Με την οικογένεια Κορωνάρχη συναντηθήκαμε ένα πολύ ζεστό μεσημέρι στη Γλυφάδα, 6 μέρες μετά την ανακοίνωση της βαθμολογίας της Δέσποινας στις Πανελλαδικές – οι 19.120 μονάδες που συγκέντρωσε την οδηγούν στον στόχο της, την Ιατρική.
Η 17χρονη είχε ήδη κάνει λίγες μέρες διακοπές με τους φίλους της στην Πάρο (επέστρεψε την παραμονή της ανακοίνωσης των βαθμών), το ίδιο και οι γονείς της που πήγαν για λίγες μέρες στην Κίμωλο. Είχαν, όπως φαίνεται, όλοι τους ανάγκη να αποφορτιστούν από την ένταση των Πανελλαδικών. Ο Βασίλης και η Βιβή Κορωνάρχη, οδοντίατροι και οι δύο, χαμογελούν στην ερώτησή μας αν θεωρούν τους εαυτούς τους από τους γονείς που μιλούν στον πρώτο ενικό για τις εξετάσεις των παιδιών τους («δώσαμε το πρώτο μάθημα», «πήγαμε καλά» κ.λπ.). «Είναι πιο δύσκολο όταν είσαι γονιός και να δίνει το παιδί σου Πανελλαδικές από ό,τι όταν έγραφες η ίδια. Οταν δίνεις εξετάσεις, είσαι μέσα, ξέρεις τι γίνεται. Οταν είσαι έξω, έχεις την έννοια, περιμένεις. Εξάλλου, είχαμε και την… απαγόρευση», λέει η μητέρα γελώντας. Οπως εξηγούν, τις τελευταίες μέρες η Δέσποινα τους είχε απαγορεύσει δύο φράσεις: το «πώς νιώθεις» («Προφανώς επειδή δεν ήμουν καλά και είχα άγχος, δεν ήθελα να με ρωτούν», εξομολογείται η ίδια) και τις ημέρες των εξετάσεων το «πώς έγραψες». Προσπαθούσαν λοιπόν, μητέρα και πατέρας, να διαβάσουν το πρόσωπό της, το βλέμμα της όταν έβγαινε από το εξεταστικό κέντρο. «Η πιο δύσκολη ώρα ήταν γύρω στις 11 που την περιμέναμε να βγει. Τη μεγαλύτερη κρυάδα την ένιωσα στο τελευταίο μάθημα, τη Φυσική», λέει ο πατέρας της. «Ενώ μετά τα άλλα μαθήματα έβγαινε χαμογελαστή, εκείνη την ημέρα την είδα προβληματισμένη. Μέχρι που πήγε στο σχολείο και τσέκαρε με τους καθηγητές της τις απαντήσεις της και μας είπε πως πήγε καλά». Οπως μας εξηγεί η Δέσποινα, της έβγαιναν κάποια περίεργα νούμερα στις ασκήσεις κι ενώ στη Βιολογία και τη Χημεία τέλειωσε σε μιάμιση ώρα, στη Φυσική χρειάστηκε δύο. Τελικά, στο μάθημα αυτό έγραψε άριστα!
Καλή ψυχολογία
Ο Βασίλης Κορωνάρχης μάς μεταφέρει μάλιστα μια κουβέντα της κόρης του που, όπως λέει, του έχει μείνει στο μυαλό. «Αφού μετά το μάθημα της Γλώσσας βγήκε και μας είπε πως είναι ικανοποιημένη, συμπλήρωσε: “Εντάξει, τώρα μείνανε άλλα τρία μαθήματα, θα πάω να γράψω τρία άριστα, να μπω Ιατρική, να τελειώνουμε”. Κι αυτό έκανε». «Ηξερε τι αξίζει και πήγαινε με αυτοπεποίθηση. Το να έχεις καλή ψυχολογία είναι πολύ σημαντικό – βέβαια, αυτό βλέπαμε εμείς, δεν ξέρω αν πράγματι αισθανόταν έτσι. Αλλά πραγματικά μας έδωσε μαθήματα ψυχραιμίας και αυτοκυριαρχίας», συμπληρώνει η Βιβή Κορωνάρχη. Η Δέσποινα με τη σειρά της πιστεύει ότι η ψυχραιμία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόδοσή της. «Αν δεν ήμουν ψύχραιμη, πιστεύω ότι ίσως να έπαιρνα καλούς βαθμούς, όχι όμως άριστα».
