Ένα όμορφο καλοκαιρινό βράδυ στην Αθήνα, οι φωνές Ελλήνων μεταναστών έσμιξαν πατρίδα και ξενιτιά στη θεατρική παράσταση «Όπου ΓΗΣ και ‘PATRIS’».
Σε μια κατάμεστη αίθουσα, η παράσταση προκάλεσε δάκρυα, γέλια και βαθύ προβληματισμό, ξετυλίγοντας το ταξίδι της ελληνικής μετανάστευσης στην Αυστραλία, με πυξίδα τη μνήμη, την ταυτότητα και την αναζήτηση του ανήκειν.
Γραμμένο από τον Κωνσταντίνο Καλυμνιό και την Ελένη Τσεφαλά, με τη στήριξη της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας Ν. Ν. Ουαλίας, το έργο είχε ήδη συγκινήσει το κοινό με sold-out παραστάσεις στη Μελβούρνη και το Σίδνεϊ.
Η πρόσφατη παρουσίασή του στην καρδιά της Ελλάδας προσέδωσε μια ακόμη σημασιολογική διάσταση – την μεταφορά της αφήγησης του μετανάστη εκεί όπου ξεκίνησε το ταξίδι του.
Σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Τσελεπή, η παραγωγή ανέδειξε ένα καστ που έφερε ζεστασιά, και χιούμορ στη σκηνή.
Οι ερμηνείες τους συγκίνησαν ένα κοινό αποτελούμενο από πολλές γενεές, απόδειξη ότι η εμπειρία της μετανάστευσης συνεχίζει να συγκινεί μέσα στον χρόνο.
«Ήταν πολύ συγκινητικό να βλέπεις το κοινό της Αθήνας να αγκαλιάζει μια ιστορία τόσο στενά δεμένη με την εμπειρία της Διασποράς μας», δήλωσε ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλης Παπαστεργιάδης.
«Πριν την παράσταση, μίλησα για το πώς πολλοί μετανάστες κάποτε ένιωθαν μόνοι και αποκομμένοι. Όμως σε πόλεις όπως η Μελβούρνη και το Σίδνεϊ, έχτισαν ζωντανές κοινότητες. Αν και ριζωμένες στην ελληνική κουλτούρα, αυτές οι κοινότητες διαμόρφωσαν νέες ταυτότητες, και αυτή η εξέλιξη αποτυπώνεται με όμορφο τρόπο στο έργο».
Η βραδιά έγινε ακόμη πιο συγκινητική όταν, μετά το τελευταίο χειροκρότημα, μια νεαρή γυναίκα που είχε πρόσφατα μεταναστεύσει στην Ιρλανδία πλησίασε την Ελένη Τσεφαλά.
Με δάκρυα στα μάτια, της είπε: «Δεν φαντάζεστε πόσο πολύ με άγγιξε αυτή η παράσταση. Νόμιζα πως ήμουν η μόνη που ένιωθα έτσι».
Στρέφοντας το βλέμμα της προς τον κ. Παπαστεργιάδη, πρόσθεσε ότι «ίσως θα έπρεπε η οικογένειά μου κι εγώ να φύγουμε από την Ιρλανδία και να έρθουμε στη Μελβούρνη για μια καλύτερη ζωή».
Αυτή η συγκινητική στιγμή αντανακλά ό,τι εκφράζει το έργο «Όπου ΓΗΣ και ‘PATRIS’». Τη πανανθρώπινη επιθυμία για πατρίδα, ταυτότητα και σύνδεση.
Για την κα Τσεφαλά, που έχει αφιερώσει πάνω από είκοσι χρόνια στην έρευνα του ελληνικού μεταναστευτικού θεάτρου στην Αυστραλία, η παράσταση στην Αθήνα αποτέλεσε ορόσημο.
«Το να φέρουμε αυτές τις φωνές πίσω στην Ελλάδα ήταν ένα όνειρο», είπε. «Αυτές οι ιστορίες ανήκουν στη Διασπορά, αλλά ταυτόχρονα ανήκουν κι εδώ, εκεί όπου ξεκίνησε το ταξίδι».
The post Ιστορίες Ελλήνων μεταναστών στη θεατρική σκηνή της Αθήνας appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.