Ο Ελληνοκύπριος Ζαχαρίας Βασιλείου (Zakaria Vasiliou) είναι ένας από τους ηθοποιούς που αναμένεται να επαναφέρουν το κλασικό παραμύθι «Τα Τρία Μικρά Γουρουνάκια» (The 3 Little Pigs) στη θεατρική σκηνή της Μελβούρνης, κατά τη διάρκεια των φετινών σχολικών διακοπών του Ιουλίου.
Το «The Three Little Pigs Musical» επιστρέφει για μια περιορισμένη σεζόν στο Melbourne’s National Theatre στο St Kilda και θα είναι ανοιχτό στο κοινό από τις 9 Ιουλίου.
«Είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος που, ως ενήλικας, μου δίνεται η ευκαιρία να συμμετέχω σε μία από τις πρώτες προσπάθειες αναβίωσης του παραμυθιού ‘Τα Τρία Μικρά Γουρουνάκια’ για τις νεότερες γενιές και τα μικρότερα παιδιά του κοινού», δηλώνει ο Ζαχαρίας Βασιλείου στον «Νέο Κόσμο».
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΣΤΑ «ΤΡΙΑ ΜΙΚΡΑ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ»
Η οικογένεια αποτελεί κεντρικό πυλώνα στη ζωή του Βασιλείου – μια αξία που τού έχει ενσταλάξει η ελληνική του οικογένεια, την οποία βλέπει να «αντικατοπτρίζεται» και στην ιστορία των «Τριών Μικρών Γουρουνιών».
Παρά τη φασαρία, τις διαφωνίες και τους τσακωμούς που συχνά χαρακτηρίζουν —κατά τον Βασιλείου— τις ελληνικές οικογένειες, στο τέλος, όπως και στο παιδικό παραμύθι, αυτό που πραγματικά «μένει» είναι η αγάπη και η αλληλοϋποστήριξη.
«Στο τέλος όλοι ξέρουμε ότι στηρίζουμε ο ένας τον άλλον όταν έχει πραγματικά σημασία. Και όλοι αγαπάμε πραγματικά ο ένας τον άλλον».
Άλλωστε, όταν οι άνθρωποι τρέφουν βαθιά συναισθήματα αγάπης και επιθυμίας να κρατήσουν επαφές, καμία απόσταση δεν μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο.
Παρά λοιπόν το γεγονός ότι ο 28χρονος ηθοποιός ζει και εργάζεται επί του παρόντος στη Μελβούρνη, φροντίζει να διατηρεί «ζωντανή» τη σχέση του με την οικογένειά του που ζει στην Αδελαΐδα.
«Δεν περνάει μέρα που να μην στείλω τουλάχιστον μήνυμα ή να μην τηλεφωνήσω σε κάποιον από την οικογένειά μου», λέει.
Το «The Three Little Pigs Musical» δίνει νέα πνοή στο αγαπημένο κλασικό παραμύθι, το οποίο αναφέρεται σε τρία μικρά γουρουνάκια που χτίζουν τρία σπίτια από διαφορετικά υλικά.
Καθώς η ιστορία ξετυλίγεται, τα τρία γουρουνάκια βρίσκονται αντιμέτωπα με τις δοκιμασίες που τους επιφυλάσσει ο Μεγάλος Κακός Λύκος.
Γραμμένο από τους βραβευμένους Stiles και Drewe —τη δημιουργική ομάδα πίσω από τις επιτυχίες «Mary Poppins», «Honk!» και «Peter Pan – A Musical Adventure»— το έργο αναδεικνύει διαχρονικά θέματα όπως η σημασία της ψυχικής αντοχής, της δημιουργικότητας, της δύναμης και της ομαδικότητας.
Στην παράσταση, ο Βασιλείου υποδύεται τον ρόλο του Que — του έξυπνου γουρουνιού που επιλέγει να χτίσει το σπίτι του από τούβλα.
«Τα τρία γουρουνάκια ονομάζονται Bar, B και Que, που μαζί σχηματίζουν το ξεκαρδιστικό ακρωνύμιο BBQ», μας λέει γελώντας.
«ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ»
Εκτός από την ενασχόλησή του με το θέατρο, ο Βασιλείου εργάζεται επίσης στον τομέα παροχής υπηρεσιών υποστήριξης ατόμων με αναπηρία (disability support work), ενώ ασχολείται και με την κωμωδία, αντλώντας υλικό από τις προσωπικές του εμπειρίες ως μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Όπως εξηγεί, οι δεξιότητες που έχει καλλιεργήσει μέσα από αυτούς τους διαφορετικούς ρόλους αλληλοσυμπληρώνονται και ενισχύουν η μία την άλλη, προσφέροντάς του μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση στην τέχνη και την επικοινωνία.
«Η εμπειρία μου στην κωμωδία με βοήθησε πολύ στα ‘Τρία Μικρά Γουρουνάκια’ — ειδικά στο να αποδώσω κωμικές στιγμές, με το σωστό συγχρονισμό και τη σωματική κωμωδία που τα παιδιά λατρεύουν». Ως εργαζόμενος στον τομέα παροχής υπηρεσιών υποστήριξης ατόμων με αναπηρία παρέχει βοήθεια και στήριξη σε ανθρώπους που προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα αναγκών, όπως άτομα με σύνδρομο Down, τύφλωση ή που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού.
