Το μήλο ότι θα πέσει κάτω από τη μηλιά, ισχύει στην περίπτωση του κορυφαίου αθλητή του ακοντισμού που έχει βγάλει ποτέ η Ελλάδα, του Κώστα Γκατσιούδη.
Ο γιος του, Γρηγόρης Γκατσιούδης, όχι μόνο κάνει αθλητισμό, αλλά είναι πρωταθλητής στον ακοντισμό όπως ο πατέρας του και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία παρότι ακόμα είναι αρκετά μικρός.
Γεννημένος στις 10 Σεπτεμβρίου του 2007 έχει σαρώσει τα μετάλλια σε όλες τις μικρές κατηγορίες των Πανελληνίων Πρωταθλημάτων με πιο πρόσφατη επιτυχία, την πρώτη θέση που πήρε πριν από περίπου ένα μήνα στο Πανελλήνιο Σχολικό Πρωτάθλημα το οποίο διεξήχθη στο Ηράκλειο Κρήτης.
Ο ταλαντούχος ακοντιστής με βολή στα 66.90 μέτρα, εκπροσωπώντας το 1ο ΕΠΑΛ Διδυμοτείχου, έστειλε πολύ μακριά το ακόντιο και πήρε το χρυσό μετάλλιο!
Την πρώτη θέση είχε πάρει και πέρσι, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου Κ18 που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα. υπό το βλέμμα και την καθοδήγηση του πατέρα του που είναι και προπονητής του. Με βολή 65.20 μέτρα στον ακοντισμό, προκρίθηκε και στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες Κ18 που έγιναν στη Μπάνσκα Μπίστριτσα, εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Είναι σίγουρο λοιπόν ότι μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά, όπως έκανε άλλωστε και ο πατέρας του.
Ποιος είναι ο Κώστας Γκατσιούδης
Ο Κώστας Γκατσιούδης γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1973 στο Διδυμότειχο, όπου και μεγάλωσε. Είναι ο καλύτερος Έλληνας ακοντιστής όλων των εποχών, με το πανελλήνιο ρεκόρ του 91,69 μ. να υπάρχει ακόμα.
Το 1990 ήταν 6ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων-Νεανίδων, ενώ στην ίδια διοργάνωση το 1992 ήταν 2ος. Το 1994 ήταν Πρωταθλητής Ευρώπης για αθλητές κάτω των 23 ετών και το 1995 ήταν 3ος στο Παγκόσμιο Στρατιωτικό.
Στην πρώτη του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες το 1996 στην Ατλάντα, προκρίθηκε στον τελικό, όπου και κατετάγη 10ος. Το 1997 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου στην Αθήνα, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στον ακοντισμό με βολή στα 86,64 μ.
Δυο χρόνια αργότερα, το 1999, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου στην Σεβίλλη, ανέβηκε μια θέση και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο με βολή στα 89,18 μ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000 πήρε την 6η θέση με βολή 86,53.
Το 2001, στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου στο Έντμοντον του Καναδά, ανέβηκε ξανά στο βάθρο των νικητών, καθώς κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο με βολή 89,95 μ. Το 2002 σε αγώνα στη Θεσσαλονίκη τραυματίστηκε σοβαρά στον ώμο και από τότε δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στις παλιές βολές του.
Πλέον, βλέπει με χαρά τον γιο του να ακολουθεί με την ίδια επιτυχία τα βήματα του!
