Τον περασμένο Φεβρουάριο, με αφορμή τον γάμο ενός συγγενικού προσώπου, αποφάσισα να κάνω το πολύωρο ταξίδι για να επισκεφτώ την Αυστραλία και συγκεκριμένα το Σίδνεϊ.
Η νύφη είναι εγγονή των κουμπάρων των παππούδων μου.
Οι κουμπάροι είναι Έλληνες μόνιμοι κάτοικοι Αυστραλίας, τους οποίους είχα την τύχη να γνωρίσω από παιδί, καθώς περνούσα τα καλοκαίρια μου σε ένα χωριό της Ξάνθης στο οποίο συνήθιζαν να έρχονται κι εκείνοι και να μένουν για αρκετούς μήνες κάθε καλοκαίρι.
Από μικρή ηλικία, λοιπόν, και έπειτα από τη συναναστροφή μαζί τους, είχα αποφασίσει να επισκεφτώ κάποια μέρα την Αυστραλία.
ΝΑΙ, Η ΠΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ, ΑΛΛΑ…ΧΑΛΑΛΙ
Παρότι το ταξίδι με το αεροπλάνο ήταν εξαντλητικό, στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή μοιάζει με γρήγορη βόλτα, συγκριτικά με τον καιρό που πέρασα κάνοντας όνειρα για εκείνη τη μέρα.
Αναχωρήσαμε από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης εν μέσω ισχυρής χιονόπτωσης και με ενδιάμεση στάση στην Κουάλα Λουμπούρ είχα καταλάβει ότι άφησα για τα καλά πίσω τον κρύο χειμώνα της Ευρώπης και όδευα προς τον καλοκαιρινό καιρό του νότιου ημισφαιρίου.
Στο αεροδρόμιο μας περίμεναν ο πατέρας της νύφης (και βαφτιστικός του παππού μου) με την αδερφή του η οποία θα αναλάμβανε, για καλή μας τύχη, χρέη ξεναγού της περιπλάνησής μας στο Σίδνεϊ.
Έπειτα από τη θερμή υποδοχή των συγγενών, έφτασε η ώρα να μας υποδεχτεί θερμά – στην κυριολεξία – και το Σίδνεϊ.
Φτάνοντας προς την πόρτα εξόδου του αεροδρομίου και φορώντας χειμωνιάτικα ρούχα περίμενα ασυναίσθητα να νιώσω το κρύο.
Και ξαφνικά… ένα ζεστό αεράκι με χτυπάει, όπως εκείνα του καλοκαιριού της Ελλάδας, το οποίο για λίγα δευτερόλεπτα με έκανε να νιώθω σαν να έχω τηλεμεταφερθεί.
Πριν προλάβω να το συνηθίσω, ήρθε η ώρα να μπούμε στο αυτοκίνητο για να πάμε στο σπίτι της γιαγιάς της νύφης όπου θα έμενα για τις υπόλοιπες δύο βδομάδες, όσο διήρκησε, δηλαδή, και η διαμονή μου στην Αυστραλία.
Ξαφνικά ακούω… «θα οδηγήσεις;». Προφανώς είχα πάει να επιβιβαστώ από τη λάθος πλευρά του αυτοκινήτου, λόγω της αντίθετης θέσης του τιμονιού στα αυτοκίνητα της Αυστραλίας.
ΛΟΓΟΣ 1: ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΦΥΣΗ
Τις επόμενες ημέρες επισκεφθήκαμε τις παραλιακές περιοχές Watsons Bay, Cronulla και τη διάσημη Bondi Beach. Η εμπειρία στη θάλασσα της Αυστραλίας ήταν κάτι παραπάνω από απρόσμενη.
Θυμάμαι να λέω «στην Αυστραλία δεν πας εσύ στην θάλασσα όπως στην Ελλάδα, εδώ έρχεται η θάλασσα σε σένα» προσπαθώντας να περιγράψω την εμπειρία της μάχης με τα κύματα.
Ως γεωπόνος δεν θα μπορούσα να αφήσω απαρατήρητη την ποικιλία σε είδη φυτών και το πόσο καλοδιατηρημένο βρίσκεται συνολικά το «πράσινο» στην Αυστραλία συγκριτικά με την Ελλάδα.
