοδοξίες.
«Θα ασκήσω ηγεσία που θα ενώνει το κόμμα μας, που θα θέτει τον σκοπό μας πάνω από τα μεροληπτικά συμφέροντα και που θα ξεπερνά τα όρια της βάσης μας και θα κερδίζει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων που έχουμε χάσει», επισήμανε.
Η γερουσιαστής Jacinta Nampijinpa Price, η οποία πήρε… μεταγραφή από τους Εθνικούς στους Φιλελεύθερους -προκαλώντας περαιτέρω τριβές εντός Συνασπισμού- επιβεβαίωσε ότι θα είναι υποψήφια για αναπληρώτρια αρχηγός «πίσω» από τον κ. Taylor.
Η κα Price δήλωσε ότι το Φιλελεύθερο Κόμμα πρέπει να είναι το κόμμα των «ξεχασμένων ανθρώπων» (forgotten people) και ότι πρέπει να επιστρέψει στις «βασικές του αξίες».
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επιστροφή στις ρίζες μας ως κόμμα είναι κρίσιμη αυτή τη στιγμή».
Ο κ. Taylor επισήμανε από την πλευρά του ότι η κα Price «έχει δείξει τεράστια δύναμη και αφοσίωση στην υπεράσπιση των πεποιθήσεών της και θα αποτελέσει πολύτιμο στέλεχος του Φιλελεύθερου Κόμματος καθώς ξεκινάμε την ανασυγκρότησή μας».
Ο γερουσιαστής των Φιλελεύθερων, Dave Sharma, ο οποίος εξέφρασε ανοιχτά την επιθυμία του να ενταχθεί στο «σκιώδες Υπουργικό» της αντιπολίτευσης, μιλώντας στο Sky News, εκτίμησε ότι η κούρσα για τη διαδοχή του κ. Dutton θα είναι πολύ «σφιχτή».
«Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, όλοι να σεβαστούν το αποτέλεσμα και να υποστηρίξουν τη νέα ηγεσία», πρόσθεσε.
«Ξέρω ότι δεν θα είναι εύκολο, αλλά δεν έχουμε την πολυτέλεια να διχαστούμε την επόμενη χρονιά ή τις δύο επόμενες».
Στους Εθνικούς, ο αρχηγός David Littleproud θα έχει εντέλει αντίπαλο ώστε να παραμείνε στην ηγεσία, μετά την υποβολή της υποψηφιότητας του γερουσιαστή του Κουίνσλαντ, Matt Canavan.
Ο κ. Littleproud καλωσόρισε την πρόκληση, επαινώντας τον συνάδελφό του για το θάρρος του να θέσει υποψηφιότητα, με τη συνδρίαση της Κ.Ο. του κόμματος να αναμένεται, αύριο Δευτέρα.
«Δεν πρέπει να αναστατωνόμαστε για το γεγονός ότι λειτουργεί η δημοκρατία», δήλωσε ο κ. Littleproud στην εκπομπή Today Show του Nine.
Επικαλέστηκε το έργο του για να διατηρήσει την ηγεσία, την οποία κατέχει από τον Μάιο του 2022.
«Ό,τι συμβεί, θα συμβεί, αλλά παραμένω προσηλωμένος στο Εθνικό Κόμμα και σε όλα όσα έχουμε κάνει και θα επιτύχουμε».
Ο κ. Canavan έθεσε υποψηφιότητα αφού εξήρε τη θητεία του κ. Littleproud ως ηγέτη, αλλά υποστήριξε ότι το κόμμα πρέπει να ανακτήσει το «μαχητικό του πνεύμα».
Δήλωσε ότι θα καταργήσει την υποστήριξη των Εθνικών για «μηδενικές» εκπομπές άνθρακα έως το 2050 και θα ζητήσει περισσότερες νέες κατοικίες και ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης στις περιφέρειες, εάν εκλεγεί.
Οι Πράσινοι θα συνεδριάσουν την Πέμπτη για την εκλογή της δικής τους νέας ηγεσίας, μετά την ήττα του Adam Bandt.
Η αναπληρώτρια αρχηγός, Mehreen Faruqi και η γερουσιαστής, Sarah Hanson-Young έχουν «βγει εμπρός», αλλά εικάζεται ότι υποψηφιότητες μπορεί να θέσουν οι Larissa Waters, David Shoebridge και Jordon Steele-John.
Ο μεταβατικός αρχηγός, Nick McKim έχει θέσει εαυτόν εκτός αγώνα.
ΟΙ ΕΔΡΕΣ ΠΟΥ «ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ»
Με την καταμέτρηση των ψήφων στο 83,4% έως και το μεσημέρι, 8 έδρες «παίζονταν» ακόμα στη Βουλή, ενώ σύντομα αναμένονται και τα αποτελέσματα για τη Γερουσία, όπου επί του παρόντος τουλάχιστον, οι Εργατικοί ενισχύουν επίσης τη δύναμή τους.
Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά στη Βουλή, το ALP εξασφάλιζε το ιστορικό υψηλό για το κόμμα, των 92 εδρών ήδη, με ποσοστό μετά την κατανομή των προτιμήσεων (national two-party preferred) 54,9%, έναντι 40 εδρών του Συνασπισμού, με ποσοστό 45,1%.
