Αν κάποιος αναλύσει σε βάθος τι συνέβη με τον Μπάμπη Κωστούλα, ασφαλώς και θα εκπλαγεί. Η όλη του διαδρομή συμπυκνώνει στον απόλυτο βαθμό αυτό το «κυνήγησε όσο μπορείς τα όνειρά σου».
Σχεδόν έξι χρόνια πίσω: στις 19 Ιουλίου του 2019 ο Ολυμπιακός έβγαζε ανακοίνωση που μιλούσε για τα δύο παιδιά του Θανάση Κωστούλα που θα συνέχιζαν την πορεία τους στον Ρέντη. Και έλεγε χαρακτηριστικά η ανακοίνωση πως «ο Θανάσης Κωστούλας τίμησε τη φανέλα του ΘΡΥΛΟΥ για επτά χρόνια (1999-2006) κατακτώντας έξι Πρωταθλήματα Ελλάδας και δύο Κύπελλα, ενώ φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού για μία διετία, ξεχωρίζοντας τόσο για την αγωνιστική του προσφορά όσο και για το ήθος του. Ο βολιώτης αμυντικός επιστρέφει πλέον στο σπίτι του, με τους δύο του γιους, τον Κωνσταντίνο και τον Χαράλαμπο, να συνεχίζουν την παράδοση του πατέρα τους». Ποιος, αλήθεια, φανταζόταν πως ο τότε 12χρονος Μπάμπης Κωστούλας θα πετύχαινε τέτοια ηχηρή μεταγραφή στην Μπράιτον; Πως μια ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ που δαπανά πολλά χρήματα θα έφτανε σε ένα νούμερο ύψους 40 εκατ. ευρώ για έναν έλληνα στράικερ;
Εδώ, αποδείχθηκε πολύ απλά το ακόλουθο: ο Κωστούλας έφτασε ψηλά όχι μόνο επειδή από ατόφιο ταλέντο έγινε μέσα σε έξι σεζόν έτοιμος παίκτης που εντυπωσιάζει όσους τον παρακολουθούν, αλλά και διότι ο Ολυμπιακός γνωρίζει άριστα πώς να εξελίσσει έναν ποδοσφαιριστή, πώς να τον βοηθήσει να πλάσει το ταλέντο του. Δεν είναι κρυφό πως πλέον οι περισσότεροι πιτσιρικάδες της Ελλάδας θέλουν να ενταχθούν στην ερυθρόλευκη ακαδημία. Την αντιμετωπίζουν ως ένα αθλητικό σχολείο με απαιτήσεις μεν, σίγουρα όμως ικανό και επαρκέστατο προκειμένου να τους δώσει τις κατευθύνσεις να πετύχουν στην αθλητική ζωή τους. Ο Ολυμπιακός το έχει καταφέρει αυτό. Και είναι επίσης αλήθεια ότι πρώτα χτυπούν την πόρτα του Ρέντη οι νεαροί και μετά αν δεν μπουν εκεί, πάνε στις άλλες ακαδημίες. Υπάρχει σχέδιο και πρόγραμμα, αναλυτικό φακέλωμα όλων των ποδοσφαιριστών κάθε ηλικίας, ενώ η εξειδίκευση έχει φτάσει αυτό που συνήθως λέμε «σε άλλο επίπεδο». Καθόλου τυχαία, συνεπώς, η όλη διαδρομή του Κωστούλα. Αλλά και όλων των νέων του Ολυμπιακού που κατακτούν τίτλους με τα κόκκινα χρώματα και μετά ανοίγουν τα φτερά τους. Ο Ρέτσος, ο Τσιμίκας, ο Κωστούλας. Και έπεται συνέχεια γιατί στον Ρέντη «τα διαμάντια είναι παντοτινά» και λάμπουν συνεχώς. Προσθέτοντας έτσι παραπάνω αξία στο ελληνικό ποδόσφαιρο που ζει την ίσως πιο εύφορη περίοδό του.