Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην κορυφή της Ελλάδας, στο κορυφαίο πρωτάθλημα της ιστορίας του, αλλά ο πρωτεργάτης της επιτυχίας Γιώργος Μπαρτζώκας βλέπει πιο μακριά και μιλώντας στα «ΝΕΑ» εξηγεί γιατί αυτό που έχει πετύχει η ομάδα του αυτά τα χρόνια είναι μεγαλύτερο ακόμα και από τίτλο.
«Είναι πράγματι πολύ μεγάλο αυτό που έχουμε πετύχει στον Ολυμπιακό όλοι μαζί τα τελευταία χρόνια. Ουσιαστικά η ομάδα έκανε μια μετάβαση και πέρασε στο επόμενο στάδιο στη μετά των θρύλων της εποχή, με την αποχώρηση των Σπανούλη και Πρίντεζη καταφέρνοντας παράλληλα να μείνει στην κορυφή.
Πολλές ομάδες μένουν σε ανάλογες περιπτώσεις για λίγο χωρίς επιτυχίες, ενώ εμείς σε αυτό το μεταβατικό στάδιο πήραμε 9 τίτλους αυτή την τετραετία και πήγαμε σε 4 συνεχόμενα φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας. Είναι κάτι εξαιρετικό αν και οι ιστορικοί του μέλλοντος θα κρίνουν καλύτερα αυτή τη εποχή» τόνισε ο πολυνίκης προπονητής, που δεν ονειρεύεται να γίνει ο (αγαπημένος του) Αλεξ Φέργκιουσον του Ολυμπιακού.
«Αλλωστε χρειάζομαι ακόμα 22-23 χρόνια για να γίνω (γέλια). Εγώ προτιμώ να απολαμβάνω κάθε φορά τη διαδικασία και να μένω στην ομάδα όχι μόνο με βάση τη λογική αλλά και το συναίσθημα. Με όλα αυτά που παραδέχεστε άλλωστε και εσείς οι δημοσιογράφοι ότι δέχομαι μπορεί να ανακαλύψεις τα όριά σου. Να καταλάβεις πότε πλέον δεν θα σε γεμίζει αυτό. Ο κάθε άνθρωπος το μυαλό και οι αντοχές του περνάνε από πολλές διακυμάνσεις, έτσι και εγώ δεν μπορώ να ξέρω από τώρα εάν θα μείνω άλλα 10 χρόνια εφόσον με θέλουν ή θα φύγω ακόμα και τώρα. Οταν δω ότι πλέον δεν πάω με το ίδιο κέφι ακόμα και στην προπόνηση δεν το απολαμβάνω πια, θα καταλάβω ότι πλησιάζει η ώρα της αποχώρησης» λέει ο έλληνας τεχνικός που είναι ξεκάθαρος στο αν αυτό το πρωτάθλημα ήταν ίσως το μεγαλύτερο στην ιστορία του συλλόγου.
«Ναι ήταν πράγματι από τους πιο σημαντικούς τίτλους και ιδιαίτερα ξεχωριστός. Εδώ να ξεκαθαρίσουμε ότι ιστορικά είναι ίδιος με άλλα πρωταθλήματα, αλλά ουσιαστικά είναι ξεχωριστός γιατί οι τελικοί έγιναν αμέσως έπειτα από μια οδυνηρή ήττα για μας, από τη Μονακό στον ημιτελικό του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας. Θέλαμε όπως και ο Παναθηναϊκός να κλείσουμε θετικά τη χρονιά, ο εορτασμός των 100 χρόνων του συλλόγου σαφώς και μας πρόσθετε λογικά λίγο μεγαλύτερη πίεση να πετύχουμε ενώ υπήρχαν και οι δηλώσεις από την απέναντι πλευρά, περί αυστηρά 3-0, ότι είμαστε διαλυμένοι, χάλια κ.λπ. Για όλα αυτά το συγκεκριμένο πρωτάθλημα είναι ίσως το μεγαλύτερο που έχουμε κατακτήσει» λέει.
Εκείνη η εικόνα
Και αποκαλύπτει το πώς προετοίμασε την ομάδα του ύστερα από αυτές τις δηλώσεις από τη μεριά των Πράσινων και αν πιστεύει ότι επηρέασαν και τους αντιπάλους τους.