Θετική εντύπωση, επίσης, μου έκανε η πληθώρα διαφορετικών καρπών που παράγονται στην αυστραλιανή γη λόγω του κλίματός της.
ΛΟΓΟΣ 2: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Την ημέρα του γάμου συγκεντρωθήκαμε από νωρίς στο σπίτι της νύφης ώστε να τη συνοδέψουμε στην ορθόδοξη εκκλησία όπου τελέστηκε το μυστήριο.
Μετά τον γάμο, ακολούθησε γλέντι σε κέντρο δεξιώσεων το οποίο ωστόσο τελείωσε υποχρεωτικά τα μεσάνυχτα, προς έκπληξή μου, έχοντας συνηθίσει στην Ελλάδα τα γαμήλια πάρτυ να διαρκούν μέχρι πολύ αργότερα.
Χαρακτηριστικά, πολύ μεγάλη εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός πως ενώ το ζευγάρι του γάμου είχε βρει κάποιο κέντρο δεξιώσεων μακριά από κατοικημένη περιοχή, η απάντηση που έλαβαν όταν τους ζήτησαν το γλέντι να κρατήσει και μετά τις 00:00 ήταν αρνητική.
Ο λόγος ήταν πως ενώ η περιοχή δεν ήταν κατοικημένη από ανθρώπους, η φασαρία από το γλέντι θα μπορούσε να ξυπνήσει τα ζώα που κατοικούν εκεί οπότε κάτι τέτοιο θα ήταν απαγορευτικό.
Στο παραπάνω γεγονός φαίνεται και η διαφορά της κουλτούρας που υπάρχει μεταξύ των Ελλήνων της Αυστραλίας και όσων κατοικούν μόνιμα εντός Ελλάδας.
Ωστόσο, υπάρχουν και πολύ ουσιαστικές ομοιότητες μεταξύ τους όπως η αντίληψη που έχουν για το θεσμό της οικογένειας, τον οποίο υποστηρίζουν και σέβονται απεριόριστα.
ΛΟΓΟΣ 3: ΥΨΗΛΟΙ ΜΙΣΘΟΙ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ
Ως Έλληνας ο οποίος ζει και εργάζεται μόνιμα στη Ελλάδα, αντιλήφθηκα τη μεγάλη διαφορά που υπάρχει στη μισθολογική κατάσταση και στο κόστος ζωής συγκριτικά με την Αυστραλία.
Κατά τη διάρκεια της διαμονής μου εκεί έκανα διάφορες συζητήσεις με άτομα που απασχολούνται είτε ως εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις είτε σε ελεύθερα επαγγέλματα.
Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα ήταν πως οι μισθοί στην Αυστραλία είναι πολύ μεγαλύτεροι (ανά περίπτωση ακόμη και κατά 8 φορές) συγκριτικά με την Ελλάδα, χωρίς αυτή η διαφορά όμως να αντικατοπτρίζεται και στο κόστος ζωής των δύο χωρών.
Συγκεκριμένα, οι τιμές στα σουπερμάρκετ είναι παρόμοιες σε πολλά προϊόντα, ενώ η τιμή της βενζίνης είναι χαμηλότερη στην Αυστραλία.
Βέβαια, το κόστος ενοικίασης κατοικίας είναι πολύ αυξημένο συγκριτικά με την Ελλάδα αλλά σε καμία περίπτωση οι Αυστραλοί δεν αντιμετωπίζουν τα οικονομικά ζητήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα σχετικά με τη διαβίωσή τους.
Έχοντας ταξιδέψει σε διάφορες χώρες μεταξύ των οποίων η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και έχοντας μείνει για ένα μικρό διάστημα στην Ολλανδία, ποτέ δεν εντυπωσιάστηκα με κάποια χώρα αρκετά ώστε να σκεφτώ να φύγω μόνιμα από την Ελλάδα.
Η Αυστραλία ήταν η μοναδική χώρα, στην οποία ένιωσα ότι υπάρχουν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις ώστε να σκεφτώ το ενδεχόμενο να μετακομίσω μόνιμα εκεί.
The post Τρεις λόγοι που με κέρδισε η Αυστραλία στο πρώτο μου ταξίδι appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.