Δεν έγινε το πολύ μεγάλο παιχνίδι. Οι 30.000 θεατές που βρέθηκαν στο AAMI Park το βράδυ του Σαββάτου δεν απόλαυσαν αυτό για το οποίο πλήρωσαν να πάνε να δουν.
Θα μου πείτε ότι σε πολλούς τελικούς του είδους ελάχιστοι είναι αυτοί που περιμένουν να δουν ποδόσφαιρο αξιώσεων, ποιοτικό παιχνίδι και από τους δύο αντιπάλους. Στους πολλούς τελικούς κυριαρχούν κατά βάση τα νεύρα, οι τακτικισμοί των προπονητών, η αγωνία και η τύχη -κυρίως αυτή- αν και υπήρξαν και οι εξαιρέσεις τελικών που έμειναν στην ιστορία.
Λέγοντας αυτό, θα ήθελα να πω ότι η Melbourne City κατέκτησε το πρωτάθλημα (Championship) της A-League 2025 επειδή στάθηκε τυχερή που δεν έπαιξε η Melbourne Victory. Κακά τα ψέματα, αλλά η ομάδα του Arthur Diles έκανε μια από τις πιο άσχημες εμφανίσεις της στη σεζόν που μόλις τελείωσε.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η Melbourne Victory έπρεπε να πάει στον τελικό για να παρουσιάσει αυτό το αποκαρδιωτικό θέαμα που σίγουρα απογοήτευσε τους πολυπληθείς οπαδούς της που γέμισαν κατά τα τρία τέταρτα το AAMI Park. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στη θέση της δεν ήταν κάποια άλλη ομάδα που τερμάτισε στην πρώτη εξάδα της βαθμολογίας της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, που ίσως να το δικαιούτο, και που αν συνέβαινε αυτό σίγουρα θα βλέπαμε έναν πιο “σοβαρό” τελικό, από πλευράς ποιότητας.
Το παιχνίδι άρχισε με ελαφρά υπεροχή της Melbourne City, αν και αυτή που έκανε πρώτη μια… επίσκεψη στα αντίπαλα καρέ ήταν η Victory, όμως οι επιθετικοί της αποδείχθησαν φλύαροι.
Σταδιακά η City άρχισε να ταλαιπωρεί πιο συχνά στην άμυνα των αντιπάλων και να γίνεται επικίνδυνη. Ήταν το 10′ όταν ο Ισραηλινός επιθετικός της ομάδας του Aurelio Vidmar, Yonatan Cohen, έκανε το 1-0. Η ιστορία ξεκίνησε από τον αρχηγό της City, Aziz Behish, που πάσαρε στον Αυστριακό Andreas Kuen, αυτός πέρασε την μπάλα στον Max Caputo, αυτός σούταρε, η μπάλα πέτυχε το οριζόντιο δοκάρι, ο Jack Duncan με εκτίναξη βρέθηκε στην πορεία της μπάλας, αλλά ο Ισραηλινός την βρήκε στην επαναφορά και σούταρε στέλνοντάς την να αναπαυθεί στα δίχτυα.
Από εκεί και πέρα άρχισε το δράμα της Victory, η οποία με σπασμωδικές κινήσεις προσπάθησε να κάνει κάτι καλό. Η επιθετική γραμμή της όμως ήταν όχι μόνο ανοργάνωτη, αλλά οι παίκτες της -με τραγικά ελάχιστες εξαιρέσεις- φαίνεται ότι έχουν πάρει διαζύγιο με το σουτ και αρέσκονται στο να περιφέρουν την μπάλα εδώ και εκεί και στο τέλος να τη χάνουν. Και αυτό δεν φάνηκε μόνο στον τελικό, αλλά φάνηκε σε όλη σχεδόν τη σεζόν. Φάνηκε και στον περυσινό τελικό κόντρα στην Central Coast Mariners.
Στο 20′ ο Mathew Leckie σταμάτησε επέλαση του Zinedine Machach.
Στο 23′ ο Jack Duncan έκανε μια θαυμάσια απόκρουση, ενώ στο 23′ ο γκολκίπερ της Melbourne City, Patrick Beach, αρνήθηκε στον Machach πιθανό γκολ.
Με την αρχή του δευτέρου μέρους, ο Duncan σταμάτησε θαυμάσια τον Cohen σε κάτι που ίσως επέφερε ένα δεύτερο γκολ, μετά από εκτέλεση κόρνερ.
Στη συνέχεια και προς το τελευταίο δεκάλεπτο οι Caputo και Cohen πάλι θα μπορούσαν να κάνουν το 2-0, ενώ στο 80′ οι παίκτες της Victory ζήτησαν πέναλτι σε -ίσως- χέρι του German Ferreyra. Το VAR δεν επελήφθη καν…
Οι αλλαγές που έκανε ο Arthur Diles δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα για την ομάδα του και έτσι το 1-0 έμεινε μέχρι το τελικό σφύριγμα.
Η Melbourne City έκανε ένα παιχνίδι τέτοιο για να κρατήσει μια ελαφρά υπεροχή, έχοντας πετύχει ένα γκολ νωρίς και βλέποντας την αδυναμία της αντιπάλου. Η αμυντική της γραμμή εξουδετέρωσε στην ουσία τους επιθετικούς της Victory, τα αστέρια της οποίας δεν απέδωσαν καν ο δε επιθετικός της Nishan Velupillay δεν ήταν καν στην αποστολή λόγω τραυματισμού.
Αν σε κάποιον από τη Victory πρέπει να αποδωθούν τα εύσημα αυτός είναι ο τερματοφύλακας Jack Duncan, που με τις επεμβάσεις συνετέλεσε και αυτός στο φτωχό 1-0 του τελικού.
Να πούμε ότι ήταν το δεύτερο πρωτάθλημα που κατακτά η Melbourne City, ενώ η Melbourne Victory έπαιξε σε ένα δεύτερο κατά σειρά τελικό.
The post A-League: Πολύ φτωχός τελικός που δεν δικαιολογεί θριαμβολογίες appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.