Τελευταία εβδομάδα Super League για την big 4 και με μοναδικό ανοιχτό λογαριασμό την κατάκτηση της 3ης θέσης (σ.σ.: ο ΠΑΟΚ θέλει έναν βαθμό με την ΑΕΚ στην Τούμπα) είναι αναμενόμενο ότι η συζήτηση ήδη βρίσκεται στα… παρακάτω. Από ένστικτο ή έστω από περιέργεια για όσα έρχονται. Στους άλλους. Τους Δικέφαλους – ανεξαρτήτως της τελικής (τους) κατάταξης – αλλά και τον δεύτερο της βαθμολογίας Παναθηναϊκό.
Σαν να λέμε, με δυο λόγια: η φιλολογία αναφορικά με το πώς οι τρεις τους θα επιχειρήσουν από την επόμενη κιόλας εβδομάδα να καλύψουν – ο καθένας ξεχωριστά – τη βασικότερη ανάγκη τους, το έδαφος που τους χωρίζει από τον Ολυμπιακό. Ποιες αποφάσεις θα πάρουν. Ποια πρόσωπα θα εμπιστευτούν. Ποια πρόσωπα αναπόφευκτα θα αποχαιρετήσουν. Ποιο σχέδιο θα επιλέξουν για να μπορέσουν να επιστρέψουν με αξιώσεις στην κούρσα του πρωταθλητισμού. Ακόμη και πόσο «βαθιά» θα βάλουν το χέρι στην τσέπη…
Συσχετισμός
Υπερβολές, επηρεασμένες από το… φεγγάρι του Ολυμπιακού έπειτα από το 48ο, τις τεσσάρες στα ντέρμπι και την πρόκληση του νταμπλ, είπατε; Οχι. Μάλλον η επικρατέστερη απάντηση στην πιο απλή ερώτηση: «Αν ξεκινούσε αύριο το νέο πρωτάθλημα, ποιος θα ήταν ο συσχετισμός δυνάμεων; Και ποιος θα μπορούσε να αρνηθεί στους Ερυθρόλευκους τον τίτλο του μεγάλου φαβορί;». Διότι έπειτα από ενάμιση χρόνο διαδρομής η ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ μοιάζει να έχει δημιουργήσει όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές για την επιβολή μιας δικής της εποχής.
Περιβάλλον
Μια ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα. Εναν ισχυρό κορμό. Μια σειρά από ποδοσφαιρικά προνόμια που προσφέρει η επανάληψη (ομοιογένεια, αυτοματισμοί). Ερχονται οι Πειραιώτες από τη μεγαλύτερη στιγμή του ελληνικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο (Conference League). Εχουν μπροστά τους τη δουλειά του πρώτου νταμπλ έπειτα από μία 5ετία. Και βέβαια έχουν ήδη ξεκινήσει να «δουλεύουν» (τα γράφει καθημερινά η «Εκίπ» για τον Ρεμί Καμπελά) το project για την επόμενη αποστολή. Για τον Ολυμπιακό που θα επαναφέρει έπειτα από πέντε ολόκληρα χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο σε περιβάλλον Champions League.
Λεπτομέρειες
Και είναι και άλλα πολλά. Και εκείνα που τα συμπεραίνει κάποιος εύκολα – όπως το sold out στα διαρκείας από αρχές Μάη. Και άλλα που γίνονται κατανοητά με τον καιρό. Για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός πάει για ένα ακόμη καλοκαίρι – δεύτερο στη σειρά – δίχως προκριματικούς, όταν οι υπόλοιποι θα παίξουν ακόμη από τον Ιούλη τον πρώτο στόχο της χρονιάς· σαν δεύτερος, ας πούμε, ο Παναθηναϊκός μπαίνει 22 Ιούλη στο μονοπάτι των μη πρωταθλητών. Οπερ σημαίνει άλλα χρονικά περιθώρια ξεκούρασης, προετοιμασίας, δημιουργίας του επόμενου ρόστερ κ.λπ. Κυρίως όμως σημαίνει για άλλους ποδόσφαιρο με τον ορίζοντα ανοιχτό και για άλλους με το πρώτο «πρέπει» να έρχεται εκτός εποχής!
Ερχεται
Του τα χάρισαν του Ολυμπιακού όλα τα παραπάνω; Προφανώς όχι. Τα κέρδισε με το σπαθί του. Και μάλιστα καταφέρνοντας να κάνει κάτι που δεν συνηθίζεται. Να πετύχει on the road τη δική του μεγάλη επαναφορά. Αυτή που θεωρητικά έχουν ξεκινήσει να προαναγγέλλουν οι «απέναντι» για το καλοκαίρι. Θυμίζουμε πως μίλησε ήδη για πολλές αλλαγές ο Μάριος Ηλιόπουλος στην ΑΕΚ και ο κόσμος το έχει τούμπανο για τον Ματίας Αλμέιδα και τον κύκλο που έκλεισε στη Νέα Φιλαδέλφεια. Οτι το ρεπορτάζ εμφανίζει τον Παναθηναϊκό να έχει μεν τον Ρουί Βιτόρια στην αναμονή, αλλά να ψάχνει και ένα καλύτερο όνομα προπονητή. Και ότι από Δευτέρα αναμένεται να ανοίξουν τα χαρτιά τους και στη Θεσσαλονίκη στον ΠΑΟΚ που τελειώνουν 13 συμβόλαια (!!!) και όλοι κρίνονται.
Επειτα από το three peat με τον Πέδρο Μαρτίνς (2020-22), ο Ολυμπιακός έμεινε πίσω στον ανταγωνισμό το 2023, έχοντας ένα πολύ δύσκολο διάστημα μισής σεζόν: στη χρονιά που κατέκτησε το τρόπαιο η ΑΕΚ. Το «πώς» κατάφερε να φέρει τα πάνω κάτω μέσα σε χρόνο – ρεκόρ μοιάζει εύκολο να το σχολιάσει κάποιος σήμερα με ασφάλεια. Ή ακόμη «πώς» το έκανε και νωρίτερα, με τον Πορτογάλο στο τιμόνι του έπειτα από τη διετία 2018-2019, όταν και πάλι οι Δικέφαλοι κατέκτησαν τον τίτλο. Εύκολο όμως είναι να συμπεράνεις πως ιστορικά δεν το έχει καταφέρει και κάποιος άλλος εδώ και δεκαετίες στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τίποτα δεν…
Ο Ολυμπιακός έχασε 0-4 από τη Μακάμπι Χάιφα τον Ιούλη του 2022 και τον Μάη του 2024 έγινε η πρώτη ομάδα από το 2011 έξω από το μπλοκ Αγγλίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Γερμανίας που κατέκτησε ευρωπαϊκό τρόπαιο. Την ίδια στιγμή έγινε το πρώτο club με δύο τρόπαια UEFA την ίδια σεζόν (Youth League) και έναν χρόνο μετά, έχοντας «παντρέψει» τις δύο αυτές επιτυχίες, έχει δημιουργήσει (ξανά) μια ομάδα… εκτός συναγωνισμού για τα δεδομένα μας. Φυσικά, όλα τα παραπάνω δεν συνέβησαν μόνα τους. Ποδόσφαιρο είναι πριν απ’ όλα οι αποφάσεις που προηγούνται. Και εκεί ο… λογαριασμός ανάμεσα στα άλλα λέει 11 κερδισμένα πρωταθλήματα σε 15 χρόνια. Με μία ακόμη ποδοσφαιρική γενιά – την τρίτη – να θέλει να επιβάλει τη δική της εποχή… Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.