Ζέιντι Σμιθ
Για μένα, το καλοκαιρινό διάβασμα σχετίζεται με τη συγκέντρωση. Τρία μυθιστορήματα με συνεπήραν εντελώς τον τελευταίο καιρό. Το «Flesh» του Ντέιβιντ Σαλέι είναι ένα ευφυές και μοντέρνο μυθιστόρημα για το 1% των προνομιούχων, μέσα από τη ματιά ενός ούγγρου σωματοφύλακα που κινείται ανάμεσά τους. Το «Cécé» της Εμελί Προφέτ (κυκλοφορεί στις 23 Σεπτεμβρίου) αποτυπώνει ζωντανά τις παραγκουπόλεις της σύγχρονης Αϊτής, μέσα από τη ζωή μιας νεαρής ιερόδουλης με έντονη διαδικτυακή παρουσία που δείχνει να ζει μια ονειρεμένη ζωή στο Facebook. Το «Dream Count» της Τσιμαμάντα Νγκόζι Αντίτσιε παρουσιάζει μια σειρά από αξέχαστες γυναίκες που προσπαθούν να καταλάβουν τι σημαίνει αγάπη. Το βιβλίο που περιμένω με λαχτάρα να διαβάσω φέτος το καλοκαίρι είναι το «Convenience Store Woman» της Σάγιακα Μουράτα – μια πραγματικά αυθεντική φωνή.
Μπερναντίν Εβαρίστο
Το «No Small Thing» της Ορλέιν ΜακΝτόναλντ είναι ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Μια οικογένεια γυναικών – μητέρα, κόρη και εγγονή – κουβαλά άλυτα και ανομολόγητα τραύματα, τα οποία μεταβιβάζονται αθόρυβα από γενιά σε γενιά. Αυτή η κληρονομιά δηλητηριάζει τις μεταξύ τους σχέσεις και υπονομεύει την ικανότητά τους να λειτουργήσουν πλήρως μέσα στην κοινωνία. Εντονο και πανέμορφα γραμμένο, το μυθιστόρημα της ΜακΝτόναλντ αποτυπώνει με ακρίβεια τις πληγωμένες τους ψυχές. Το «Stag Dance» της Τόρεϊ Πίτερς είναι η συνέχεια του πολυσυζητημένου και ευπώλητου «Detransition, Baby». Αποτελείται από τρία διηγήματα και μία νουβέλα – μια τολμηρή, ανατρεπτική και διανοητικά απελευθερωτική συλλογή, που με δεξιοτεχνία εξερευνά τις διαφορετικές δυνατότητες του φύλου και της σεξουαλικότητας.
Τζόναθαν Κόου
Αν φέτος το καλοκαίρι σκοπεύετε να επισκεφθείτε κάποια βρετανική παραθαλάσσια πόλη, το βιβλίο που πρέπει να πάρετε μαζί σας είναι το «Birding» της Ρόουζ Ρουέιν. Η πλοκή εκτυλίσσεται σε ένα ερημικό, ανώνυμο θέρετρο όπου οι παστέλ προσόψεις των βικτωριανών κτιρίων «θρυμματίζονται σαν μπαγιάτικο κέικ μετά από πάρτι» και η αποβάθρα διαθέτει μια τσουλήθρα «καλυμμένη με σταλακτίτες από περιττώματα γλάρων», αυτό είναι το ζοφερό αλλά και ελπιδοφόρο πορτρέτο της Λυδίας – άλλοτε μέλους ενός γυναικείου ποπ συγκροτήματος που γνώρισε στιγμιαία επιτυχία – καθώς προσπαθεί να ξανασυνθέσει τη ζωή της μπροστά σε μια τραυματική εμπειρία που η μνήμη της έχει αλλοιώσει. Η Ρουέιν είναι υπέροχη συγγραφέας, με γραφή που λαμπυρίζει από τέλειες μεταφορές και επώδυνα καυστικές ατάκες. Στην πραγματικότητα, αξίζει να το πάρετε στις διακοπές σας, όπου κι αν πάτε.
