Το κάλεσμα της GAS βρήκε θερμή ανταπόκριση στους Μελβουρνιώτες, όπως απέδειξε η sold-out εκδήλωση της Πέμπτης στο Nikos Cakes Fairfield.Μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα, ποτά να ρέουν και ελληνικές φωνές να γεμίζουν τον χώρο – το πρόσφατο networking event της Greek Australian Society (G.A.S.) στη Μελβούρνη αποδείχτηκε ένα ακόμη σημείο αναφοράς για την ανερχόμενη οργάνωση.
Μπροστά από τις βιτρίνες με τα θρυλικά κέικ , η αίθουσα πλημμύρισε από την ενέργεια και τις φωνές ενός πολύχρωμου μωσαϊκού Ελληνοαυστραλών — επαγγελματίες, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, κοινοτικοί ηγέτες, δημοσιογράφοι και ενεργά μέλη της GAS έδωσαν δυναμικά το “παρών”.
Ο πρόεδρος της GAS, Γιώργος Μπλιώκας, άνοιξε τη βραδιά με έναν σύντομο αλλά ουσιαστικό χαιρετισμό, σκιαγραφώντας την πορεία της οργάνωσης από τη γέννησή της μέσα στην πανδημία, μέχρι τη σημερινή της ανάπτυξη:
«Ιδρύσαμε την GAS εξ ολοκλήρου εξ αποστάσεως, μέσα στην πανδημία. Πέντε χρόνια μετά, διαθέτουμε ένα ανεπτυγμένο πρόγραμμα mentoring, μέλη του διοικητικού συμβουλίου που προήλθαν από αυτό, και μια πραγματική δυναμική εξέλιξης».
Μοιράστηκε με υπερηφάνεια το νέο ορόσημο: πάνω από 600 νέα μέλη από τον περασμένο Νοέμβριο. Το 600ό μέλος επιβραβεύτηκε με δωροκάρτα 30 δολαρίων για χρήση σε ελληνικές επιχειρήσεις της Μελβούρνης.
«Συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα της GAS και ευχαριστούμε όλους για το πάθος, τη δέσμευση και τη συμβολή σας στο μέλλον της κοινότητάς μας», κατέληξε.
Το αποκορύφωμα της βραδιάς ήρθε με την ομιλία του προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλη Παπαστεργιάδη, ο οποίος εξήρε την ενέργεια και τη συλλογικότητα της GAS.
«Ό,τι κάνουμε ως κοινότητα, το κάνουμε συλλογικά. Δεν έχει σημασία αν είσαι από τη Μελβούρνη ή το Σίδνεϊ, νέος ή μεγαλύτερος – είμαστε όλοι μαζί σε αυτό».
Παρομοίασε τη GAS με έναν ανοιχτό “καμβά” γεμάτο δυνατότητες:
«Τώρα απλώς ξύνουμε την επιφάνεια. Ο καμβάς είναι ακόμη άδειος. Χρειάζεται να τον γεμίσουμε με ενέργεια, πάθος και δέσμευση. Έτσι χτίζεται κάτι μεγάλο. Έτσι εξελισσόμαστε».
Μίλησε ακόμη για τη διαμόρφωση μιας νέας, ανερχόμενης ελληνοαυστραλιανής μεσαίας τάξης — όχι με οικονομικούς όρους, αλλά βάσει μόρφωσης, διεθνούς προσανατολισμού και δεξιοτήτων:
«Αυτοί είναι οι άνθρωποι που μπορούν να ηγηθούν, να δημιουργήσουν, να εμπνεύσουν. Τώρα είναι η ώρα να επιστρέψουν στην κοινότητα».
Η στήριξη της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης ήταν έμπρακτη, καθώς ο κ. Παπαστεργιάδης ανακοίνωσε την παραχώρηση δωρεάν πρόσβασης της GAS σε χώρους, γραφεία και πόρους της Κοινότητας όταν το χρειαστούν.
Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους και ο Ομότιμος Καθηγητής Joseph Lo Bianco, πρόεδρος του Pharos, που συνεργάζεται με την GAS και πρόσφατα ίδρυσε το Pharos ΝΝΟ στο Κοινοβούλιο της Νέας Νότιας Ουαλίας – ένα ακόμα βήμα προς εθνική συνεργασία. Παρούσα και η καθηγήτρια Βάσω Αποστολοπούλου, η διακεκριμένη ερευνήτρια και νέο μέλος του Δ.Σ. της GAS, η οποία μοιράστηκε τους λόγους που μπήκε στο συμβούλιο:
«Με εμπνέει να βοηθώ τις επόμενες γενιές να συνδεθούν με τον ελληνικό πολιτισμό και πιστεύω ότι η GAS κάνει πολύ καλή δουλειά προς αυτή την κατεύθυνση».
Στη βραδιά έδωσαν το παρών και τα μέλη του Δ.Σ. της GAS από το Σίδνεϊ, Άρθουρ Σάρλας και Μπιλ Μαλούκης — με τον δεύτερο να έχει πρόσφατα αναλάβει τον συντονισμό του προγράμματος mentoring, ενισχύοντας τον διαγενεακό χαρακτήρα της πρωτοβουλίας.
Καθώς τα κοκτέιλ σερβίρονταν και οι συζητήσεις έρεαν, η βραδιά επιβεβαίωσε αυτό που η GAS πρεσβεύει: η ελληνική ταυτότητα στην Αυστραλία δεν είναι απλώς παρούσα – είναι ζωντανή, εξελίσσεται, είναι συμπεριληπτική και έχει ξεκάθαρο όραμα.
Θέλαμε κάτι που να μας κάνει να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας»: Ο John Georgaklis για τη δημιουργία και το όραμα της Greek Australian Society
Μιλώντας στο Νέο Κόσμο κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης της Greek Australian Society (G.A.S.) στο Nikos Cakes ο συνιδρυτής και γραμματέας της οργάνωσης, Τζον Γεωργακλής – μηχανολόγος μηχανικός στο επάγγελμα – κάνει μια αναδρομή στα πρώτα βήματα της G.A.S. και στην κοινότητα που αναπτύχθηκε έκτοτε.
«Είμαι ο γραμματέας του Δ.Σ. και ένας από τους ιδρυτές — ξεκινήσαμε πριν πέντε χρόνια», λέει ο Τζον, καθώς καλοσωρίζει κόσμο ταυτόχρονα. «Ο λόγος που το ξεκινήσαμε ήταν επειδή, στο πανεπιστήμιο, συμμετείχαμε στους ελληνικούς φοιτητικούς συλλόγους. Έτσι γνώρισα και τον Γιώργο [Μπλιόκα, πρόεδρος της G.A.S.]. Αλλά μόλις τελειώσεις τις σπουδές σου, αυτό το αίσθημα κοινότητας χάνεται.»
Για πολλούς νέους Ελληνοαυστραλούς, το μοτίβο είναι γνώριμο: έντονη σύνδεση με την ελληνική ταυτότητα στην πανεπιστημιακή ζωή, και μετά — σιωπή.
«Οι περισσότεροι ελληνικοί σύλλογοι είναι συνδεδεμένοι με ένα χωριό, μια πολιτική κατεύθυνση ή μια συγκεκριμένη οργάνωση. Δεν υπήρχε κάτι ανοιχτό για όλους — ειδικά για τη δεύτερη και τρίτη γενιά Ελληνοαυστραλών.»
Για τον Τζον, η δημιουργία της G.A.S. είχε και προσωπικά κίνητρα.
«Οι παππούδες μου ήρθαν εδώ χωρίς τίποτα. Άνθρωποι απλοί, αμόρφωτοι, δούλεψαν σκληρά και δεν είχαν τον χρόνο να συμμετέχουν σε συλλόγους. Οπότε, μεγαλώνοντας, δεν είχα εκείνη τη σύνδεση. Ήθελα κάτι που να με βοηθήσει να την ξαναβρώ — και να προσφέρω αυτή την ευκαιρία και σε άλλους.»
Κάπως έτσι γεννήθηκε η Greek Australian Society, με μια απλή αλλά δυναμική αποστολή: να συνδέει.
