Η ανάρρωση και απελευθέρωση μιας θαλάσσιας χελώνας καρέτα καρέτα είναι πάντα μια συγκινητική στιγμή. Όταν όμως πρόκειται για μια χελώνα με το μυθικό όνομα «Ωκεάνια Κυμοθόη», η ιστορία αποκτά μια ιδιαίτερη, σχεδόν ποιητική διάσταση.
Το όνομά της δόθηκε από τους μαθητές του δημοτικού σχολείου του Παληού Καβάλας. Διάλεξαν το «Ωκεάνια Κυμοθόη», εμπνευσμένο από τη δύναμη του ωκεανού και τη μυθολογική μορφή της Κυμοθόης, θεάς των κυμάτων.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Κυμοθόη ήταν κόρη του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδας και σημαίνει «αυτή που τρέχει στα κύματα». Το όνομα αυτό απέκτησε ιδιαίτερη σημασία, καθώς έγινε η ταυτότητα της χελώνας και μαζί με τον κωδικό που της δόθηκε, μαρκαρίστηκε στα πτερύγιά της για να ακολουθήσει στο ταξίδι της στον μεγάλο ωκεανό.
Η χελώνα εντοπίστηκε στο λιμάνι της Νέας Ηρακλείτσας
Η ιστορία διάσωσης της χελώνας ξεκίνησε από το λιμάνι της Νέας Ηρακλείτσας, όταν την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2025, ο Λιμενικός Σταθμός Νέας Περάμου ενημέρωσε τα στελέχη του Ινστιτούτου Αλιευτικής Έρευνας (ΙΝΑΛΕ – ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ) για μια μεγάλη χελώνα που στεκόταν ακίνητη στην επιφάνεια της θάλασσας, με κίνδυνο να χτυπηθεί από διερχόμενο σκάφος. Πολλοί κάτοικοι που την παρακολουθούσαν επί μέρες στην ίδια κατάσταση, νόμιζαν ότι είναι ήδη νεκρή.
Με αρκετή προσπάθεια λόγω του μεγάλου μεγέθους και του βάρους της, που ανέρχεται στα 37 κιλά μεταφέρθηκε στο Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας. Εκεί, τοποθετήθηκε αρχικά σε δεξαμενή χωρίς νερό, σε θερμαινόμενο χώρο, όπου της χορηγήθηκαν οι πρώτες βοήθειες και τρεις φιάλες ορού. Η εκτίμηση της κατάστασής της έδειξε υποθερμία, χωρίς εμφανή τραύματα ή άλλα συμπτώματα.
«Οι χελώνες, ως ερπετά ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματός τους από το περιβάλλον. Γι’ αυτό πολλές θαλάσσιες χελώνες τον χειμώνα μεταναστεύουν από το Θρακικό πέλαγος προς νοτιότερα θερμότερα νερά. Η συγκεκριμένη χελώνα πιθανώς προσπάθησε να προσεγγίσει τα ρηχά, ηλιόλουστα νερά για να ζεσταθεί, όμως ο καιρός του Φεβρουαρίου εκείνες τις μέρες ήταν ιδιαίτερα ψυχρός και συννεφιασμένος, με αποτέλεσμα να υποστεί υποθερμία και να μην μπορεί να κινηθεί ή να τραφεί. Όταν οι χελώνες δεν τρέφονται για μεγάλο διάστημα, το πεπτικό τους σύστημα γεμίζει με αέρα και δυσκολεύονται να καταδυθούν, γεγονός που τις αφήνει εκτεθειμένες και ανήμπορες και έτσι συχνά οδηγούνται σε πνευμονία και στο θάνατο», δήλωσε στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο διευθυντής του ινστιτούτου, Μάνος Κουτράκης,
Στις 27 Φεβρουαρίου 2025 η χελώνα μεταφέρθηκε σε θερμαινόμενη δεξαμενή με θαλασσινό νερό. Τοποθετήθηκαν μύδια για τροφή και σύντομα, άρχισε να τρώει και να δείχνει σημάδια βελτίωσης. Ένα μήνα μετά, καταδυόταν με άνεση και είχε σχεδόν πλήρως αναρρώσει.
Σύμφωνα με σύσταση του συλλόγου ΑΡΧΕΛΩΝ, αποφασίστηκε να κρατηθεί μέχρι να ζεστάνει ο καιρός και η θάλασσα, καθώς οι χελώνες με υποθερμία, μετά την ανάρρωσή τους συχνά έχουν ευαισθησία και είναι πιο ευάλωτες σε υποτροπή.
Τρεισήμισι μήνες μετά την περισυλλογή της χελώνας, ήρθε η μεγάλη και συγκινητική στιγμή της επιστροφής της στο φυσικό της περιβάλλον, τη θάλασσα. Τα στελέχη του ΙΝΑΛΕ με την συνδρομή του λιμενικού μετέφεραν τη χελώνα στον θαλάσσιο κόλπο του Παληού Καβάλας και οι μαθητές του δημοτικού σχολείου της περιοχής, που όλους αυτούς τους μήνες την στήριζαν με τον τρόπο τους, δεν έκρυβαν την χαρά και την ικανοποίησή τους.
Η σύνδεση μεταξύ των παιδιών και της χελώνας, αλλά και η συμμετοχή τους στη διαδικασία παρακολούθησης της ανάρρωσης, αποδεικνύει την αξία της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Η ιστορία της Ωκεάνιας Κυμοθόης αποτελεί μια ακόμη υπενθύμιση του πόσο σημαντική είναι η ευαισθητοποίηση και η ενεργή συμμετοχή των νέων στην προστασία της φύσης και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.