Η αγωνία τους – έτσι λένε – για εθνικά και κοινωνικά ζητήματα, στα οποία ζητούν από την κυβέρνηση μεγαλύτερη προσοχή και πιο καθαρές θέσεις, αποτυπώνεται συχνά στις ομαδικές κινήσεις: βουλευτές της ΝΔ έχουν συντονιστεί πρόσφατα με κοινοβουλευτική ερώτηση στη Σοφία Ζαχαράκη για τον κίνδυνο «υποβάθμισης του σχολικού απολυτηρίου» (Γ. Οικονόμου, Α. Κατσανιώτης, Θ. Ζεμπίλης, Ξ. Μπαραλιάκος), με ερώτηση στη Νίκη Κεραμέως για προγράμματα ανέργων (Φωτεινή Αραμπατζή, Ε. Στυλιανίδης, Γ. Βλάχος, Θ. Καραόγλου, Μ. Χαρακόπουλος, Μ. Κόνσολας, Μ. Χρυσομάλλης, Α. Κατσανιώτης, Α. Μπαρτζώκας, Σ. Κεδίκογλου, Γ. Ανδριανός) κ.λπ. Πέραν των ερωτήσεων, καταγράφεται και στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες μελών της ΚΟ της ΝΔ μια κριτική διαρκείας για υπουργούς – συμπεριλαμβανομένων στελεχών εντός του Μαξίμου. Τελευταία, με αφορμή τις νέες πρωτοβουλίες για την ακρίβεια, υπήρξαν βολές για τα αντανακλαστικά του Τάκη Θεοδωρικάκου – όχι τυχαία ο Μητσοτάκης ζήτησε «ευθυγράμμιση» όλων «σε αυτή τη μάχη» γιατί δεν είναι αρμοδιότητα «μόνο ενός υπουργείου». Μαζί με τα τωρινά μέτωπα, εσωτερική μουρμούρα υπάρχει κάθε φορά που ξύνονται πληγές. Ενδεικτικά, το ΣτΕ κατά πλειοψηφία έκρινε ότι είναι συνταγματική η αναγνώριση της δυνατότητας τέλεσης γάμου και η συνακόλουθη δυνατότητα των ομόφυλων έγγαμων ζευγαριών να υιοθετούν παιδί – και δεν «εξερράγη» μόνο ο Σαμαράς. Ανήσυχοι είναι αρκετοί εντός της ΚΟ. Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, για παράδειγμα, θύμισε δημόσια όσα έλεγε το 2024 περί κλονισμού «του επιτυχημένου μοντέλου της πυρηνικής οικογένειας».