Η θεραπεία του HIV -του ιού που προκαλεί το AIDS- μπορεί να βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά, αφού ερευνητές στην Αυστραλία ανακάλυψαν έναν νέο τρόπο να εξαναγκάσουν τον ιό να βγει από την «κρυψώνα» του μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα.
Η ικανότητα του HIV να κρύβεται μέσα σε ορισμένα λευκά αιμοσφαίρια αποτελεί μία από τις κύριες προκλήσεις για τους επιστήμονες.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια «δεξαμενή» του ιού στον οργανισμό, ικανή να επανενεργοποιηθεί, την οποία ούτε το ανοσοποιητικό σύστημα ούτε τα φάρμακα μπορούν να αντιμετωπίσουν, ανέφερε ο Guardian.
Ωστόσο, ερευνητές του Peter Doherty Institute for Infection and Immunity στη Μελβούρνη, κατέδειξαν έναν τρόπο για να καταστήσουν τον HIV ορατό, ανοίγοντας τον δρόμο για την πλήρη εξάλειψή του από τον οργανισμό.
Βασίζεται στην τεχνολογία mRNA, η οποία ήρθε στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, όταν χρησιμοποιήθηκε σε εμβόλια που κατασκευάστηκαν από τις Moderna και Pfizer/BioNTech.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications, οι επιστήμονες έδειξαν για πρώτη φορά ότι το mRNA μπορεί να μεταφερθεί στα κύτταρα όπου κρύβεται ο HIV, «εγκιβωτίζοντάς» το σε μια μικροσκοπική, ειδικά σχεδιασμένη φυσαλίδα λίπους.
Στη συνέχεια, το mRNA δίνει εντολή στα κύτταρα να «αποκαλύψουν» τον ιό.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχουν σχεδόν 40 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν με HIV και πρέπει να λαμβάνουν φάρμακα για το υπόλοιπο της ζωής τους, προκειμένου να τον καταστείλουν και να διασφαλίσουν ότι δε θα εμφανίσουν συμπτώματα ή δε θα τον μεταδώσουν.
Για πολλούς, ο ιός παραμένει θανατηφόρος, με τα στοιχεία του UNAids να υποδηλώνουν ότι το 2023 ένας άνθρωπος πέθαινε από HIV κάθε λεπτό.
«Παλαιότερα θεωρούταν αδύνατο» να μεταφερθεί το mRNA στον τύπο των λευκών αιμοσφαιρίων που φιλοξενούν τον HIV, δήλωσε στον «Guardian» η Δρ Paula Cevaal, ερευνητική συνεργάτης στο Doherty Institute και εκ των επικεφαλής συγγραφέων της μελέτης.
Τα κύτταρα δεν απορροφούσαν τις φυσαλίδες λίπους, ή λιπιδικά νανοσωματίδια (LNP), που χρησιμοποιούνται ως «μεταφορείς».
Η ομάδα του Peter Doherty Institute έχει αναπτύξει έναν νέο τύπο LNP, που δέχονται τα κύτταρα, γνωστό ως LNP X.
«Ελπίζουμε ότι αυτός ο νέος σχεδιασμός νανοσωματιδίων θα μπορούσε να αποτελέσει μια νέα οδό για τη θεραπεία του HIV», ανέφερε η Δρ Cevaal, η οποία όταν είδε για πρώτη φορά τα αποτελέσματα των δοκιμών που παρουσίασε μια συνάδελφός της, κατά την εβδομαδιαία συνάντηση των ερευνητών, είπε ότι «φαίνονταν πολύ καλά για να είναι αληθινά».
«Την στείλαμε πίσω στο εργαστήριο για να επαναλάβει (τις μετρήσεις) και επέστρεψε την επόμενη εβδομάδα με εξίσου καλά αποτελέσματα. Έτσι, έπρεπε να το πιστέψουμε. Και φυσικά, από τότε, το έχουμε επαναλάβει πολλές, πολλές, πολλές φορές», επισήμανε.
«Μας συγκλόνισε η τεράστια διαφορά – από το να μη λειτουργεί πριν, και ξαφνικά να λειτουργεί. Όλοι μας καθόμασταν με το στόμα ανοιχτό, λέγοντας ‘ουάου’».