Και το άριστα είναι κάτι που θεωρείται απαραίτητο για να «χτυπήσει» κάποιος την Ιατρική ή τις άλλες υψηλόβαθμες σχολές στις μέρες μας. «Πρέπει να γράψεις το απόλυτο, δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη», λέει ο πατέρας της. Και συμπληρώνει: «Είχα λοιπόν στο μυαλό μου το ενδεχόμενο να μην πάει καλά σε ένα μάθημα και σκεφτόμουν τις εναλλακτικές. Αν θα ξαναέδινε, αν έπρεπε να δούμε προς στο εξωτερικό. Γιατί είναι ένα παιδί που βλέπεις ότι θέλει πολύ να σπουδάσει. Ηταν μεγάλη λύτρωση όταν βγήκαν οι βαθμοί και τελειώσανε τα… σενάρια». «Οι Πανελλαδικές είναι ένας δρόμος, μια προσπάθεια. Ο τελικός στόχος είναι η Ιατρική», επισημαίνει η μητέρα της. «Αν δεν τα καταφέρει κάποιος στις εξετάσεις για τον α ή β λόγο, υπάρχουν και άλλοι δρόμοι για να σπουδάσει Ιατρική». Αυτά ήταν που έλεγε και στη Δέσποινα κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της.
Συζητάμε όλοι μαζί για το σύστημα των εξετάσεων. «Κρίνεσαι από 4 τρίωρα», επισημαίνει η Βιβή Κορωνάρχη. «Οσο κι να έχεις διαβάσει, ειδικά για κάποιες σχολές, πρέπει να αποδώσεις τέλεια. Επιπροσθέτως, έχεις το άγχος γιατί ξέρεις ότι εκείνη τη στιγμή κρίνεται το αν θα περάσεις στη σχολή που θέλεις. Στα δικά μας χρόνια, είχαμε το πλεονέκτημα ότι, αν ξαναδίναμε, μπορούσαμε να κρατήσουμε βαθμούς». Τους υπενθυμίζω ότι, ακόμα παλαιότερα, έπαιζε ρόλο κι ο βαθμός του απολυτηρίου. «Αυτό έχει μια λογική», απαντά η μητέρα. «Ο βαθμός του σχολείου δείχνει κάτι, μια διάρκεια». Η Δέσποινα, όμως, διαφωνεί. Πιστεύει μεν ότι είναι κάτι θετικό, κάτι που θα μείωνε ίσως λίγο το άγχος, αλλά από την άλλη θεωρεί ότι συνήθως οι καθηγητές βάζουν μεγαλύτερους βαθμούς στην Γ’ Λυκείου. «Ετσι είναι μια χαρά», απαντά.
Η προετοιμασία
Η προετοιμασία της Δέσποινας για τις Πανελλαδικές άρχισε από την Α’ Λυκείου . Από πολύ νωρίς αποφάσισε να ασχοληθεί με την Ιατρική. Στην αρχή, ήθελε να γίνει οδοντίατρος, στη Β’ Λυκείου σκεφτόταν την καρδιοχειρουργική αλλά, στην πορεία, αποφάσισε να ακολουθήσει ψυχιατρική: «Εχει πολύ ενδιαφέρον ο κλάδος, μου αρέσει να μελετάω τα συναισθήματα των άλλων», λέει. Η οικογένειά της έχει μεγάλη σχέση με την Ιατρική. Εκτός από τους οδοντιάτρους γονείς της έχει έναν θείο χειρουργό και μια ξαδέλφη που σπουδάζει ψυχιατρική στη Γαλλία. Επίσης, το αγόρι της, έδωσε φέτος Πανελλαδικές για Ιατρική.
Ποια είναι η γνώμη των γονέων της για την τελική επιλογή της; «Να σας πω την αμαρτία μου, σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να γίνει οδοντίατρος γιατί έχουμε μια στημένη δουλειά. Ομως από τη στιγμή που θέλει να χαράξει τη δική της πορεία, τελείωσε για μένα το θέμα», λέει ο πατέρας της. Η μητέρα συμφωνεί: «Η Δέσποινα είναι ένα ώριμο παιδί. Εμπιστευόμαστε αυτό που θέλει να κάνει. Θα ήταν καταστροφικό να την κατευθύνουμε να πάρει έναν δρόμο που μπορεί να μην ήθελε. Εμείς θα τη βοηθήσουμε όπως και όπου μπορούμε».
Χωρίς φροντιστήριο
Δεν πήγε φροντιστήριο – θεωρεί ότι αυτό της έδωσε τη δυνατότητα να έχει περισσότερο χρόνο για διάβασμα τα απογεύματα μετά το σχολείο. Οταν ρωτάμε για πόσες ώρες μιλάμε και μας απαντά 5-6, η μητέρα της παρεμβαίνει γελώντας: «Κρύβει, κρύβει. Ισως και να μην μπορεί να πιστέψει και η ίδια ότι διάβαζε τόσο». Οπως εξηγούν, έγραφε κάθε Τετάρτη και Κυριακή τρίωρες εξετάσεις στο σχολείο, σαν προσομοίωση των Πανελλαδικών. Το διάβασμα δεν σταματούσε τα Σαββατοκύριακα – έφτανε τις 10-12 ώρες: τις Παρασκευές, όταν γύριζε από το σχολείο, διάβαζε, το ίδιο και το Σάββατο (από το πρωί ως αργά το βράδυ) ενώ τις Κυριακές μετά τις εξετάσεις και ένα μικρό διάλειμμα πάλι διάβαζε. «Δεν θυμάμαι να διαβάζαμε στα χρόνια μας τόσο», επισημαίνει η μητέρα και ο πατέρας συμπληρώνει: «Και η ύλη φυσικά ήταν λιγότερη».
