Εχουμε «μασήσει» όλοι και κοιτάζουμε απορροφημένοι τα κόλπα που κάνει αυτό το τσίρκο που συγκροτήθηκε με αφορμή την πρόταση για Προανακριτική Επιτροπή της προέδρου Καρυστιανού, και μας διαφεύγει η μεγάλη εικόνα. Και πιο συγκεκριμένα τι θα γίνει με την πρόταση της ΝουΔου για το πλημμέλημα του Κώστα Καραμανλή να παραβεί (υποτίθεται…) τα καθήκοντά του ως υπουργός Υποδομών και Μεταφορών στο προ του δυστυχήματος των Τεμπών διάστημα. Κοιτάζουμε σαν… χάννοι, που λέει ο λόγος, τη σύμπραξη Ακροδεξιάς με… συνεπείς, να τις κάνει ο Θεός, αριστερές δυνάμεις και δεν βλέπουμε ότι το πολιτικό πρόβλημα δεν είναι οι ανοησίες περί εσχάτης προδοσίας του Κυριάκου, αλλά να μη συγκεντρώσει η πρόταση της ΝουΔου τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων. Ητοι, τις 151, προκειμένου να συσταθεί Προανακριτική Επιτροπή. Δεν διακρίνουμε ότι υπάρχει κόσμος εκεί μέσα, στη ΝουΔου δηλαδή, ο οποίος σου λέει ότι το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται ο Καραμανλής είναι μια κατασκευή της πλάκας, κι επειδή είμαι σοβαρός και θέλω να παραμείνω σοβαρός και ήσυχος με τη συνείδησή μου δεν ψηφίζω.
Γαλάζιοι μπελάδες
Ακραίο; Ισως. Αδύνατον; Οχι. Διότι αν βρεθούν πέντε – έξι σοβαροί, με αυτές τις αντιλήψεις περί τον Καραμανλή και την «ενοχή» του, αυτό που θα συμβεί θα βάλει σε μεγαλύτερους μπελάδες το Μέγαρο Μαξίμου. Ακόμη μεγαλύτερους από αυτούς που θεωρητικά τού προκαλεί η πιθανή παραπομπή του πρώην υπουργού σε μια Προανακριτική Επιτροπή, η οποία στο τέλος της ημέρας δεν ξέρεις και πού θα βγάλει. Διότι τη συγκρότηση, έστω και με τη «μέθοδο Τριαντοπούλου», ακολουθεί ένα δικαστικό συμβούλιο, το οποίο δεν βάζεις το χέρι σου στη φωτιά ποτέ – για δικαστές πρόκειται! – τι θα αποφασίσει…
«Τώρα; Τι γίνεται τώρα;», που τραγουδούσε κάποτε ο μεγάλος Βασίλης Καρράς. Αυτό που γίνεται «τώρα» το περιγράφω με δυο λόγια: δεν θα περάσει η πρόταση της ΝουΔου, δεν θα υπάρξει κατηγορία κατά του Καραμανλή, το έργο θα ρίξει αυλαία! Αρα θα μπούμε σε μια καινούργια περίοδο κατηγοριών για εσκεμμένη απόρριψη, συγκάλυψη και τα ρέστα. Κι άντε μετά να πείσει ο Κυριάκος ότι αυτό δεν θα έχει συμβεί με καθοδήγηση του Μεγάρου Μαξίμου…
Μετράει τους φίλους του
Ενός κακού μύρια έπονται – δεν το λέω εγώ, οι αρχαίοι το έλεγαν, που τα είχαν μελετήσει τα πράγματα με προσοχή και αυξημένη παρατηρητικότητα. Θα ξαναρχίσουν η εσωστρέφεια, η γκρίνια, οι θεωρίες συνωμοσίας (ο Κυριάκος το «έστησε»), και κάπου εκεί, στην άκρη της εικόνας, θα αρχίσει να αχνοφαίνεται η ψιλόλιγνη, τσαντισμένη as usual, φιγούρα του προέδρου Αντώνη (Σαμαρά). Ο πρόεδρος, ο οποίος την άλλη εβδομάδα, με αφορμή ένα ακόμη βιβλίο, θα τοποθετηθεί εκ νέου, δημοσίως, για την κατάσταση της χώρας, φέρεται αυτή την περίοδο «να μετράει τους φίλους του». Οι οποίοι μπορεί να μην είναι και τόσο πολλοί, εδώ που τα λέμε, αλλά άμα είναι να γίνει η ζημιά, μπορεί να γίνει και με αυτούς τους λίγους. Κι αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο πρόεδρος Κυριάκος, ο οποίος, πληροφορούμαι, και ανήσυχος είναι, και προβληματισμένος. Διότι αυτοί οι «λίγοι», υποστηρίζουν οι σχετικές πληροφορίες που φτάνουν και στα δικά του αφτιά, θα κάνουν εμφανή την παρουσία τους κατά την ψηφοφορία για τη γαλάζια πρόταση Προανακριτικής. Κι όχι γιατί αγάπησαν τρελά τον Καραμανλή, αλλά για να δείξουν (ο πρόεδρος Αντώνης δηλαδή) ότι άμα θέλουν, και κυρίως όποτε θέλουν, «μπορούν»…
(Τι «μπορούν»; Αποφεύγω να το προσδιορίσω. Το αφήνω στη ζωηρή και, όπως πάντα, δημιουργική φαντασία των αναγνωστών αυτής εδώ της στήλης…)
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα
Το «sexy» θέμα προς συζήτηση, κατά το διαρρεύσαν 4ήμερο, πάντως ήταν η ετερόκλητη σύμπραξη των ακροδεξιών κασιδιαροσπαρτιατών και χριστιανών με τους πούρους αριστερούς της προέδρου (μπλα… μπλα… μπλα…) Ζωής και του έκπτωτου προέδρου της καρδιάς μας Στέφανου Κασσελάκη. Η σύμπραξη, που ανακάλεσε στη συλλογική μνήμη κάτι εκδρομές που είχε διοργανώσει το πάλαι εκείνος ο απίθανος καμένος συνέταιρος του Τσίπρα στα ακριτικά νησιά, με συριζαίους και χρυσαυγίτες, όπως είναι φυσικό και λογικό… προάγει από μόνη της την ιδέα της πολιτικής και… αυξάνει τρομερά και το κύρος της στην κοινωνία. Οι συμπράττοντες στην υπογραφή της πρότασης που εισηγήθηκε η πρόεδρος Καρυστιανού επιμένουν ότι το έκαναν προκειμένου να κατηγορηθεί ο Μητσοτάκης για εσχάτη προδοσία!!!
