Οι απάτες με τα ευρωπαϊκά αγροτικά κονδύλια ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1980, πριν 40 χρόνια. Το μαρτύριο «σταγόνα και δισεκατομμύριο» του ΟΣΕ πριν 20-25 χρόνια. Η ελληνική δικαιοσύνη από μόνη της δεν αντιλήφθηκε τίποτα, ποτέ. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ιδρύθηκε πριν 4 χρόνια και ήδη άσκησε διώξεις για την «717» του ΟΣΕ και τον ΟΠΕΚΕΠΕ των κονδυλίων.
Και τα δύο είναι πολιτικά εγκλήματα – η ελληνική δικαιοσύνη είναι εκ καθήκοντος τυφλή ή δεν έβλεπε επειδή αλληθώριζε προς το Μαξίμου, όπου παίρνονται οι αποφάσεις διορισμού της ηγεσίας της και ανταμοιβής συνταξιοδοτούμενων δικαστικών με επίζηλες κρατικές και πολιτικές θέσεις;
Το ελληνικό κράτος ούτε από παρθενογένεση γεννήθηκε, ούτε αυτοδιοικείται: Έλληνες πολιτικοί το έφτιαξαν, το συντηρούν, το διαχειρίζονται. Για τούτο μάλλον δεν υπάρχει όχι κρατική αλλά ούτε καν κυβερνητική συνέχεια: κάθε νέος υπουργός διόριζε δικό του πρόεδρο στον ΟΠΕΚΕΠΕ, όπως συμβαίνει με δεκάδες άλλους οργανισμούς που φημίζονται ως «κουμπαράδες» υπουργών.
Δεν πείθουν τα περί «βαθέως πελατειακού κράτους», περί πολιτικών καλών προθέσεων που κάνουν «στραβά μάτια» για να ψηφοθηρήσει το κόμμα. Όποιος διανέμει λεία έχει μερίδιο – συνήθως όσο όλων των υπολοίπων, τη μισή λεία δηλαδή. Δεν φταίει το «βαθύ κράτος», η «βαθιά πολιτική» φταίει.
Βεβαίως, δεν τα ανακαλύψαμε εμείς αυτά, σε όλες τις χώρες συμβαίνουν – απλώς πρωτεύουμε όσο δεν υπάρχουν εξωτερικοί έλεγχοι. Η Ένωση δια της τρόικας επισκεύασε το κομμάτι του κρατικού μηχανισμού που είχε σχέση με την εξυπηρέτηση του χρέους. Τώρα ελέγχει συστηματικότερα τη διαχείριση των κονδυλίων της – το υπόλοιπο κράτος είναι κομματικές μαύρες τρύπες, σύμπαν σκοτεινών ενεργειών και ύλης.
Θα υπήρχε κάποια ελπίδα αν ο πρωθυπουργός μετά τις απολύσεις υπουργών είχε πει «τη λέξη που `χει στα χείλη μπλέξει και δεν τολμά να βγει», το πρώτο πληθυντικό: «αναλαμβάνω το βάρος της ευθύνης στο όνομα όλων όσοι κυβερνήσαμε και δεν αλλάξαμε το κράτος», όχι το ανευθυνοϋπεύθυνο: «όλων όσοι κυβέρνησαν και δεν άλλαξαν το κράτος». Πόσες πρωθυπουργικές θητείες απαιτούνται για να γίνουν όσα έκανε η Ευρωπαία Εισαγγελεύς σε μήνες;
Ευτυχώς, «εκεί ψηλά είν’ ένα άστρο που δειλά μοναχό φεγγοβολά και μας χαμογελά», η ευρωπαϊκή ομοσπονδία. Όμως η ίδρυση της καθυστερεί, ας ζητήσουμε λοιπόν να γίνουμε 14η μητροπολιτική περιφέρεια της Γαλλίας ή 17ο ομόσπονδο κράτος της Γερμανίας.
Και να υπάρξει άμεση συνεργασία: πχ, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών να παίρνει οδηγίες από το Γερμανικό ή Γαλλικό, όπως έγινε επί Πρεσπών και πήγε καλά η υπόθεση. Γιατί, δεν είναι μόνο τα σκάνδαλα: μεταφερόμαστε ορμητικά στη Βόρειο Αφρική με διαφαινόμενη κατάληξη το Σαχέλ, μεταξύ των υποσαχάρειων πρώην γαλλικών αποικιών. Δεν είναι καλύτερο να γίνουμε περιφέρειά της;