«Αρχικά να πω ότι το αν αποπροσανατόλισε τους αντιπάλους μας θα πρέπει να ρωτήσετε την άλλη πλευρά εάν το πιστεύουν αυτό. Εμείς απλά θα σας πω τι κάναμε.
Σε όλα τα βίντεο ανάλυσης που έχουμε για τους παίκτες ενόψει κάποιου αγώνα, πάντα ξεκινάμε με μια εικόνα. Λέει π.χ. «Pao Analysis» και μετά αρχίζει το βίντεο.
Πριν απ’ τους τελικούς, εμείς βάλαμε μια εικόνα να παίξει πριν από τις φάσεις. Είδαν οι παίκτες λοιπόν τις δηλώσεις: «Οτιδήποτε άλλο πλην του 3-0 είναι μη αποδεκτό, τελειώστε τους». Δεν κάναμε την παραμικρή αναφορά και δεν είπαμε τίποτα στους παίκτες, απλά είδαν αυτή την εικόνα για 4-5 δευτερόλεπτα στην αρχή του βίντεο».
Και εσείς πώς μείνατε ανεπηρέαστοι στο μπάσκετ, ιδιαίτερα μετά τα συμβάντα στον 2ο τελικό;
«Οι πρόεδροι, αλλά και ο Νίκος (Λεπενιώτης) με τον Χρήστο (Μπαφές) έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στο να απορροφήσουν όλους τους κραδασμούς εκτός παρκέ. Λειτούργησαν σαν αλεξικέραυνο για μας. Ηταν επίσης πολύ σημαντική για την ομάδα η στάση του κόσμου μετά το ό,τι συνέβη με τον κ. Γιαννακόπουλο. Ηταν πρωτόγνωρη και αυτό είναι μεγάλο κέρδος.
Από εκεί και πέρα θα σας θυμίσω κάτι. Δυστυχώς το ντόπιο στοιχείο μειώνεται γιατί μειώνεται η ποιότητα των ελλήνων παικτών που μπορείς να βρεις. Ετσι πας σε πολλούς ξένους ακόμα και 9-10. Το πρωτάθλημα το οποίο οι δύο ομάδες νικάνε σχεδόν πάντα όλους τους άλλους, για αυτούς είναι αγγαρεία και όταν τους αποκλείεις από την αποστολή για την GBL μέσα στη χρονιά πανηγυρίζουν, γιατί όλοι δεν θέλουν να παίξουν.
Ολοι εστιάζουν στην Ευρωλίγκα και αυτό γίνεται και στις ομάδες σε άλλες χώρες. Αδειάζουν οι παίκτες μετά το φάιναλ φορ και ιδιαίτερα οι ξένοι και το είδα και το 2013 που το είχαμε κατακτήσει. Το είχαμε δει γιατί και τότε μετά το Λονδίνο οι περισσότεροι είχαν πάρει ήδη μεγάλες προτάσεις από άλλες ομάδες, γιατί ήταν δις πρωταθλητές Ευρώπης και αρκετοί έβγαιναν και έξω, γιατί είχαν χαλαρώσει και ενώ είχαμε μπροστά τους τελικούς πρωταθλήματος.
Οι ξένοι όμως που μένουν χρόνια στην ομάδα όπως ο ΜακΚίσικ, ο Μιλουτίνοφ, ο Γουόκαπ συνειδητοποιούν τη σημασία του πρωταθλήματος και των τελικών όπως και οι Ελληνες που μένουν εδώ και ξέρουν ότι το καλοκαίρι είναι διαφορετικό εάν μείνεις ως πρωταθλητής ή ως χαμένος. Ηταν πλεονέκτημα λοιπόν ότι είχαμε αρκετούς τέτοιους παίκτες. Ακόμα και μετά τον χαμένο πρώτο τελικό που ήμασταν απογοητευτικοί πιστεύαμε στην ανατροπή, λέγαμε δεν μπορεί να ξαναπαίξουμε έτσι.
Επίσης όλοι θέλαμε να παίξουμε παρότι δεν είχαμε το πλεονέκτημα έδρας και ήμασταν στο 1-1. Ο Φουρνιέ ήθελε σαν τρελός αλλά και οι άλλοι να συνεχιστεί το πρωτάθλημα».
