Το περιστατικό με τον 34χρονο που καταγράφεται σε βίντεο αρχικά να κλωτσάει ένα αδέσποτο ανυπεράσπιστο ζώο, να το τοποθετεί στο οδόστρωμα με συγκεκριμένο τρόπο και μετά να το πατάει με το αυτοκίνητό του, προκάλεσε ευρεία κοινωνική κατακραυγή και αγανάκτηση. Η μη προφυλάκισή του όμως προκάλεσε και έντονο προβληματισμό για τους όρους που πρέπει να συντρέχουν ώστε να προφυλακιστεί κάποιος. Διότι, πέρα από το αποτρόπαιο περιστατικό που καταδεικνύει ξεκάθαρο δόλο, στο σπίτι του – κατόπιν αστυνομικής έρευνας – εντοπίστηκαν ποσότητα κοκαΐνης που παραπέμπει όχι απλώς σε κατοχή ναρκωτικών αλλά και σε διακίνηση, ζυγαριά ακριβείας με σχετικά υπολείμματα, το χρηματικό ποσό των 4.500 ευρώ καθώς και ένα αναδιπλούμενο μαχαίρι. Ολα αυτά οδήγησαν στη δίωξή του και για οπλοκατοχή και για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών.
Η δικηγόρος Ελενα Αρβανίτη, που έχει παρασταθεί ως πολιτική αγωγή σε δεκάδες υποθέσεις κακοποίησης ζώων και έχει καταφέρει την πρώτη προφυλάκιση αλλά και φυλάκιση αμιγώς για θανάτωση ζώου, εξηγεί στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» γιατί βλέπουμε ειδεχθή εγκλήματα εις βάρος των ζώων που συχνά δεν συνοδεύονται από προφυλάκιση. «Πρέπει να είναι αγνώστου διαμονής ή/και ύποπτος φυγής. Να έχει βεβαρημένο ποινικό παρελθόν. Οι συνθήκες τέλεσης και το είδος του αδικήματος να δημιουργούν υπόνοιες επανάληψης ιδίων πράξεων. Να μην παρέχει δηλαδή τα εχέγγυα στη Δικαιοσύνη ότι θα παραστεί κατά τη διάρκεια της δίκης του», παραθέτει χαρακτηριστικά.
Μπορεί τα τελευταία χρόνια να έχει αυστηροποιηθεί ιδιαίτερα το νομικό πλαίσιο για τη θανάτωση ζώων, με ποινές φυλάκισης που φτάνουν έως και τα 10 έτη, ωστόσο στην πράξη αυτό δεν αρκεί για να διατάσσεται προφυλάκιση. «Μόνο αν υπήρχαν ποινές άνω των 15 ετών», τονίζει η Αρβανίτη, «θα βλέπαμε να προφυλακίζονται συχνότερα οι φερόμενοι ως δράστες». Μέχρι τότε, η οργή της κοινωνίας θα συγκρούεται με τα νομικά όρια, αφήνοντας πολλά ερωτήματα αναπάντητα και ακόμη περισσότερους πολίτες με την αίσθηση ότι η Δικαιοσύνη δεν αποδίδεται ισότιμα για όλους.