Σαμάνθα Χάρβεϊ
Το «Theft» του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα είναι πολύπλοκο ως προς τα θέματα της τάξης και του δικαιώματος, αλλά είναι επίσης, κατά βάση, ένα κομμάτι σπουδαίας, ικανοποιητικής αφήγησης για να χαθείς μέσα σε αυτό. Το τελευταίο μυθιστόρημα της Κέιτι Κιταμούρα, «Audition» είναι γλιστερό, αιχμηρό, παράξενο και μοναδικό. Λατρεύω το έργο της – είναι μια συγγραφέας που μπορεί να δημιουργήσει ίντριγκα από την πιο μικρή λεπτομέρεια και θα καταβροχθίσετε αυτό το μυθιστόρημα με μια ανάσα.
Κολμ Τομπίν
Πριν από περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα στο Σίδνεϊ, έριξα μια ματιά σε ένα δωμάτιο στη συγγραφέα Ελεν Γκάρνερ και τον σύντροφό της, τον συγγραφέα Μάρεϊ Μπέιλ. Δύσκολα μπορούσα να φανταστώ ότι θα αποκτούσα εμμονή και με τους δύο χάρη στο θαυμάσιο βιβλίο της Γκάρνερ «How To End A Story: Collected Diaries» και τις 800 σελίδες του. Αυτό το ημερολόγιο ξεκινά με την καταγραφή του τι είναι συνηθισμένο, πώς είναι οι μέρες, πώς είναι να είσαι συγγραφέας, κόρη, μητέρα, ερωμένη, πολίτης της Μελβούρνης. Ενα μέρος του είναι μια καταδικασμένη ιστορία αγάπης. Διάβασα, λοιπόν, και μερικά από τα γραπτά του αντικειμένου της προσοχής της Γκάρνερ, τρία μικρά βιβλία του Μπέιλ: «Longhand: A Writer’s Notebook», «Notebooks 1970-2003» – και το φωτεινό και μυστηριώδες ημιμυθιστόρημά του με τίτλο «He».
Αλι Σμιθ
Το καλοκαίρι μου ανήκει στη Μίριελ Σπαρκ. Υπάρχει ο πρώτος τόμος των επιστολών της (1944-1963) που επιμελήθηκε ο Νταν Γκαν (κυκλοφορεί στις 28 Αυγούστου) – ανυπομονώ να τον διαβάσω. Ολοκαίνουργιο αυτή τη στιγμή είναι η πραγματικά καταπληκτική βιογραφία της Φράνσις Γουίλσον για τα χρόνια της διαμόρφωσης και το έργο της Σπαρκ «Electric Spark: The Enigma of Muriel Spark». Ενα ηλεκτρισμένο έργο από μόνο του, συχνά τόσο δαιδαλώδες και συναρπαστικό όσο ένα ψυχολογικό θρίλερ και τόσο ανησυχητικό, αιχμηρό και παιχνιδιάρικα αλλόκοτο όσο ένα κομμάτι της ίδιας της Σπαρκ, είναι επίσης ένα από τα πιο αποκαλυπτικά βιβλία για την κοινωνική μεταπολεμική παράνοια και το νευρικό κάταγμα που έχω διαβάσει ποτέ. Η άλλη καλοκαιρινή μου σύσταση είναι επίσης μια πινελιά Σπαρκ σε έναν κόσμο που αποσπάται από την πλαστογραφία: Το θαυμαστό μυθιστόρημα της Νελ Στίβενς «The Original», μια ιστορία δημιουργικότητας, κληρονομιάς και πραγματικής αξίας, είναι γεμάτο αφηγηματική πονηριά, αφηγηματική καλοσύνη. Τι πολύ καλή καρδιά που έχει.
Κάθριν Ράντελ
Αγαπημένο μου μυθιστόρημα για φέτος ήταν το «James» του Πέρσιβαλ Εβερετ. Διατηρεί την καυστική σάτιρα των προηγούμενων έργων του, αλλά διαθέτει και μια έντονη γενναιοδωρία που το καθιστά μοναδικό. Πρόκειται για μια νέα εκδοχή του «Χάκλμπερι Φιν» του Μαρκ Τουέιν, βασισμένη στην ιδέα ότι η γλώσσα των σκλάβων δεν ήταν παρά ένα προσωπείο για να καθησυχάζουν τους λευκούς δουλοκτήτες. Διάβασα πρώτα τον «Χάκλμπερι Φιν» και αμέσως μετά το «James»: μια εκπληκτική αναγνωστική εμπειρία.
