Κοίταγα λίγο – με αφορμή το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που τρέχει – επί τροχάδην κάποιες ενδιαφέρουσες εκθέσεις της Dianeosis πάνω στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ όπως αυτή έχει χαραχθεί μέχρι και το 2027. Εχει ενδιαφέρον ότι η γεωργική γη στην Ελλάδα είναι στο 45,5%, παράγουμε 70 κατηγορίες προϊόντων και φαίνεται πως η ΚΑΠ όπως είχε σχεδιαστεί βασίζεται πάνω σε συγκεκριμένους πυλώνες, όπως είναι η άμεση στήριξη των αγροτών, δηλαδή οι επιδοτήσεις, η βιωσιμότητα και βέβαια η μετάβαση στη λεγόμενη πράσινη γεωργία μέσω μιας ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας. Ολα αυτά σε ένα φόντο που έχει επισφαλής δυναμική λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και λόγω του ότι η εν λόγω χώρα είναι ένας μεγάλος εξαγωγέας σιτηρών συνολικά για τον κόσμο.
Στα δικά μας τώρα. Η Ελλάδα έχει (είχε) προβλεφθεί από το 2021 μέχρι το 2027 να πάρει 19,4 δισ. Τα 10 δισ. εξ αυτών είναι για ενισχύσεις. Την ίδια ώρα που οι νέες ηλικίες υποχωρούν από την εμπλοκή τους με τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες ενώ παραμένει μετέωρο το πότε θα οριστούν οι βοσκοτοπικοί χάρτες που το 2014 οδήγησαν στη λεγόμενη τεχνική λύση πίσω από την οποία κρύφτηκαν πάρα πολλές παρανομίες. Για παράδειγμα το να δηλώνεις βοσκοτόπι στην Εδεσσα ενώ είσαι Κρητικός. Σήμερα η χώρα κινδυνεύει λόγω σκανδάλου να χάσει επιδοτήσεις. Και μερικές ακόμη σκέψεις που έρχονται στον νου με αφορμή τον ΟΠΕΚΕΠΕ είναι: κατ’ αρχάς η κανονικοποίηση του ίδιου του σκανδάλου και των παρανομιών που φαίνεται πως έχουν πυραμιδωτή δομή. Το εύρος του σκανδάλου και το βάθος του είναι μεγάλο και παρ’ όλ’ αυτά από ένα μεγάλο μέρος του κόσμου σχεδόν εντοπίστηκε ως κάτι το οποίο είναι δεδομένο στις περιοχές της υπαίθρου. Πειράζει πάντως όλους το πρόστιμο που θα πέσει.
Την ίδια ώρα και με βάση πάντα το σκάνδαλο αυτό φαίνεται πως στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κυβερνώντας κόμματος οι βουλευτές έχουν χωριστεί σε εκείνους του κέντρου που λένε πως δεν ξέρουν τίποτα και πως φορτώνονται ένα σκάνδαλο στο οποίο δεν είχαν καμία συμμετοχή. Και οι βουλευτές της υπαίθρου, πολλοί εκ των οποίων έχουν δίκιο γιατί δεν μεσολαβούσαν πάντα για τους πολίτες τους και για παράνομο λόγο αλλά για να τρέξουν πράγματα τα οποία δεν διεκπεραιώνονταν με την κανονική διαδικασία. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και όπως εντοπίζεται για την περίοδο 2019-2023 αγγίζει όχι μόνο χαρακτηριστικά του νεοελληνικού σχηματισμού αλλά και τον τρόπο που μεγάλοι οργανισμοί γίνονται μέρος των σκανδάλων δομικά. Δηλαδή δεν χρησιμοποιούνται ή δεν γίνεται λεηλασία σε αυτούς. Αλλά μετατρέπονται αυτοί σε οργανικό κομμάτι του ίδιου του σκανδάλου. Μια ακόμη πλευρά που δεν έχει αναδειχθεί πολύ με την εν λόγω υπόθεση είναι πως διακυβεύεται ένα μέρος της επισιτιστικής ασφάλειας του μέσου πολίτη. Η μαχόμενη κτηνοτροφία και γεωργία δεν πρέπει να δώσει τη θέση της σε άλλες διαδικασίες με αφορμή το σκάνδαλο.