Και όμως η ομάδα έχανε τον έναν βασικό παίκτη μετά τον άλλο (Γκος πριν απ’ τους τελικούς, Φαλ και Βεζένκοφ μέσα στους τελικούς) και αντί να αποδυναμώνεται έδειχνε πιο δυνατή του θυμίζουμε και αυτός χαμογελά με ικανοποίηση:
«Απλά ήταν μια πιστοποίηση ότι η ομάδα αυτή – αν και τέθηκε σε μεγάλη αμφισβήτηση – διαθέτει χαρακτήρα. Το έχει δείξει πολλές φορές, με τόσες νίκες εκτός έδρας στην Ευρωλίγκα αλλά και 9 τίτλους την τελευταία τετραετία. Εμείς δεν είχαμε καμία αμφιβολία. Ναι ήταν σοκ ιδιαίτερα οι τραυματισμοί μέσα στον αγώνα Φαλ και Βεζένκοφ, αλλά αυτά τα γεγονότα απλά πιστοποίησαν ότι έχουμε χαρακτήρα και τελικά έδειξαν το μέταλλο αυτής της ομάδας. Προσωπικά δεν έχασα ποτέ την πίστη μου στην ομάδα ούτε μια μέρα, ακόμα και όταν είχαμε μείνει μισοί από τραυματισμούς» λέει ο κόουτς Μπαρτζώκας.
«Δεν αλλάζουμε φιλοσοφία, αλλά πρόσωπα»
«Ξέρετε πρέπει να κάνουμε αλλαγές στο ρόστερ μας αναγκαστικά αλλά όχι στη φιλοσοφία μας» λέει ο Γιώργος Μπαρτζώκας που πλέον κοιτάει την επόμενη μέρα.
«Είτε με τις επιλογές των παικτών που θα έρθουν είτε με συζητήσεις με παίκτες που δεν είχαν μεγάλο ρόλο και είναι σαν νέες μεταγραφές όπως ο Κίναν Εβανς» τονίζει.
«Δεν οραματίζομαι κάτι διαφορετικό. Δεν πετάω τη χρονιά που ήμασταν πρώτοι στην Ευρωλίγκα συνέχεια. Είναι πολύ δημιουργική η διαδικασία του να χτίσεις τον τρόπο με τον οποίο μια ομάδα παίζει και σκέφτεται και να έχει μια κουλτούρα παιχνιδιού και συμπεριφοράς.
Ο προπονητής πρέπει να βλέπει τη ρεαλιστική ανάλυση και να έχει σωστή ισορροπία με τη συναισθηματική ανάλυση για κάθε παίκτη ζυγίζοντας όλες τις παραμέτρους.
Είμαι ήσυχος όμως, γιατί έχουμε παίκτες να μεταφέρουν τον τρόπο του Ολυμπιακού στην κοινή προσπάθεια και το ομαδικό πνεύμα. Και σε αυτούς προστέθηκε από την πρώτη στιγμή και ο Φουρνιέ. Εχει τέτοιο ταμπεραμέντο και είναι τρελαμένος με τον κόσμο, δεν το κάνει προσποιητά η λαϊκίστικα. Αλλά το ζει και έχει αλληλεπίδραση για αυτό αγαπήθηκε και τόσο γρήγορα. Από το 2022 είχε τρελαθεί με τον κόσμο του Ολυμπιακού αλλά και το 2010 στο Παρίσι».
Κλείνοντας του θυμίζουμε τους x-factor σίγουρα του τελευταίο τελικού, αλλά και του 3ου γενικότερα, τους Τάιλερ Ντόρσεϊ και Σακίλ ΜακΚίσικ που ενώ δεν έπαιζαν μέσα στη χρονιά βγήκαν μπροστά.
«Ο Ντόρσεϊ μου ζήτησε ραντεβού και μιλήσαμε. Μου λέει κόουτς θέλω να βγω μπροστά στους τελικούς.
