Η παραδοχή μιας ακόμη αποτυχίας δεν εξηγεί γιατί η κυβέρνηση βρέθηκε ξανά απολογούμενη για σφάλματα παλαιοκομματικού τύπου, παρότι διατείνεται ότι κομίζει τον πολυδύναμο εκσυγχρονισμό. Το πρόβλημα είναι συστημικό, λένε υπερασπιστές της. Βέβαια, ούτε όσοι επικαλούνται αυτό το επιχείρημα μπορούν να δικαιολογήσουν την απροθυμία της να αντιμετωπίσει το εν λόγω «σύστημα» εδώ και μια εξαετία. Μέχρι σήμερα, σε κάθε κρίση – από τις φυσικές καταστροφές ως τις υποκλοπές, κι από τα Τέμπη ως το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που φήμες από τις Βρυξέλλες το θέλουν να έχει και σίκουελ – το Μαξίμου αναγνωρίζει τα λάθη της διακυβέρνησης κι υπόσχεται να τα διορθώσει είτε με περισσότερη επιτελικότητα, είτε με νέο νομοθετικό πλαίσιο. Ωστόσο, στα μάτια της κοινής γνώμης πλέον απλά αντιδρά σε οτιδήποτε φθείρει δημοσκοπικά την κυβέρνηση, δεν φροντίζει να μη χρειαστεί να κάνει damage control. Δεν προλαβαίνει ούτε γεγονότα σαν την κατάχρηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων που ξεκίνησε το 2017 – γεγονότα τα οποία, όπως αποκάλυψαν οι συνομιλίες που καταγράφηκαν με τις επισυνδέσεις, θα έπρεπε να γνωρίζει, δηλαδή. Εχει πάρει τον πιο σίγουρο δρόμο για να αποτύχει ξανά αλλά όχι για να αποτύχει καλύτερα.