«Δεν μας νοιάζει αν είσαι 100% Έλληνας, μισός, ένα τέταρτο — ή απλώς σε ενδιαφέρει ο πολιτισμός. Δεν έχει σημασία αν μιλάς τη γλώσσα ή όχι, αν είσαι 20 ή 70. Εδώ είσαι ευπρόσδεκτος. Θέλουμε να γίνουμε η γέφυρα που ενώνει τις γενιές — τους μεγαλύτερους με τους νεότερους, τους φοιτητές με τους επαγγελματίες, τους πάντες.»
Αυτή η «γέφυρα» έχει πλέον εξελιχθεί σε ένα δυναμικό δίκτυο εκδηλώσεων, προγραμμάτων mentoring, διαδικτυακών μαθημάτων, πολιτιστικών δράσεων και συνεργασιών — με ηγετικές φυσιογνωμίες όπως ο Καθηγητής Joseph Lo Bianco και πρωτοβουλίες όπως το Pharos, που στοχεύει στη διατήρηση της γλώσσας και της ταυτότητας.
Όμως, όπως παραδέχεται ο Τζον, το να φέρεις τους νέους κοντά στις ρίζες τους δεν είναι πάντα εύκολο ειδικά όταν η γλώσσα χάνεται.
«Γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Η δική μου γενιά δεν μεγαλώνει πια με θείους και θείες που μιλάνε ελληνικά καθημερινά. Δεν υπάρχει πια η ανάγκη να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα ή να τηρούμε τα έθιμα. Εκεί έρχεται η G.A.S. — να δημιουργήσει την ευκαιρία για να νιώσει κάποιος περήφανος, συνδεδεμένος, “σαν στο σπίτι του”.»
Σήμερα, η G.A.S. είναι εξολοκλήρου εθελοντική και συνεχώς αναπτυσσόμενη.
«Είναι ένα έργο καρδιάς», λέει. «Άλλες εβδομάδες αφιερώνω δέκα ώρες, άλλες περισσότερες. Ο Γιώργος ακόμα περισσότερες — δεν μετράμε ώρες. Όταν νοιάζεσαι και έχεις μια δυνατή ομάδα δίπλα σου, δεν το βλέπεις σαν δουλειά. Το βλέπεις σαν αποστολή.»
Και ποιος είναι ο απώτερος στόχος;
«Να γίνουμε μία κορυφαία ελληνοαυστραλιανή οργάνωση που στηρίζει, συνδέει και ενδυναμώνει. Είτε μέσω mentoring, είτε μέσα από την επιχειρηματικότητα, τον πολιτισμό, τη γλώσσα ή την ταυτότητα — θέλουμε να είμαστε το σημείο αναφοράς (the hub), φυσικό ή ψηφιακό, όπου κάποιος θα νιώθει ότι ανήκει.»
Η G.A.S. έχει ήδη επεκταθεί πέρα από το Σίδνεϊ, με επιτυχημένες εκδηλώσεις σε Μπρίσμπεϊν και Μελβούρνη, και με σχέδια για Καμπέρα και Αδελαΐδα.
«Δεν είμαστε η Greek East Coast Society», λέει γελώντας. «Είμαστε η Greek Australian Society. Αν μπορούμε να προσφέρουμε αξία στο Ντάργουιν — θα πάμε και στο Ντάργουιν!»
Και κλείνει, με χαμόγελο και ειλικρίνεια, σχολιάζοντας την ατμόσφαιρα της βραδιάς στη Μελβούρνη:
«Φανταστική συμμετοχή. Είχαμε καιρό να έρθουμε, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται, ο κόσμος το περίμενε. Μας δίνει κάθε λόγο να επιστρέψουμε. Ειλικρινά — μεταξύ μας — η Μελβούρνη είναι πιο όμορφη πόλη από το Σίδνεϊ, αλλά μην το γράψετε αυτό…»
Πολύ αργά, Τζον. Το καταγράψαμε.
The post Greek Australian Society: Μια νέα και διαφορετική ομογενειακή οργάνωση appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.