Εχω μια φίλη που είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά. Και δεν δυσκολεύεται να ερμηνεύσει τα σημάδια των καιρών. Το τέλος του κόσμου είναι κοντά, επιμένει. Θα το ζήσουμε. Εγώ, πάλι, της θυμίζω ότι, με όρους στοιχήματος, οι Μάρτυρες πηγαίνουν στον κουβά εδώ και δεκαετίες. Τα παίζουν όλα στους έσχατους καιρούς, αλλά ο κόσμος παίρνει παράταση. Ωστόσο, εντελώς μεταξύ μας, αν βάλετε στη σειρά τις εικόνες που εμφανίζονται στις οθόνες μας, θα φτιάξετε το video clip της Αποκάλυψης. Αλλωστε και ο Αρμαγεδδών κάπου εκεί κάτω βρίσκεται. Μουλάδες με γουρλωμένα μάτια και υψωμένο το δάχτυλο. Ενας τύπος με ναρκισσιστική διαταραχή να απευθύνει απειλές και προειδοποιήσεις από το Οβάλ Γραφείο. Ο άλλος, με το πρόσωπο του τέλειου κακού από το Τελ Αβίβ. Και μετά μπλέκονται τα σύμβολα. Το Αστρο του Δαβίδ συμμαχεί με τον Σταυρό για να πλήξουν την Ημισέληνο. Κρίμα που το έχασε ο άγιος Παΐσιος, θα είχε πολλά να σχολιάσει επί τούτου. Ωστόσο, εντάξει, ο κόσμος δεν θα τελειώσει ακόμα και αν οι τρελοί αρχίσουν να φυτεύουν πυρηνικά μανιτάρια στη Μέσα Ανατολή. Ενδεχομένως, όμως, να τελειώσει ο κόσμος όπως τον ξέρουμε ή, αν θέλετε, να ξαναπάρει το παλιό του σχήμα.
Να, για παράδειγμα, το Ιράν, ως σχήμα, δεν αντανακλά την ιστορική κανονικότητα. Η παλιά Περσία ήταν ένα κοσμικό κράτος και οι καλύτεροι φίλοι με το Ισραήλ. Μετά ήρθε ο Χομεϊνί και η τρέλα σκέπασε τη χώρα. Αν όλο αυτό που συμβαίνει τώρα οδηγήσει σε έκπτωση του θεοκρατικού καθεστώτος, θα ζήσουμε ένα δράμα με χαρούμενο τέλος. Διότι πέρα από τα γεωπολιτικά, που δεν είναι διόλου ασήμαντα, η καύσιμη ύλη αυτού του καθεστώτος είναι η θεοκρατική τρέλα. Αλλά αυτή είναι μία εκδοχή. Διότι υπάρχει και άλλη. Φανταστείτε το Ιράν να εξαπολύει τρομοκρατικές επιθέσεις σε όλον τον δυτικό κόσμο και ειδικά στην Ευρώπη. Και η κρίση να εξελίσσεται στη μητέρα των μαχών ανάμεσα στον δυτικό πολιτισμό και στο Ισλάμ. Ετσι και φτάσουμε εκεί, θα προσευχόμαστε να έχουν δίκιο οι Μάρτυρες. Να τελειώνει ο κόσμος γιατί δεν θα αντέχεται άλλο.