«Πιστεύω ότι το να έχεις αυτή την προοπτική στη ζωή και να μπορείς να επικοινωνείς με ανθρώπους τόσο διαφορετικών αναγκών, ενισχύει συνολικά την ικανότητα επικοινωνίας — που εντάσσεται στο πλαίσιο της ικανότητας ενός ανθρώπου να αφηγείται μια ιστορία», αναφέρει.
Με καταγωγή από την Αδελαΐδα, ο Βασιλείου μετακόμισε στη Μελβούρνη για να σπουδάσει Μουσικό Θέατρο στο Victorian College of the Arts (VCA), ενώ παράλληλα συνέχισε να εργάζεται ως disability support worker.
Το ταξίδι του στον τομέα παροχής υπηρεσιών υποστήριξης ατόμων με αναπηρία ξεκίνησε απροσδόκητα, όταν δίδασκε θέατρο μετά το σχολείο.
Εκεί γνώρισε ένα παιδί με αναπηρία, του οποίου η μητέρα τον παρότρυνε να εξετάσει πιο σοβαρά να ασχοληθεί με τον εν λόγω τομέα.
Ορμώμενος από την περιέργεια και την προθυμία του να μάθει, το δοκίμασε, ενώ ταυτόχρονα το θέατρο υπήρξε πάντα στον πυρήνα των ενδιαφερόντων του.
Από νεαρή ηλικία παρακολουθούσε μαθήματα υποκριτικής και συμμετείχε σε παραστάσεις.
Με την πάροδο των χρόνων η αγάπη του για το θέατρο και για την παροχή υπηρεσιών υποστήριξης ατόμων με αναπηρία ήρθαν να αλληλοσυμπληρωθούν, καθώς και τα δύο πηγάζουν από τις ίδιες βασικές αξίες: την ενσυναίσθηση, την επικοινωνία και την ανάγκη για ανθρώπινη σύνδεση.
«Νομίζω ότι όλα καταλήγουν στην ενσυναίσθηση», σημειώνει.
Στην υποκριτική, εξηγεί, είναι απαραίτητο να κατανοείς τους χαρακτήρες και τις ιστορίες τους, να βλέπεις τα πράγματα μέσα από διαφορετικές οπτικές γωνίες.
Αυτή η προσέγγιση σε βοηθά να συνδεθείς βαθιά με τα συναισθήματα του χαρακτήρα — να τα νιώσεις πραγματικά, ώστε να μπορέσεις να τα μεταφέρεις στο κοινό.
«Πιστεύω ότι η ενσυναίσθηση και η κατανόηση αποτελούν τον κοινό παρονομαστή που τροφοδοτεί και τις δύο μου καριέρες», τονίζει.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ
Ο Βασιλείου ανασύρει μνήμες από τα παιδικά του χρόνια, καθώς μιλά για τις φορές που βρισκόταν στο αυτοκίνητο του πατέρα του, το οποίο ήταν «εξοπλισμένο» με αμέτρητα ελληνικά CD.
Οι μελωδίες των ελληνικών τραγουδιών από εκείνες τις παιδικές αναμνήσεις διαμόρφωσαν βαθιά την αγάπη που αργότερα ανέπτυξε για τη μουσική.
«Στο αυτοκίνητο υπήρχε σχεδόν αποκλειστικά ελληνική μουσική», θυμάται.
Μαζί με την επίσης ελληνικής καταγωγής χορογράφο, Louise Panagiotidis, ο Βασιλείου ενισχύει την ελληνική παρουσία στην παραγωγή, υπογραμμίζοντας τη σημασία της εκπροσώπησης διαφορετικών εθνικοτήτων στο θέατρο.
Παρά τον ενθουσιασμό του για το γεγονός ότι προσθέτει τη δική του «ελληνική» πινελιά στην παράσταση «Τα Τρία Μικρά Γουρουνάκια», επισημαίνει ότι «υπάρχουν πάντα περισσότερα που μπορούν να γίνουν» όσον αφορά την παρουσία ατόμων ποικίλων πολιτιστικών υποβάθρων στο θέατρο.
«Η συζήτηση για τη διαφορετικότητα και τη φυλή παραμένει ‘ανοιχτή’, αν και πλέον έχει σιγήσει».
«Πιστεύω όμως ότι πρέπει να επανέλθει ξανά στο προσκήνιο, γιατί είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα παιδιά [κάθε εθνικότητας] να βλέπουν τον εαυτό τους να εκπροσωπείται στη σκηνή», τονίζει ο Βασιλείου.
Ο ίδιος θυμάται την πρώτη φορά που είδε το «Wicked», σε ηλικία 12 ετών, με τον Anthony Callea στον ρόλο του Boq.
«Απλά είδα ότι μου έμοιαζε κάπως … Γεγονός που με ενθάρρυνε να σκεφτώ: ‘Θεέ μου, ξαφνικά βλέπω τον εαυτό μου και την κουλτούρα μου στη σκηνή”».
Αυτή ήταν και η στιγμή που αποτέλεσε σημείο καμπής εμπνέοντάς τον να ακολουθήσει καριέρα στο θέατρο.
«Ήξερα ότι ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο γιατί, για πρώτη φορά, μπορούσα να δω τον εαυτό μου στη σκηνή».
The post Ένας Ελληνοκύπριος στη σκηνή του «The Three Little Pigs Musical» στη Μελβούρνη appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.