Ολίβια Λέινγκ
Κράτησα το «Gliff» της Αλι Σμιθ για την τέλεια στιγμή: την ημέρα που ο Κιρ Στάρμερ εκφώνησε την ομιλία του για το «νησί των ξένων». Τι βάλσαμο και τι αντίδοτο, λοιπόν, να διαβάζει κανείς αυτό το δυναμικό, δυστοπικό μυθιστόρημα για το πώς μπορείς να αρνηθείς τις προσταγές του φασισμού, πώς να παραμείνεις ανοιχτός απέναντι στους ξένους σε όλες τους τις μορφές. Ομορφο και οραματικό. Το να διαβάζει κανείς για μυστικούς αστυνομικούς ίσως να μη φαίνεται ιδανικό για την παραλία, όμως το «Disclosure» της Κέιτ Γουίλσον είναι μια συναρπαστική αφήγηση: η αληθινή ιστορία μιας ακτιβίστριας για το περιβάλλον που ανακάλυψε ότι ο πρώην σύντροφός της ήταν στην πραγματικότητα αστυνομικός σε μυστική αποστολή – μια τεχνική που χρησιμοποιείται συχνά για τη διείσδυση και την απαξίωση ειρηνικών κινημάτων. Το πιο αναζωογονητικό στοιχείο αυτού του βιβλίου είναι το πώς οι γυναίκες κατάφεραν να αντιστρέψουν την κατάσταση, συνθέτοντας τα στοιχεία και τελικά κερδίζοντας μια νίκη στο δικαστήριο.
Αν Ενράιτ
Οι λογοτεχνικές βιογραφίες είναι μια εξαιρετική επιλογή για το καλοκαίρι: Πέρασα με ταχύτητα το έξυπνο της Φράνσις Γουίλσον «Electric Spark: The Enigma of Muriel Spark» και αυτή τη στιγμή αγαπώ το «An Afterlife», την ερευνητική και εύγλωττη διπλή βιογραφία της Φραντσέσκα Γουέιντ για τη ζωή και τη μεταθανάτια φήμη της Γερτρούδης Στάιν. Στη μυθοπλασία, η μεγάλη πρόσφατη ανακάλυψή μου ήταν το έργο της Σαμάντα Σβέμπλιν. Το «Good and Evil and Other Stories» κυκλοφορεί τον Αύγουστο και είναι απλά αστρικές – ακραίες, αλλόκοτες και όμορφα ελεγχόμενες. Επίσης, υπάρχει και μια λίστα με έργα που πρέπει να προλάβω. Ωρα να αδειάσω έναν νέο χώρο στο ράφι μου.
Γιαέλ φαν ντερ Βάουντεν
Το «The Pretender» της Τζο Χάρκιν αφηγείται την ιστορία του Λάμπερτ Σίμνελ, του σφετεριστή του θρόνου των Τυδώρ. Είναι ξεκαρδιστικό και ταυτοχρόνως συγκλονιστικό. Το απολαμβάνω απίστευτα.
Ρούτγκερ Μπρέγκμαν
Τα βιβλία «Bury the Chains» του Ανταμ Χόκσιλντ και «Suffrage» της Ελεν Κάρολ Ντιμπουά ανασυνθέτουν με συναρπαστικό τρόπο δύο από τα πιο καθοριστικά κινήματα στην ιστορία των ανθρώπινων δικαιωμάτων: την εκστρατεία για την κατάργηση της δουλείας και τον μακροχρόνιο αγώνα των γυναικών για το δικαίωμα ψήφου. Πρόκειται για αφηγήσεις που μας υπενθυμίζουν ότι η ουσιαστική αλλαγή δεν έρχεται χωρίς αφοσίωση και αντοχή. Από τα 12 ιδρυτικά μέλη της Βρετανικής Εταιρείας για την κατάργηση του Δουλεμπορίου, μόνο ένας πρόλαβε να δει την πλήρη κατάργηση της δουλείας στην αυτοκρατορία. Και από τις 68 γυναίκες που υπέγραψαν τη Διακήρυξη στο συνέδριο του Σένεκα Φολς, μόνο μία έζησε για να δει τη γενική καθιέρωση της γυναικείας ψήφου – και τότε ήταν πια πολύ άρρωστη για να ασκήσει το δικαίωμά της. Οι διαδρομές τους είναι επίκαιρα καλέσματα προς όλους εμάς που συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε σήμερα: για φορολογική δικαιοσύνη, για δημοκρατία, για το τέλος της ηθικής καταστροφής της βιομηχανικής κτηνοτροφίας και για τόσα άλλα.
