Ακρίβεια λόγω πράσινης ανάπτυξης

Είναι περίεργο πως ενώ οι πάντες ομιλούν για την ακρίβεια που μαστίζει την ελληνική οικονομία, σχεδόν όλοι επιμένουν να παραβλέπουν τη βασική αιτία που την προκαλεί.

Δηλαδή την εμμονή της κυβέρνησης, και της ΕΕ βέβαια, σε μέτρα προώθησης της λεγόμενης «πράσινης» ανάπτυξης και του περιορισμού της χρήσης ορυκτών καυσίμων για την εξασφάλιση ενέργειας.

Σχεδόν οι πάντες παραδέχονται πως οι τιμές ανεβαίνουν κατά κύριο λόγο λόγω πολύ ακριβότερου ρεύματος. Σχεδόν κανείς δεν αναρωτιέται, γιατί;

Και για το αν υπάρχουν τρόποι αυτό να αλλάξει.

Εχω πολλές φορές εξηγήσει πως η στροφή στη λεγόμενη «πράσινη» ανάπτυξη έχει εκτοξεύσει στα ύψη τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας.

Κυρίως λόγω εγκατάλειψης του λιγνίτη, κάτι που δεν έκανε η Γερμανία (!), και στροφής σε ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας). Τα φωτοβολταϊκά και οι ανεμογεννήτριες δεν είναι όμως φτηνότερα μέσα ηλεκτροδότησης – όπως έχει λανθασμένα διαφημισθεί.

Πρώτον, διότι η ΔΕΗ ήταν υποχρεωμένη να αγοράζει πανάκριβα την παραγωγή τους, έτσι ώστε τελικά οι καταναλωτές να καλύπτουν το κόστος των σχετικών επενδύσεων! Διότι η μεταφορά του ρεύματος των ΑΠΕ δεν μπορούσε να γίνει παρά μόνο μέσω του συστήματος της ΔΕΗ.

Συστήματα δηλ. πληρωμένα από τους φορολογούμενους για προώθηση συμφερόντων των ανταγωνιστών της. Αυτή είναι κρατικοδίαιτη ιδιωτικοποίηση ελληνικής ή ευρωπαϊκής κρατικιστικής αντίληψης…

Και δεύτερον, διότι οι ΑΠΕ δεν είναι σε θέση πάντα να καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας σε ενέργεια. Απλούστατα, διότι πολύ συχνά ο καιρός δεν το επιτρέπει. Οταν έχει συννεφιά ή δεν φυσάει οι ΑΠΕ ουσιαστικά αδρανοποιούνται.

Χρειάζεται λοιπόν να διατηρούνται ικανά αποθέματα.

Διότι στη σημερινή κοινωνία η κατανάλωση ενέργειας είναι μια συνεχής ανάγκη. Αλλά για τη διατήρηση αποθεμάτων αναγκαστικά χρησιμοποιούνται παραδοσιακές μορφές ενέργειας – είδη ορυκτών καυσίμων (αέριο ή πετρέλαιο). Εκ των πραγμάτων λοιπόν η χώρα υποχρεώνεται να πληρώνει δύο φορές για το ίδιο είδος ενέργειας.

Και το κόστος βέβαια εκτοξεύεται!!

Σύμφωνα με τον Bjorn Lomborg, συγγραφέα του παγκόσμιου μπεστ σέλερ «The Sceptical Environmentalist» (Ο Σκεπτικιστής Περιβαλλοντολόγος), σε άρθρο του στην «Washington Times», μια τελευταία μελέτη της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας (International Energy Agency) αποδεικνύει, για τους παραπάνω ακριβώς λόγους, πως οι ΕΠΑ κοστίζουν πανάκριβα για τους πολίτες, πολύ παραπάνω από τα ορυκτά καύσιμα («In the Red for Green Energy»).

Το επιχείρημά του είναι πως το διπλό κόστος που δημιουργείται οδηγεί τους πολίτες σε οικονομική καταστροφή και τις εθνικές οικονομίες σε ύφεση.

Είναι δυνατόν όλα αυτά να περνούν απαρατήρητα από τις δυτικές κυβερνήσεις και να οδηγούν τους λαούς τους στην εξαθλίωση στο όνομα μιας χίμαιρας που κανείς δεν ξέρει αν ποτέ μπορεί να πραγματοποιηθεί;

Και έναντι ενός κινδύνου για τον οποίο η επιστήμη έχει πολλές αμφιβολίες!

Και για ποιον ακριβώς λόγο; Για να διατηρηθούν τα κέρδη των ΕΠΑ που κάποιες φορές, ανάλογα με τον καιρό και τις ανάγκες των δικτύων, μπορεί να μηδενίζεται η χρήση τους, χωρίς όμως ποτέ αυτοί οι μηδενισμοί να περνούν στον καταναλωτή!

Η επιστήμη πάνω στην οποία στηρίζονται οι αντιλήψεις για την προώθηση αυτής της «πράσινης» ανάπτυξης είναι αβέβαιη, γεμάτη εικασίες και αναπάντητα ερωτήματα.

«Η επιστήμη του κλίματος», σύμφωνα με τον καθηγητή του Χάρβαρντ William Hogan, ειδικού σε ζητήματα παγκόσμιας κλιματικής πολιτικής, «δεν είναι ακόμη ώριμη ούτε και ορισμένη για να υπαγορεύει κρατική πολιτική.

Αντί για μια δαιμονική κρίση, αντιμετωπίζουμε ένα δύσκολο πρόβλημα που απαιτεί πραγματιστική εξισορρόπηση κόστους και ωφέλειας». Τα έχει ακούσει αυτά κανένας από την κυβέρνηση και την ΕΕ;