Ποιο πιστεύει η Δέσποινα ότι ήταν το μυστικό της επιτυχίας της; «Σίγουρα το διάβασμα, αλλά, εκτός από αυτό, παίζει ρόλο το να αισθάνεσαι ότι θα πας καλά. Εγώ πήγαινα στις εξετάσεις με τη σιγουριά ότι θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ». Της ζητάμε να μας περιγράψει την πρώτη μέρα των Πανελλαδικών. «Νωρίς την προηγούμενη μέρα βγήκαμε όλοι μαζί από το σχολείο για να ξεχαστούμε λιγάκι και γυρίσαμε έγκαιρα. Δεν διάβασα καθόλου την ημέρα εκείνη, τα ήξερα, δεν ήξερα τι άλλο να διαβάσω. Πριν πέσω για ύπνο, έκανα διαλογισμό για να ηρεμήσω. Με βοήθησε πολύ και έτσι κοιμήθηκα αμέσως, από τις 10 και μισή. Πριν από κάθε μάθημα, κάθε πρωί πριν από τις εξετάσεις έκανα 10 λεπτά γυμναστική γιατί διαπίστωσα ότι με βοηθούσε. Είναι αλήθεια ότι την πρώτη μέρα είχα λίγο πιο πολύ άγχος από τις υπόλοιπες». Ο πατέρας και η μητέρα της περίμεναν μαζί με τους υπόλοιπους γονείς. Ολοι μαζί καταπολεμούσαν το δικό τους άγχος συζητώντας μεταξύ τους, ενθυμούμενοι ιστορίες από τις δικές τους εξετάσεις.
Παρότι ενεργή στα κοινωνικά δίκτυα, η Δέσποινα την τελευταία χρονιά τα έσβησε «γιατί, πραγματικά, σε αποσπούν. Ηθελα να διαβάσω, και βέβαια αυτό δεν μου ήταν ευχάριστο. Πρώτα έσβησα το TikΤok και μετά το Instagram. Τα ξανακατέβασα μετά τις Πανελλαδικές. Αλλά τώρα έχω πιο ευχάριστα πράγματα να κάνω, προτιμώ να βγαίνω», κάτι που εκ των πραγμάτων είχε μειώσει πολύ τα τελευταία χρόνια. Εντούτοις, όπως παρατηρεί η μητέρα, η Δέσποινα δεν ήταν μονοδιάστατη στην πορεία αυτών των τριών χρόνων – δεν διάβαζε μόνο. Οταν γινόταν κάποια συγκέντρωση ή πάρτι, όσο της επέτρεπε ο χρόνος, τόσο ο δικός της όσο και των φίλων της, ήταν παρούσα.
Η φοιτητική ζωή
Από Σεπτέμβριο, η μέλλουσα φοιτήτρια της Ιατρικής σκέφτεται να ξαναπιάσει τη γυμναστική και τον αθλητισμό. Αποφάσισε μεν να μη συνεχίσει το μπαλέτο (που έκανε επί 14 χρόνια), αλλά θα συνεχίσει το τένις (παίζει εδώ και 10 χρόνια) και τη γυμναστική. Για την ακρίβεια, μετά τις Πανελλαδικές ξανάρχισε ήδη τένις στη γειτονιά της και από το φθινόπωρο σκέφτεται να ασχοληθεί πιο σοβαρά. «Μου αρέσει να αθλούμαι», λέει. Τα φθινοπωρινά όνειρά της περιλαμβάνουν επίσης τις σπουδές στην Ιατρική Αθηνών και, όπως συμπληρώνει, χαμογελώντας: «Να πηγαίνω με τα πόδια στη σχολή». «Αυτό που δεν ήθελα να ακούσω» λέει ο πατέρας και οι τρεις ξεσπούν στα γέλια με την απορία μας πώς από τον Αλιμο όπου μένει η οικογένεια θα πηγαίνει με τα πόδια στου Γουδή. Οπως εξηγεί η μητέρα της πρόκειται για ένα σενάριο που έχουν σχεδιάσει όλοι μαζί από την Α’ Γυμνασίου. «Θέλω να μείνω μόνη μου, να κάνω φοιτητική ζωή. Φοβάμαι λίγο αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρω», εξηγεί η Δέσποινα.
Κλείνοντας τη συνάντησή μας, ρωτάμε τη μέλλουσα ψυχίατρο τι θα έλεγε σε ένα παιδί που απέτυχε φέτος. «Δεν θα το ενθάρρυνα να ξαναδώσει αν είχε άλλη επιλογή. Είναι μια πολύ δύσκολη διαδικασία. Εγώ δεν θα μπορούσα να την ξαναπεράσω. Πολύ στρες. Θα του έλεγα ότι δεν καθορίζει τη ζωή ένα αποτέλεσμα, και, όπως μου έλεγε κι εμένα η μαμά μου, υπάρχουν πολλοί δρόμοι για να ακολουθήσει κανείς αυτό που θέλει».