Γουίλιαμ Ντάλριμπλ
Το εντυπωσιακό παγκόσμιο ιστορικό έργο του Φάρα Νταμποϊβάλα «What Is Free Speech?» μοιάζει, εκ πρώτης όψεως, πολύ διαφορετικό από το πρώτο του βιβλίο που αφορούσε τις απαρχές της σεξουαλικότητας. Ωστόσο, και τα δύο μοιράζονται τα ίδια χαρίσματα: πνευματώδες ύφος, αφηγηματική ευχέρεια και εκθαμβωτική εμβρίθεια. Μια αφήγηση γεμάτη εκπλήξεις, το βιβλίο μάς υπενθυμίζει πόσο ριζοσπαστική υπήρξε η ιδέα της ελευθερίας του λόγου όταν πρωτοδιατυπώθηκε, τον 18ο αιώνα, ως στόχος μιας πολιτισμένης κοινωνίας. Εξετάζοντας ποιοι είχαν ιστορικά τη δυνατότητα να μιλήσουν – και ποιοι φιμώνονταν – ο Νταμποϊβάλα αναδεικνύει την κρίσιμη σχέση ανάμεσα στον λόγο και την εξουσία. Το «How the World Made the West» της Τζόζεφιν Κουίν είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά έργα παγκόσμιας ιστορίας που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια. Με εντυπωσιακή έκταση και εύρος, συνδέει απομακρυσμένες περιοχές του αρχαίου κόσμου με λαμπρές στιγμές διορατικότητας και διαισθητικής σύλληψης, στηριγμένες σε βαθιά γνώση, κομψό λόγο και αξιοθαύμαστη αφηγηματική δεξιοτεχνία. Πρόκειται για ένα βιβλίο που ανατρέπει πλήρως την καθιερωμένη εικόνα του δυτικού κλασικού κόσμου και μας επιτρέπει να κατανοήσουμε πόσο παγκοσμιοποιημένη και διασυνδεδεμένη υπήρξε ανέκαθεν η ανθρώπινη ιστορία. Τέλος, ο Πάνκαζ Μίσρα με το «The World After Gaza» ρίχνει φως στο πιο σκοτεινό τοπίο. Πρόκειται για ένα έργο τολμηρό και πρωτότυπο, αλλά ταυτόχρονα βαθιά στοχαστικό, επιστημονικά τεκμηριωμένο και λεπτοδουλεμένο. Είναι, με διαφορά, το πιο συγκλονιστικό και συνάμα πιο διεγερτικό για τη σκέψη βιβλίο που διάβασα φέτος.
Σάρα Πέρι
Το νέο μυθιστόρημα της Σάρα Χολ «Helm» (κυκλοφορεί στις 28 Αυγούστου) είναι εκθαμβωτικά καλό – ακόμη και με τα ήδη υψηλά της στάνταρντ. Η αφήγηση διατρέχει χιλιετίες, φτάνοντας ως το σήμερα, με αφετηρία τον «άνεμο Χελμ», ένα φυσικό φαινόμενο που κατεβαίνει από έναν λόφο της Κάμπρια και προκαλεί ανατρεπτική αναστάτωση. Στις σελίδες του συναντάμε μετεωρολόγους, οραματίστριες της λίθινης εποχής, απείθαρχα και αλλόκοτα κορίτσια, αλλά και τρομακτικούς ιερείς του Μεσαίωνα. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα σέξι, αστείο, λόγιο και παράξενο – και η πρόζα του είναι εκθαμβωτική, με ένταση που προκαλεί ίλιγγο. Από τα κορυφαία έργα της Χολ.