Μέσα σ’ ένα όργιο ανοιξιάτικης φύσης, όπου χάνεσαι στο πράσινο και στο κελάρυσμα της φλύαρης ρεματιάς, αναρωτιέσαι αν σε ξεγελούν τα μάτια σου! Δίπλα στο ρέμα ένα μικρό πέτρινο ξωκλήσι που από τη στέγη του ξεφυτρώνουν 17 καταπράσινες βελανιδιές χωρίς οι ρίζες τους να διακρίνονται πουθενά! Το μόνο που βλέπεις είναι οι κορμοί των δέντρων με τα καταπράσινα κλαδιά και το πλούσιο φύλλωμα να ξεφυτρώνουν από τη μικρή πέτρινη στέγη! Ψάχνεις στο εσωτερικό, στα πλάγια, στους στενούς τοίχους, στην οροφή να βρεις σημάδι κάποιας ρίζας, αλλά ούτε ίχνος πουθενά! Και δίπλα από το ταπεινό ξωκλήσι, το γάργαρο νερό της ρεματιάς ασταμάτητο!
Είναι η Αγία Θεοδώρα Βάστας, το χωριό των 62 μόνιμων κατοίκων της Αρκαδίας, στα όρια με τη Μεσσηνία. Η Αγία Θεοδώρα μάς ταξιδεύει πίσω στο χρόνο, στη Φραγκοκρατούμενη Πελοπόννησο (1209, Δεσποτάτο του Μορέως). Το σύστημα της εποχής καθόριζε και τις στρατιωτικές υπηρεσίες που οι υποτελείς (δουλοπάροικοι) έπρεπε να προσφέρουν. Κάθε οικογένεια όφειλε να προσφέρει έναν άντρα για το στρατό και αν αυτό δεν ήταν εφικτό, για οποιοδήποτε λόγο, η οικογένεια έπρεπε να καταβάλει ανάλογο χρηματικό ποσό για τη μίσθωση ενός μισθοφόρου να την εκπροσωπήσει.
Η νεαρή Θεοδώρα, το μοναδικό παιδί μιας φτωχής και θρήσκας οικογένειας με πατέρα άρρωστο, ζούσε στο χωριό Βάστα της Πελοποννήσου. Το χρηματικό ποσό που απαιτείτο για την πληρωμή μισθοφόρου, εφ’ όσον ο πατέρας ήταν άρρωστος και ανήμπορος να πολεμήσει, ήταν πολύ μεγάλο για τις δυνατότητες της οικογένειας. Έτσι, σε ηλικία 17 ετών, η Θεοδώρα αποφασίζει να ντυθεί σαν άντρας και να καταταγεί η ίδια στο στρατό του χωριού της.
Στο στρατό έδειξε σθένος και μάλιστα διακρίθηκε, ενώ η σεμνότητά της την έκανε αρεστή μέσα στο στράτευμα. Μια νεαρή κοπέλα από την περιοχή δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη γοητεία του «νεαρού στρατιώτη» και τον/την ερωτεύθηκε. Οι συνεχείς αρνήσεις της Θεοδώρας να ενδώσει, όμως, δυνάμωναν τον έρωτα της νεαρής κοπέλας με αποτέλεσμα να την οδηγήσουν σε εκδίκηση. Η νεαρή κοπέλα κοιμήθηκε με άλλο στρατιώτη από τον οποίο έμεινε έγκυος, καταγγέλλοντας στο Διοικητή του στρατού ότι η Θεοδώρα ήταν «αυτός» που την άφησε έγκυο. Η Θεοδώρα, μη θέλοντας να προδώσει το μυστικό της γιατί θα εξέθετε την οικογένειά της, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο λόγω ατίμωσης της νεαρής κοπέλας.
Η εκτέλεση της Θεοδώρας έγινε στο μικρό χωριό της Βάστας και στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται το εκκλησάκι που χτίστηκε αργότερα στη μνήμη της (μεταξύ 1055-1056). Ξεψυχώντας η Θεοδώρα την ώρα της εκτέλεσης, έκανε μια προσευχή: «Κύριε, κάνε τα μαλλιά μου δέντρα και το αίμα μου νερό να τα ποτίζει!»
Όταν, μετά την θανάτωσή της, αντίκρυσαν την πραγματικότητα στο άψυχο σώμα της, ήταν αργά.
Η Αγία Θεοδώρα της Βάστας είναι ένα πραγματικά εντυπωσιακό θέαμα ενώ το γεγονός των 17 δέντρων να ξεφυτρώνουν από τη στέγη χωρίς ίχνος ορατής ρίζας στο εσωτερικό του ναϊσκου ή αλλού έχει απασχολήσει επιστήμονες και ερευνητές που «σηκώνουν τα χέρια ψηλά» στην κυριολεξία.
Τα στοιχεία που εντυπωσιάζουν ιδιαίτερα και προκαλούν απορία είναι ότι οι κορμοί των δέντρων είναι 17, όσα ήταν και τα χρόνια της Θεοδώρας, ότι οι τεράστιες ρίζες που, εικάζουν ότι, περνούν μέσα από τους πλαϊνούς τοίχους δεν έχουν διαβρώσει τα μικρά τοιχώματα ώστε να καταρρεύσει το εκκλησάκι και το κυριότερο: πώς είναι δυνατόν ένα τόσο μικρό και μάλλον ασταθές κτίσμα να μπορεί να υποστηρίζει, για εκατοντάδες χρόνια, ένα φορτίο τόνων βάρους και κάτω από όλες τις καιρικές συνθήκες, ιδιαίτερα σφοδρούς ανέμους. Εντυπωσιακό, επίσης, είναι ότι στο ίδιο σημείο, δίπλα στο εκκλησάκι, άρχισε να αναβλύζει νερό που, με τα χρόνια, έχει γίνει μια ρεματιά γύρω από τα θεμέλια της εκκλησίας.
