Ο κολοσσός της στωικής φιλοσοφίας Επίκτητος έχει πει πως όσοι αντιμετωπίζουν τα γελοία με σοβαρότητα, γίνονται καταγέλαστοι στα σοβαρά.
Πώς θα μπορούσε να φανταστεί πως δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα τα λόγια του θα παρέμεναν επίκαιρα όπως στην εποχή του.
Από την περασμένη Παρασκευή η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι επί των αθλητικών ζητημάτων υπουργοί της μετατράπηκαν σε καταγέλαστους των πολιτών για τον τρόπο που χειρίστηκαν και στη συνέχεια ανέχτηκαν συμπεριφορές για τις οποίες υποτίθεται είχαν λάβει εγγυήσεις πως δεν θα συνέβαιναν.
Η προστασία της εικόνας της χώρας εκτός συνόρων αποτελεί κορυφαίο στόχο για την κυβέρνηση και προκειμένου να επιτευχθεί, δέχεται να ρίξει πολύ νερό στο κρασί της, ακόμα και σε αγοραίες συμπεριφορές.
Η ανοχή που επέδειξε απέναντι σε δηλώσεις, απειλές, σεξιστικά σχόλια, συνθήματα, ακόμα και σε μηνύματα που έστειλαν τα απλωμένα πανό στα γήπεδα του μπάσκετ στη διάρκεια των αγώνων των πλέι οφ για την ανάδειξη του πρωταθλητή δεν έχουν προηγούμενο.
Την περίφημη φράση «κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου» θα τη βρουν σύντομα μπροστά τους οι υπουργοί που την εκστόμισαν. Οπως βρήκαν ενώπιόν τους για δεύτερη φορά τις συμπεριφορές που ανέχτηκαν. Μια ανοχή που δεν έχει τέλος και προκαλεί προβληματισμούς για τα συμφέροντα που υποκρύπτονται – κάποτε τα έλεγαν διαπλεκόμενα.
Για την κυβέρνηση ήταν καλύτερο να συνεχιστούν και να ολοκληρωθούν τα πλέι οφ, ακόμα και με αυτές τις ασχημονίες παρά να έμπαινε η παύλα δίπλα στον πρωταθλητή. Και σήμερα κωφεύει εντυπωσιακά στις πράσινες φωνές για «βρώμικα πρωταθλήματα», για «προεδρικά διατάγματα» και παραινέσεις να κάνει την απονομή του τροπαίου ο Πρωθυπουργός.
Φαίνεται πως η λάσπη εσωτερικής καύσης είναι καλύτερη από την κριτική εκτός συνόρων. Είναι πιο ελεγχόμενη. Αλλωστε είναι γνωστό πως αν γραφτεί η ίδια είδηση την ίδια ημέρα σε ελληνικό και βρετανικό έντυπο ακόμα και η διεύθυνση του ελληνικού εντύπου θα την αναδημοσιεύσει την επομένη θεωρώντας πως είναι καλύτερα διατυπωμένη. Η δημοσιογραφική ξενομανία μας διεκδικεί βραβεία και μάλλον το γνωρίζει πολύ καλά η κυβέρνηση, γι’ αυτό μερίμνησε να μείνουν τα άπλυτά μας εντός συνόρων. Η μνήμη μας απέναντι στα σκάνδαλα είναι άλλωστε διάσημη ιστορικά.