Η «στροφή» προς τους Εργατικούς ήταν στο 2,7% σε σχέση με το 2022.
Ως προς τις ψήφους πρώτης προτίμησης, το ALP ήταν στο 34,7% (4.945.906 ψήφους, +2.1%), ο Συνασπισμός στο 32,2% (4.591.970, -3.4%), οι «άλλοι» στο 13,1% (1.873.722, +2,8%), οι Πράσινοι στο 11,8% (1.681.413, -0,5%), το One Nation στο 6,3% (897.200, +1.3%) και το Trumpet of Patriots στο 1,9% (267.214).
Δέκα έδρες εξασφάλιζαν οι «άλλοι» και, όπως προαναφέρθηκε, 8 έδρες δεν είχαν κριθεί ακόμη.
Αυτές ήταν, στη Βικτώρια, το Flinders, το Monash (με τους Φιλελεύθερους να έχουν μικρό προβάδιμα) και το Kooyong (με την ανέξαρτητη Monique Ryan εμπρός) και το Calwell (το Εργατικό Κόμμα ήταν εμπρός με 66%, αλλά, κατά το ABC, η Εκλογική Επιτροπή σταμάτησε την καταμέτρηση των ενδεικτικών προτιμήσεων καθώς είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ο τελικός συνδυασμός υποψηφίων. Φαίνεται βέβαιο ότι το Εργατικό Κόμμα θα είναι ένας από τους τελικούς υποψηφίους, αλλά ποιοι θα είναι οι άλλοι υποψήφιοι θα καθοριστεί από τη σειρά με την οποία θα αποκλειστούν οι υποψήφιοι κατά την επίσημη κατανομή των προτιμήσεων. Αυτό θα πραγματοποιηθεί μερικές ημέρες).
Στη Νέα Νότια Ουαλία, το Bradfield (με τους Φιλελεύθερους να προηγούνται με μόλις 227 ψήφους).
Στο Κουίνσλαντ, το Longman (με τους Φιλελεύθερους εμπρός με μόλις 219 ψήφους) και το Ryan (με τους Πράσινους να φαίνεται πως κερδίζουν τη μια έδρα τους στη Βουλή σε αυτές τις εκλογές με την Elizabeth Watson-Brown, έναντι τεσσάρων το 2022).
Στην Περιοχή της Πρωτεύουσας, το Brean (με τους Εργατικούς να είναι εμπρός αλλά με μόλις 83 ψήφους).
«ΧΑΝΕΙ» Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ
Το Εργατικό Κόμμα κέρδισε τη δόξα στις εκλογές του περασμένου Σαββατοκύριακου, αλλά κάτω από την επιφάνεια συνεχίζεται αθόρυβα μια τάση στον τρόπο με τον οποίο ψηφίζει η Αυστραλία, επισήμανε το ABC, σε ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων.
Η πρωτογενής ψήφος των δύο μεγάλων κομμάτων συνδυαστικά μειώνεται,
Υπάρχει μάλιστα μεγάλη πιθανότητα η ψήφος προς τους ανεξάρτητους και τα μικρότερα κόμματα να ξεπεράσει για πρώτη φορά εδώ και επτά δεκαετίες την ψήφο τους ενός από τα δύο μεγάλα κόμματα.
Σε έναν «απλό διμερή» πολιτικό άξονα, οι περισσότερες έδρες πήγαν προς τα αριστερά, προς το Εργατικό Κόμμα, το περασμένο Σάββατο.
Αλλά αν εξετάσουμε το αποτέλεσμα σε τρεις διαστάσεις, βλέπουμε μια ακόμη μετατόπιση μακριά από τα δύο μεγάλα κόμματα.
Σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση, ο Συνασπισμός έλαβε το 32,2% των πρωτογενών ψήφων.
Τα μικρά κόμματα και οι ανεξάρτητοι έλαβαν το 33,1% (εκτός τα προαναφερόμενα, είχαμε επίσης: Family First 1,7%, Legalise Cannabis 1,2%, Libertarian 0,5%, People First 0,5%, Katter’s Australian Party 0,3%, Centre Alliance 0,2%, Country Liberal 0,2%, Animal Justice Party 0,2% Australian Christians 0,2%, Shooters Fishers Farmers 0,2%, Victorian Socialists 0,2%, Australian Citizens Party 0,1%, Socialist Alliance 0,1%, FUSION 0,1% και αρκετά ακόμα κόμματα με μερικές χιλιάδες ψήφους, αλλά ποσοστό κάτω του 0,1%.
Αυτό σημαίνει ότι, εκτός αν ο Συνασπισμ’ος καταφέρει να καλύψει τη διαφορά στην τελική καταμέτρηση, περισσότεροι ψηφοφόροι έβαλαν το 1 δίπλα σε έναν ανεξάρτητο ή μικρό κόμμα παρά σε έναν υποψήφιο των Φιλελεύθερων ή των Εθνικών.
Οι ψήφοι προς «άλλους» είναι περισσόροι από ό,τι το 2022, υπερδιπλάσιοι σε σχέση με τις εκλογές του 2007 και σχεδόν οκτώ φορές περισσότεροι από ό,τι πριν από 50 χρόνια, το 1975.
The post Τρίτη θητεία «βλέπει» ο Albanese appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.