Σκηνικό 1: Αργά το απόγευμα σε ακτή της Αττικής. Είναι σχετικά ήσυχη – μόνο μια ηλικιωμένη καθισμένη σε πτυσσόμενη καρέκλα, ένα νεαρό ζευγάρι ξαπλωμένο στην πετσέτα του και ένας μεσήλικος βοηθά τη μικρή του κόρη να φορέσει το σωσίβιό της. Μπαίνεις στη θάλασσα και απολαμβάνεις. Το μάτι ξεκουράζεται κοιτάζοντας το βάθος του ορίζοντα – σε λίγο ο ήλιος θα κρυφτεί στη θάλασσα. Απότομη προσγείωση μόλις αλλάζεις στυλ κολύμβησης. Οταν το ελεύθερο γίνεται ύπτιο, ρίχνεις (αναγκαστικά) το βλέμμα στην παραλία: η ηλικιωμένη κυρία φορά γυαλιά πρεσβυωπίας σκυμμένη στην οθόνη του κινητού. Το ζευγάρι έχει ανασηκωθεί και κάνουν το ίδιο – αμίλητοι. Οπως κι ο πατέρας που σκρολάρει ρίχνοντας πού και πού μια ματιά στην κόρη του. Ο ήλιος έχει δύσει χωρίς να τον δει κανείς. Ο «αντίπαλος» είναι παντοδύναμος.
Σκηνικό 2: Ηρώδειο, στην (εξαιρετική) συναυλία
των Stranglers. O Jean Jacques Burnel με ένα μοναδικό σόλο ξεσηκώνει το κοινό. Οι περισσότεροι λικνίζονται καθιστοί – κάποιοι σηκώνονται και χορεύουν κανο-
νικότατα. Τα φωτιστικά εφέ, εντυπωσιακά. Πιο εντυπωσιακά, όμως (και κυρίως αμέτρητα), τα φωτάκια από τις οθόνες των κινητών που φωτογραφίζουν ή βιντεογραφούν – παρά τις συστάσεις των διοργανωτών για
το αντίθετο. Μπαίνεις στον πειρασμό. Τελικά αποφασίζεις να είσαι… νομοταγής και αφήνεις το τηλέφωνο απενεργοποιημένο στην τσέπη. Παρατηρείς, όσο φτάνει το μάτι σου, τους «χρήστες» των κινητών. Δεν κοιτούν
τη σκηνή, δεν απολαμβάνουν τη μουσική. Ακίνητοι. Εχουν τα μάτια καρφωμένα στην οθόνη προσέχοντας πώς θα βγάλουν σωστά τη φωτογραφία ή πώς θα κάνουν την κατάλληλη στιγμή ζουμ στο βίντεο. Ισως αργότερα, όταν γυρίσουν σπίτι (αν αποφασίσουν να ξαναδούν τη σκηνή πριν την αναρτήσουν στο προφίλ τους στα κοινωνικά δίκτυα), να αισθανθούν ψήγματα από τη μυσταγωγία της συναυλίας. Το ίδιο, βέβαια, θα συνέβαινε βλέποντας το βίντεο κάποιου άλλου ακόμα κι αν δεν είχαν πάει καν.
Τον τελευταίο καιρό κάνουν όλο και συχνότερα την εμφάνισή τους στον διεθνή (κυρίως) Τύπο κείμενα που περιγράφουν ιδανικές διακοπές – χωρίς κινητό. Ισως να είναι μια καλή αρχή για να ανακαλύψουμε ξανά αισθήσεις και συναισθήματα.