Σε κάθε περίπτωση θα χρειαστεί περαιτέρω έρευνα για να προσδιοριστεί εάν η αποκάλυψη του ιού αρκεί για να επιτρέψει στο ανοσοποιητικό σύστημα να τον αντιμετωπίσει, ή εάν η τεχνολογία θα πρέπει να συνδυαστεί με άλλες θεραπείες για την εξάλειψη του HIV.
Η μελέτη είναι εργαστηριακή και πραγματοποιήθηκε σε κύτταρα που προσφέρθηκαν από ασθενείς με HIV.
Ο δρόμος για τη χρήση της τεχνολογίας ως μέρος της θεραπείας είναι μακρύς και θα απαιτήσει επιτυχημένες δοκιμές σε ζώα, ακολουθούμενες από δοκιμές ασφάλειας σε ανθρώπους, που πιθανότατα θα διαρκέσουν χρόνια, προτού μπορέσουν να ξεκινήσουν οι δοκιμές αποτελεσματικότητας.
«Στον τομέα της βιοϊατρικής, πολλά πράγματα τελικά δε φτάνουν στην κλινική – αυτή είναι η δυσάρεστη αλήθεια. Δε θέλω να παρουσιάσω μια εικόνα πιο ωραία από την πραγματικότητα», εξήγησε η Δρ Cevaal.
«Αλλά όσον αφορά συγκεκριμένα τον τομέα της θεραπείας του HIV, δεν έχουμε δει ποτέ κάτι τόσο καλό όσο αυτό που βλέπουμε, όσον αφορά την ικανότητά μας να αποκαλύψουμε αυτόν τον ιό».
«Από αυτή την άποψη, είμαστε πολύ αισιόδοξοι ότι θα μπορέσουμε να δούμε αυτό το είδος αντίδρασης και σε ζώα και ότι τελικά θα μπορέσουμε να το κάνουμε και σε ανθρώπους».
Ο Δρ Michael Roche του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης και συν-συγγραφέας της έρευνας, δήλωσε ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να έχει ευρύτερες επιπτώσεις πέρα από τον HIV, καθώς τα σχετικά λευκά αιμοσφαίρια εμπλέκονται και σε άλλες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων.
Ο Δρ Jonathan Stoye, Ρετροϊολόγος και επίτιμος συνεργάτης στο Francis Crick Institute, ο οποίος δε συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι η προσέγγιση που υιοθέτησε η ομάδα του Peter Doherty Institute φαίνεται να αποτελεί σημαντική πρόοδο σε σχέση με τις υπάρχουσες στρατηγικές για την εξάλειψη του ιού, αλλά θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες για να προσδιοριστεί ο καλύτερος τρόπος εξάλειψής του.
«Τελικά, παραμένει ένα μεγάλο άγνωστο. Για να έχουμε επιτυχία, πρέπει να εξαλειφθεί ολόκληρη η ‘δεξαμενή’ (του HIV) ή μόνο το μεγαλύτερο μέρος της; Αν επιβιώσει μόνο το 10% της λανθάνουσας ‘δεξαμενής’, θα είναι αρκετό για να προκαλέσει νέα μόλυνση; Μόνο ο χρόνος θα δείξει».
«Ωστόσο, αυτό δε μειώνει τη σημασία της τρέχουσας μελέτης, η οποία αντιπροσωπεύει μια σημαντική πιθανή πρόοδο στην παράδοση mRNA για θεραπευτικούς σκοπούς στα κύτταρα του αίματος».
Από την πλευρά του, ο καθηγητής Tomas Hanke από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης εξέφρασε επιφυλάξεις, δηλώνοντας ότι η ιδέα της πλήρους πρόσβασης σε όλα τα κύτταρα όπου κρύβεται ο HIV με αυτόν τον τρόπο είναι «απλώς ουτοπική».
The post Σημαντική ανακάλυψη από ερευνητές στην Αυστραλία μπορεί να φέρνει πιο κοντά τη θεραπεία του ιού HIV appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.