Το θέαμα της μικρής εκκλησίας πραγματικά αποζημιώνει μετά και από μια αρκετά περίπλοκη διαδρομή με πολλές στροφές, σε υψόμετρο 860 μ. στα ορεινά της Αρκαδίας. Πυκνό δάσος με τον κισσό να αγκαλιάζει τους πανύψηλους κορμούς των δέντρων πλαισιώνει το μικρό ‘ξωκλήσι. Ιδιαίτερα την Άνοιξη το τοπίο γίνεται πραγματικά ειδυλλιακό, ενώ η έλλειψη τουριστικών υποδομών στο χωριό το κάνει ακόμη πιο ελκυστικό. Δυο καφέ-εστιατόρια κυριολεκτικά χαμένα μέσα στο πράσινο δίπλα από τον παλιό νερόμυλο, με τις πάπιες να διακόπτουν την ησυχία της φύσης, είναι πολύ ευπρόσδεκτα.
H Βάστα, ονομασία που φαίνεται να προέρχεται από τη γαλλική λέξη “bastion»
που απηχεί, ίσως, την εντύπωση που έκανε στους Φράγκους κατακτητές της εποχής η απρόσιτη θέση του χωριού. Είναι ένα μικρό χωριό μέσα σε πυκνή βλάστηση, με όχι ιδιαίτερα εύκολη πρόσβαση που, χάρη στην Αγ. Θεοδώρα, έχει αποτελέσει προορισμό επίσκεψης.
Η Αγία Θεοδώρα της Βάστας, δεν είναι απλά ένα εντυπωσιακό θέαμα. Είναι ένα φαινόμενο που έχει απασχολήσει επιστήμονες και ερευνητές, πρωτίστως το Πανεπιστήμιο Πατρών (Τμήμα Γεωλογίας) αλλά και πολλούς άλλους επιστήμονες που, μετά από πολλή έρευνα, καταλήγουν ότι πρόκειται για ένα «Διαρκές Θαύμα» (Λούκος Κων, Γεωπόνος, Κόρινθος). Και δεν είναι ο μόνος που ομολογεί αδυναμία να δώσει εξήγηση.
“Το όλο φαινόμενο υπερβαίνει κάθε λογική, φυσική και επιστημονική εξήγηση του ανθρώπου» (Ράπτης Γεώργιος, Δασολόγος – Ναύπακτος).
«Αλλά σαν γεωπόνος, είμαι σε θέση να ξέρω πολύ καλά ότι οι τοίχοι θα είχαν ανοίξει και σπάσει από τις ρίζες ενός μόνο δέντρου, πόσω μάλλον δεκαεπτά”. (Μακρυγιάννης Π., Γεωπόνος)
«Όταν ο αέρας αυτός (της ρεματιάς) έχει τη δυνατότητα να ξεριζώνει δέντρα, καταλαβαίνει κανείς, τι δυνάμεις εξασκούνται από τα 17 δέντρα για την ανατροπή της στέγης» (Μπεληγιάννης Ελ. Πολιτικός Μηχανικός – Αθήνα).
«Φαινόμενο επιστημονικά ανεξήγητο. Οι δυνάμεις βάρους και αέρος, σε συνάρτηση, θα έπρεπε λόγω θέσεως του εξωκλησιού, αλλά και λόγω της προχείρου κατασκευής αυτού, προς δε και της παλαιότητάς του, να είχαν διαλύσει το κτίσμα. Τούτο όμως, παραμένει επί τόσους αιώνας χωρίς σοβαρές φθορές» (Σταυρογιάννη – Περρή Ελένη, Αρχιτέκτων – Καλαμάτα).
«Βάσει των φυσικών νόμων, τουλάχιστον τα μεγάλα αυτά δέντρα, λόγω κλίσεως, ύψους, περιμέτρου έπρεπε να είχαν γκρεμισθεί. Δια να στέκουν αγέρωχα, είναι κάτι που η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει εξήγηση» (Πάλλας, Διευθυντής Αρχαιοτήτων – Κόρινθος).
«Η όλη ανάπτυξις, ύπαρξις και ζωή των δέντρων επί της στέγης του ναού της Οσιοπαρθενομάρτυρος Θεοδώρας εκπλήσσει, αντιβαίνει προς πάσα λογικήν και φυσικήν εξήγησιν του ανθρώπου. Καταδεικνύει μίαν σπανίαν ιδιαιτερότητα, την επέμβασιν του Θεού επί της δημιουργίας Του, το θαύμα». (Τίγκας Αναστάσιος, Θεολόγος, Αρχαιολόγος, Ιστορικός – Ηράκλειο Αττικής).
Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά ενδεικτικά σχόλια – αποτελέσμα ερευνών επιστημόνων και ερευνητών που έχουν ασχοληθεί με το φαινόμενο.
Ένα είναι σίγουρο: ότι η θέα της μικρής αυτής εκκλησίας αφήνει τον επισκέπτη με άπειρα ερωτηματικά αλλά και ξεχωριστά συναισθήματα.
Η μνήμη της Αγ. Θεοδώρας Βάστας τιμάται στις 11 Σεπτεμβρίου.
Όχι αδίκως η Αγ. Θεοδώρα Βάστας έχει μπει στο Guiness Book of Records!
Το εκκλησάκι θαύμα που αψηφά τους νόμους της φυσικής.
Ίσως εδώ ισχύει το «Όπου Θεός βούλεται νικάται φύσεως τάξις».
The post … Κι όμως αληθινό! appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.