Αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους οι νέοι δεν επιστρέφουν στην Ελλάδα, ο Νίκος Ανδρουλάκης περιέγραψε ένα μη θελκτικό οικοσύστημα έρευνας: «Εχουμε μια χώρα με χαμηλούς μισθούς και με συνεχώς διογκούμενη ακρίβεια. Η ανεργία βελτιώνεται αλλά οι μισθοί είναι ακόμη πολύ χαμηλοί, ειδικά οι πρώτοι μισθοί ενός νέου επιστήμονα», σχολίασε και έθεσε στόχο η Ελλάδα να εξελιχθεί σε «κέντρο καινοτομίας και έρευνας, με ποιότητα ζωής, ποιότητα δημοκρατίας, για να νιώσουν την ανάγκη οι νέοι και οι νέες μας ότι μπορούν να παλέψουν εδώ τα πράγματα».
Στα σημεία που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τη διάθεση κάποιου να επιστρέψει συμπεριλαμβάνεται, για τον Ανδρουλάκη, και η διευκόλυνση στη στέγαση: «Πριν από τέσσερα χρόνια παρουσίασα το πρόγραμμα στεγαστικής πολιτικής στα πρότυπα της Πορτογαλίας. Αν το ξεκινούσαν πριν από τέσσερα χρόνια, σήμερα θα ήταν εδώ που είναι τα ενοίκια; Δεχόμουν την απόλυτη περιφρόνηση του Πρωθυπουργού και διαβάζω ότι σκέφτεται τώρα να υλοποιήσει πρόγραμμα κοινωνικών κατοικιών. Ολα είναι θέμα momentum. Εάν εμείς γίνουμε κυβέρνηση, θα βάλουμε τις βάσεις ενός σοσιαλδημοκρατικού προγράμματος που θα φέρει στη χώρα την ευρωπαϊκή κανονικότητα», επεσήμανε, στρέφοντας τα βέλη του στο ύφος και την τακτική που ακολουθεί το Μέγαρο Μαξίμου. «Διαχειρίζονται το κράτος ως λάφυρο. Και, αν αυτό δεν αλλάξει, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Νομίζουν οι κυβερνώντες ότι επειδή τους ψήφισε ο λαός, το κράτος είναι ιδιοκτησία τους και εργαλειοποιούν τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, για να αναπαράγουν την εξουσία τους. Αν δεν αντιμετωπίσουμε αυτό το κεντρικό πρόβλημα, δεν αντιμετωπίζουμε τίποτα». Για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τόσο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου που μίλησε λίγο αργότερα, τάχθηκαν υπέρ των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, με έμφαση ωστόσο στην ανάδειξη της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ο Ανδρουλάκης τάχθηκε υπέρ της σχετικής συζήτησης στη συνταγματική αναθεώρηση και τόνισε πως το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι θετικό στην αναθεωρητική Βουλή, ώστε να συμβάλει στο περιεχόμενο του άρθρου.