Ο Ολυμπιακός έκανε την ανατροπή, επέστρεψε από το 0-1 και με τρεις κολλητές νίκες πανηγύρισε την επιστροφή του στον θρόνο του ελληνικού μπάσκετ. Διαδέχθηκε τον Παναθηναϊκό, το Τριφύλλι που πέρυσι έκανε αντίστοιχη πορεία και στο φινάλε της σεζόν κατέκτησε τα πάντα φέρνοντας τούμπα όλα τα δεδομένα. Ποιοι ξεχώρισαν εφέτος; Και ποιοι πέρασαν αυτό που λέμε «κάτω από τη βάση»;
Ιδού οι κερδισμένοι:
Γιώργος Μπαρτζώκας. Δεν είναι μυστικό πως αγχώθηκε πολύ μετά την αποτυχία στο Αμπου Ντάμπι. Για να ειπωθεί η πλήρης αλήθεια, αν ο Ολυμπιακός δεν κατακτούσε τον τίτλο, μάλλον στα σχοινιά της κριτικής και μάλιστα σκληρής θα έπαιρνε θέση ο κόουτς. Θα του καταλόγιζαν τα μύρια όσα, για το πώς διαχειρίστηκε τους παίκτες, ποιους ξέχασε στον πάγκο, τι συστήματα είχε την κρίσιμη στιγμή. Τελικά, οι δύο νίκες σε ΟΑΚΑ και ΣΕΦ, ήταν θρίαμβοι που είχαν τη σφραγίδα του κόουτς. Εστω κι αν λόγω των τραυματισμών έφερε από τον πάγκο παίκτες που ήταν πολύ πίσω στις επιλογές του. Αλλά δεν είναι στα συν του πως το… πλήρωμα έδειξε ετοιμοπόλεμο;
Νίκολα Μιλουτίνοφ. Ασφαλώς και μέσα του θα είχε παράπονα επειδή εκκινούσε ως δεύτερος σέντερ πίσω από τον Φαλ. Αυτό, όμως, δεν τον εμπόδισε να έχει καλές σχέσεις με τον γάλλο συμπαίκτη του. Ο Μιλουτίνοφ που κλείνει τα 31 του χρόνια τον ερχόμενο Δεκέμβριο, προφανώς και μπορεί ακόμη «να κάνει και να πει πολλά» στο παρκέ. Δυνατός στη ρακέτα, αν πάρει σωστά την μπάλα, απειλεί είτε με χουκ είτε με το πρόσωπο κατευθείαν πάνω στον αντίπαλο. Με τους ψηλούς του Παναθηναϊκού δεν αντιμετώπισε ζήτημα και κάποιες στιγμές έδειχνε να κυριαρχεί.
Τάιλερ Ντόρσεϊ. Ξεχασμένος από τον κόουτς για το μεγαλύτερο κομμάτι της σεζόν. Ακόμη κι αν του δίδονταν ευκαιρίες, ο γκαρντ με το ελληνικό διαβατήριο, τις πετούσε στα νερά του Φαλήρου. Δεν μπαίνει εύκολα σε καλούπια, συνηθίζει να δοκιμάζει άμεσα σουτ, ένας παίκτης όχι ακριβώς όπως τον θέλει ο Μπαρτζώκας. Στη σειρά των τελικών, πάντως, υπήρξε ο καλύτερος όλων, αυτός που δεν περίμεναν οι Πράσινοι και κυρίως ένας με φαρμακερό σουτ που ορισμένοι είχαν ξεχάσει πώς να του βάλουν φρένο! Και ποτέ δεν το κατάφεραν.
Και οι χαμένοι
Εργκίν Αταμάν. Ισως πίστεψε πως η άνετη νίκη που έφερε το προβάδισμα, ήταν το παν. Λάθος. Δεν μέτρησε την αντίδραση των Ερυθρόλευκων ούτε και το γεγονός πως οι απέναντι συσπειρώθηκαν γιατί δεν ήθελαν να βιώσουν μια… σκούπα. Και τελικά, ο τούρκος προπονητής έδειξε να εγκλωβίζεται, να μην έχει λύσεις, να επιχειρεί με διάφορα τρικ να αποκτήσει ρυθμό η ομάδα του, τελικά να φεύγει με το κεφάλι σκυφτό. Οι συνολικές αντιδράσεις του, οι αποβολές και ορισμένες δηλώσεις, σήκωσαν κύματα αντίθετων απόψεων από τους περισσότερους. Οταν δε επέλεξε τον Μπράουν αντί του Γκέιμπριελ στον τέταρτο τελικό, πολλοί πείστηκαν πως ο κόουτς του Παναθηναϊκού δεν βρισκόταν σε τοπ φόρμα…
Κώστας Σλούκας. Θυμάστε τον γκαρντ που πέρυσι ήταν καταπληκτικός στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου και τόσο στο φάιναλ-4 της Ευρωλίγκας όσο και στους τελικούς της ελληνικής λίγκας έδωσε τον τόνο και οδήγησε το πράσινο σκάφος σε θριάμβους; Ε, καμιά σχέση το τότε με το τώρα. Ο κάπτεν των Πρασίνων λες και βρισκόταν μια ταχύτητα πίσω, χωρίς εμπνεύσεις και σίγουρα δίχως αυτό το γνώριμο ηγετικό του προφίλ. Μόνο περιστασιακά σημείωνε πόντους και ευστοχούσε σε τρίποντα. Συνεπώς, δεν λες σημαντική την παρουσία του στα ραντεβού με τους Ερυθρόλευκους.
Ντίνος Μήτογλου. Συνηθίζει ο φόργουορντ να κάνει σπουδαία ματς με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Μάλλον δεν ήταν η στιγμή του. Δεν φάνηκε όσο θα ανέμεναν οι θαυμαστές του και ασφαλώς ο Αταμάν. Γιατί ο έλληνας παίκτης, με το καλό σουτ από μακρινή απόσταση, μπορεί να «ανοίγει» την άμυνα και να δημιουργεί χώρους για τους συμπαίκτες του. Ελειψε και αυτό από τον Παναθηναϊκό, οπότε ένα από τα χαρτιά του Αταμάν δεν βγήκε.