Η λογική τους είναι ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αλλά εγώ θα προσθέσω πως ο μόνος ωφελημένος από αυτή τη γελοία απόφαση είναι αυτός κατά του οποίου στρέφεται η κίνησή τους. Ο Κυριάκος!
Σου λέει η κοινωνία, αυτοί δεν θέλουν να υπάρξει κάθαρση στην τραγωδία – αυτοί για τον Μητσοτάκη το κάνουν…
Ο… διασώστης της Κεντροαριστεράς
Ο δεύτερος αποδέκτης του… δώρου της σύμπραξης Αριστεράς με Ακροδεξιά (γιατί, ναι, υπάρχει και δεύτερος!) είναι ο πρόεδρος Αλέξης, ο απόμαχος, ο βετεράνος!
Διότι αυτό το τσίρκο, επιπλέον των όσων κάνει υπέρ Κυριάκου, επί της ουσίας ενισχύει και την επιδίωξη του προέδρου Αλέξη να επανέλθει στο προσκήνιο ως ο… διασώστης της Κεντροαριστεράς. Ως ο ηγέτης (λέμε τώρα…) που θα διασώσει το κύρος της από την ξεφτίλα.
Ο πρόεδρος Αλέξης, ο οποίος σήμερα είναι ο οικοδεσπότης μιας ακόμη εκδήλωσης του ιδρύματός του (διάβαζε το μαγαζί που έχει δημιουργήσει στο πλαίσιο του rebranding που επιχειρεί), το έχει αποφασίσει το απονενοημένο διάβημα. Απομένει, πληροφορήθηκα εγκύρως, ο χρόνος που θα το ανακοινώσει. Πιθανότερος χρόνος είναι το φθινόπωρο. Αλλά είναι προφανές ότι με όσα συμβαίνουν, όπως αυτό της σύμπραξης κομμάτων που προήλθαν από τις διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ με την Ακροδεξιά, επιταχύνονται οι εξελίξεις…
Ούτε μία συγγνώμη
Σπρώχνουν βέβαια όπως μπορούν την ιδέα και οι δημοσκοπήσεις. Που θέλουν ένα νέο κόμμα υπό τον πρόεδρο Αλέξη, τον βετεράνο, τον απόμαχο, να συγκεντρώνει 10%-15%. Οι δημοσκόποι – αναλυτές ισχυρίζονται πως αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα για τους σχεδιασμούς του βετεράνου, αλλά εγώ θα αναφέρω απλώς ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο απ’ ό,τι συγκεντρώνουν πλέον όλα μαζί τα κομματίδια που προήλθαν από τις διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ που άφησε πίσω του, όταν τον συνέτριψε ο Κυριάκος πριν από δύο ακριβώς χρόνια.
Προς τι ο ενθουσιασμός λοιπόν; Να μου πεις ότι τον «δείχνουν» στο 25%, να το καταλάβω. Αλλά στο 10%-15% η φάση είναι «το κάνω, δεν το κάνω»…
Κι αν το κάνω, το κάνω τώρα ή περιμένω να ωριμάσουν κι άλλο οι συνθήκες;
(Πάντως, μια δήλωση για την ολοκλήρωση της δίκης για το έγκλημα στο Μάτι ο πρόεδρος Αλέξης δεν την έκανε. Ούτε μία συγγνώμη βρήκε να πει. Καμία ενσυναίσθηση…)
Ηταν κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ
Εκείνο που ξέρω πάντως είναι ότι ο χώρος βρίσκεται σε έναν διαρκή αναβρασμό. Μεθαύριο ξεκινάει τις εργασίες του το συνέδριο ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ο πρόεδρος Αλέξης, ο απόμαχος, ουσιαστικά με τα σημερινά στο Μέγαρο Μουσικής, γκριζάρει εντελώς κάθε πολιτική και επικοινωνιακή προσπάθεια του χώρου να ανασυγκροτηθεί. Αν μάλιστα ο πρόεδρος αφήσει και κανένα υπαινιγμό για τις προθέσεις του σήμερα, να ‘μαστε καλά να τον θυμόμαστε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ηδη, μέσα στο 4ήμερο, ο «πολλά βαρύς και όχι» Πολάκης, ενθουσιασμένος με το «κάζο» που έκανε στον Φάμελλο ο Κασσελάκης με την Προανακριτική, μάζεψε 56 υπογραφές σε ένα κείμενο, το οποίο μέχρι και πρόπλασμα πολιτικού μανιφέστου μπορείς να το θεωρήσεις.
Το είπα, δεν το είπα, να ‘μαστε καλά να τον θυμόμαστε τον ΣΥΡΙΖΑ…