Σε μια συναισθηματικά και πολιτικά φορτισμένη ομιλία ο Πεπ Γκουαρντιόλα αναφέρθηκε στη Γάζα στο περιθώριο της ανακήρυξής του ως επίτιμου διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ για τη συμβολή του στην πόλη κατά τη διάρκεια των εννέα χρόνων παραμονής του στους Πολίτες.
Την ανακήρυξή του Πεπ ως επίτιμου διδάκτορα έκανε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Ναζίρ Αφζάλ, δίνοντας την αφορμή στον Καταλανό να εκφωνήσει έναν λόγο γεμάτο πολιτικά μηνύματα.
«Είναι τόσο οδυνηρό αυτό που βλέπουμε στη Γάζα. Πονάει όλο μου το σώμα», είπε ο Ισπανός. «Επιτρέψτε μου να είμαι σαφής, πρόκειται για ιδεολογία. Δεν έχει να κάνει με το αν εγώ έχω δίκιο και εσύ άδικο. Πρόκειται μόνο για την αγάπη της ζωής. Για τη φροντίδα του γείτονά σας».
«Ισως νομίζουμε ότι μπορούμε να δούμε τα αγόρια και τα κορίτσια τεσσάρων ετών να σκοτώνονται με μια βόμβα ή να σκοτώνονται στο νοσοκομείο – το οποίο δεν είναι πλέον νοσοκομείο – και να πιστεύουμε ότι δεν είναι δική μας δουλειά. Μπορούμε να το σκεφτούμε αυτό. Δεν είναι δική μας δουλειά, αλλά να είστε προσεκτικοί. Τα επόμενα παιδιά θα είναι δικά μας. Λυπάμαι που βλέπω τα παιδιά μου Μαρία, Μάριους και Βαλεντίνα κάθε πρωί από τότε που ξεκίνησε ο εφιάλτης στη Γάζα. Και είμαι τόσο φοβισμένος».
Και συνέχισε το ίδιο φορτισμένος: «Ισως αυτή η εικόνα να φαίνεται πολύ μακριά από εκεί που ζούμε τώρα. Υπάρχει μια ιστορία που θυμάμαι. Ενα δάσος καίγεται. Ολα τα ζώα ζουν τρομοκρατημένα, αβοήθητα. Αλλά το μικρό πουλί πετάει πέρα δώθε στη θάλασσα, μπρος-πίσω κουβαλώντας σταγόνες νερού σε αυτό το μικρό ράμφος. Ενα φίδι γελάει και ρωτάει: «Γιατί αδερφέ; Δεν θα σβήσεις ποτέ τη φωτιά». Το πουλί απαντά: «Ναι, το ξέρω». «Τότε γιατί το κάνεις ξανά και ξανά», ρωτάει πάλι το φίδι. «Απλώς κάνω αυτό που μου αναλογεί», απαντά το πουλί για τελευταία φορά».
«Σε έναν κόσμο που συχνά μας λέει ότι είμαστε πολύ μικροί για να κάνουμε τη διαφορά, αυτή η ιστορία μου θυμίζει ότι η δύναμη του ενός δεν έχει να κάνει με την κλίμακα, αλλά με την επιλογή».
Ο Γκουαρντιόλα αναφέρθηκε και στην αγάπη του στο Μάντσεστερ λέγοντας πως η πόλη είναι τώρα «μέρος των οστών του». «Η Καταλωνία είναι η γενέτειρά μου, αλλά το Μάντσεστερ θα παραμείνει κάτι μοναδικό για το υπόλοιπο της ζωής μου. Εχω ζήσει τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου εδώ».