Πρώτα τα θετικά που πιστώνονται στον πολιτικό λογαριασμό του Αλέξη Τσίπρα. Κάνει μία εκδήλωση και γίνεται talk of the town. Συζητείται ακόμα και ύστερα από μέρες, είναι στα φύλλα του Σαββατοκύριακου. Βέβαια αυτό το ενδιαφέρον εντοπίζεται μόνο στη συμπεριφορά της πολιτικής και δημοσιογραφικής πιάτσας. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κοινή γνώμη δεν πετάει τη σκούφια της, ούτε κατεβαίνει στον δρόμο με τα βάγια στα χέρια. Αλλά, τέλος πάντων, ας πούμε ότι για το «σύστημα» ο Τσίπρας παραμένει παίκτης. Και τώρα τα αρνητικά. Ελπίζω να μην πληρώθηκε το rebranding, θα ήταν πεταμένα λεφτά. Ας πούμε αυτά τα περί «νέου πατριωτισμού», τα έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου το 2009. Και από τα υπόλοιπα απουσίαζε το ρεαλιστικό και συνάμα οραματικό στοιχείο. Απλώς η «διαπλοκή» έγινε «κλεπτοκρατία». Δεν ακούσαμε κάτι σαφές, κάτι απτό. Μόνο «παραπονεμένα λόγια». Αλλά και αυτά τα τραγούδησε ο Νταλάρας πριν από σαράντα χρόνια.