Τον τιμά το πώς έπαιξε, αυτό που του είπα είναι ότι αν κάποιος παίζει καλά δεν υπάρχει προπονητής να μην τον βάλει. Εχει ένα ποσοστό έκπληξης αλλά το βλέπεις από την προπόνηση, πόσο συγκεντρωμένος είναι ένας παίκτης και ο Ντόρσεϊ στους τελικούς είχε μπει στο κατάλληλο κλίμα.
Τα μετράμε όλα οι προπονητές και τη γλώσσα του σώματος και μετά την κουβέντα είχε ρίσκο στο πρώτο παιχνίδι που δεν ήταν καλός, είχε 0/6 σουτ αλλά ήταν φανερό ότι ήταν πιο ομαδικός, προσπαθούσε στην άμυνα, είχε μπει στο κλίμα και ήταν σε ρυθμούς τελικών. Το κίνητρο είναι το νούμερο 1 και ήταν μεγάλο και το ένστικτό μου με άφησε να βασιστώ σε αυτό.
Του ΜακΚίσικ, τον οποίο εγώ έπιασα και του μίλησα πριν από τους τελικούς, το θέμα ήταν καθαρά ψυχολογικό. Ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι πολύ πιεστική κατάσταση και σωματικά και πνευματικά, ψυχολογικά και στον τρόπο ζωής ζεις 10 μήνες σε ένα ξεχωριστό κλίμα και παίζει ρόλο σε τι φάση είναι στη ζωή του κάθε παίκτη».
Οσο για το γεγονός ότι κομβικοί παίκτες (πέρυσι Βεζένκοφ, εφέτος Μιλουτίνοφ) επιλέγουν να επιστρέψουν ή μένουν στην ομάδα αφήνοντας πολλά περισσότερα χρήματα από πρόταση του Παναθηναϊκού ο κόουτς Μπαρτζώκας μας υπενθυμίζει: «Αρχικά να πούμε ότι ξέρουν όλοι πόσο δύσκολο είναι να μετακινηθείς από τη μια ομάδα στην άλλη σε αυτές τις δύο ομάδες. Ομως το σημαντικότερο είναι ότι ο Ολυμπιακός καλλιεργεί σχέσεις ανθρώπινες από τους προέδρους μέχρι και τον φροντιστή και αυτό μετράει πολλές φορές στην τελική απόφαση».
Μια δεύτερη ευκαιρία στον ημιτελικό!
Δεν χρειάζεται καν να σκεφτεί ο κόουτς Μπαρτζώκας ποιο παιχνίδι θα ήθελε να ξαναπαίξει μέσα στη χρονιά: «Φυσικά τον ημιτελικό με τη Μονακό. Μας πλήγωσε η εικόνα μας αλλά υπάρχει εξήγηση. Αν και πήγαμε με τον ενθουσιασμό στο φάιναλ φορ που είναι σημαντικό, χάσαμε αυτή τη χαρά να το ζήσουμε. Επειδή ξέραμε πόσα προβλήματα τραυματισμών είχαμε στην τελική προετοιμασία. Το επίπεδο των προπονήσεων δεν ήταν αυτό που θέλαμε. Πάνω από 6-7 παίκτες έκαναν ενέσεις για να προπονηθούν έστω λίγο ή και για να παίξουν. Επίσης η πίεση ότι πρέπει μόνο να το πάρουμε που είχε μπει από έξω, ενώ δεν υπάρχει ως δεδομένο σε καμία ομάδα στην ιστορία της Ευρωλίγκας, έπαιξε τον ρόλο της και για αυτό υπήρξε η τόσο μεγάλη απογοήτευση. Θα ήθελα να ξαναπαίξουμε λοιπόν αυτό τον αγώνα και να είμαστε όλοι καλά και αν μπορούσα να επηρεάσω την κοινή γνώμη για το στρες που είχε φορτωθεί πάνω στην ομάδα.
Εάν είχαν διαφορετική εξέλιξη ένα από τα δύο σουτ στο φινάλε του τελικού του 2023 με τη Ρεάλ, είτε να αστοχήσει ο Γιουλ ή να ευστοχήσει ο Σλούκας θα είχαμε απελευθερωθεί πάρα πολύ, όμως κοιτώντας πίσω είμαι περήφανος για αυτό που έχουμε πετύχει συνολικά και ας μην ήρθε η Ευρωλίγκα» λέει με έμφαση ο έλληνας τεχνικός.