Το δέσιμο με τα ερυθρόλευκα χρώματα

Είναι, αναμφίβολα, πολύ συναισθηματικό αυτό που κάνει ο Ολυμπιακός. Τι ακριβώς; Διατηρεί το ενδιαφέρον για τη συμπλήρωση των 100 χρόνων  του συλλόγου με διάφορες δράσεις και κινήσεις. Και φροντίζει οι επετειακές φανέλες, αυτές οι ερυθρόλευκες που έκαναν …μπαμ και τόσο άρεσαν και αρέσουν, να φτάσουν και στα χέρια ανθρώπων που ναι μεν ήταν ξένοι και έφυγαν από τα μέρη μας,  ωστόσο με το που τις έλαβαν, τις φόρεσαν μονομιάς! Με έκδηλη  αγάπη.

Ηταν ο Σαβιόλα που αγωνίστηκε μόνο μια σεζόν στο Λιμάνι, το 2013-’14, αλλά έζησε τόσα και δέθηκε με την ομάδα. Ελαμψε το πρόσωπό του μόλις μίλησε για τη συγκεκριμένη στιγμή που γύρισε πίσω το ρολόι του χρόνου για μια δεκαετία. Με καμάρι πόζαρε με την ρετρό εμφάνιση.

Μήπως, αλήθεια, πήγε πίσω ο Τζιοβάνι; Αυτός ο μάγος της μπάλας, ο ποιητής στο χορτάρι που έθελξε και γοήτευσε ακόμη και τους αντιπάλους με το καλλιτεχνικό του ταλέντο όταν έκανε κόλπα με τη μπάλα. Τα γκολ του, ασύλληπτης έμπνευσης. Βρέθηκε στην Αθήνα πριν από λίγες ημέρες, αγωνίστηκε με τους παλαίμαχους, δεν βγάζει από την καρδιά του τον Ολυμπιακό και αποτελεί ζωντανή απόδειξη για το πώς ένας σπουδαίος άνθρωπος του ποδοσφαίρου μπορεί να μιλά για την ελληνική και δη την ερυθρόλευκη εμπειρία του σε κάθε ήπειρο.

Ο Ντουντού, ένας αμυντικός χαφ με περίσσιο ταλέντο και δυνατότητες, έμοιαζε με έμβολο όταν ανεβοκατέβαινε στον αγωνιστικό χώρο. Ενίοτε, όμως, λυγίζουν και οι σκληροί. Συγκινούνται. Και λένε «σ’ αγαπάω Ολυμπιακάρα μου» όταν αγγίζουν, χαϊδεύουν σωστότερα,  μια φανέλα που φόρεσαν επί τρία συνεχή χρόνια(2008-’11).

Οσο για τον Μίτσελ. Αυτός ο φωτογενής προπονητής, βρέθηκε στον πάγκο του Ολυμπιακού σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους. Αν ρωτήσεις τον άλλοτε χαφ της Ρεάλ, προφανώς και θα σου πει ότι το πέρασμά του από το Νέο Φάληρο σήμαινε πολλά για τον ίδιο. Όταν δε φόρεσε τη ριγωτή φανέλα, αυτό το κλασικό και αστραφτερό χαμόγελο του Μίτσελ, σχηματίστηκε άμεσα στο πρόσωπό του.

Είναι πολύ απλά οι δεσμοί που αναπτύσσει ο Ολυμπιακός με όσους τίμησαν τα χρώματά του και αυτούς που πρόσφεραν. Τους κάνει μέλη της οικογένειάς του. Αποδεικνύεται δε, πως αυτή η «οικογένεια», είναι μεγάλη. Τεράστια. Μια γροθιά όλοι τους, με παντοτινή διάθεση να διαφημίζουν τον Ολυμπιακό σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.