Τα κορίτσια του Χάρη Παυλίδη ολοκλήρωσαν την καταπληκτική τους δουλειά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υδατοσφαίρισης στη Σιγκαπούρη και η Εθνική ομάδα γυναικών της Ελλάδας κατέκτησε το δεύτερο χρυσό της ιστορίας της – το πρώτο μετά το 2011. Είναι κρίμα που οι Ολυμπιακοί Αγώνες αργούν: με τη φόρα που έχει η καταπληκτική αυτή ομάδα θα κέρδιζε το Ολυμπιακό τουρνουά αήττητη. Αλλά και πάλι έχει τον χρόνο σύμμαχό της. Η Φωτεινή Τριχά είναι μόλις 20 ετών. Η Στεφανία Σάντα στα 21, όπως και η Χριστίνα Σιούτη. Η Μαρία Μυριοκεφαλιτάκη είναι 24. Αυτή κόντρα στην Αυστραλία πέτυχε το σημαντικότερο γκολ στο τουρνουά δίνοντας τη νίκη στην ομάδα στο τέλος. Εκείνο το παιχνίδι που η Εθνική μας κέρδισε με 8-7 ήταν ο αληθινός τελικός για αυτή την ομάδα.
Κυρίαρχη
Απέναντι στην Ουγγαρία χθες η Εθνική μας ήταν κυρίαρχη όπως ακριβώς και κόντρα στις Αμερικανίδες. Εκλεισε το πρώτο ημίχρονο με 4 γκολ αβαντάζ και στο δεύτερο έκανε απλά διαχείριση: έπρεπε απλά να περάσουν για την ομάδα τα λεπτά για να χριστεί πρωταθλήτρια. Το τελικό 12-9 ήταν κολακευτικό για την πανίσχυρη Ουγγαρία: δεν ήταν στο επίπεδο της καταπληκτικής Εθνικής μας. Που είχε στο πρόσωπο της Φωτεινής Τριχά την πρώτη σκόρερ στη διοργάνωση και που είχε σίγουρα και την καλύτερη τερματοφύλακα: η Σταματοπούλου έκανε το τουρνουά της ζωής της. Η Εθνική μας μπήκε στον τελικό για να αποδείξει ότι η άνευ σημασίας ήττα από την Ουγγαρία στην πρεμιέρα ήταν τυχαίο περιστατικό. Δεν ήταν απλά καλύτερη, αλλά συντριπτικά. Μια αληθινή πρωταθλήτρια κόσμου.
Γλασκώβη
Μέχρι το βράδυ της Τρίτης ο Παναθηναϊκός δεν είχε χάσει ποτέ του από σκωτσέζικη ομάδα – ούτε και σε σεζόν που είχε προβλήματα. Εχασε την Τρίτη με 2-0 κι μάλιστα σε ένα παιχνίδι που αν διαβάσεις τι γράφτηκε στον ελληνικό Τύπο και δεν το έχεις δει νομίζεις πως έπρεπε να λήξει με 0-5 τουλάχιστον – σύμφωνα με την απόδοση που είχε ο ΠΑΟ στο πρώτο ημίχρονο. Η αλήθεια είναι πως ο Παναθηναϊκός ήταν πράγματι πολύ καλός, αλλά όχι στο πρώτο ημίχρονο: στο πρώτο μισάωρο – από το 30′ και μετά οι γηπεδούχοι ανασυντάσσονται και χάνουν δυο ευκαιρίες. Είναι επίσης αλήθεια ότι ο ΠΑΟ χάνει τη συνοχή του μετά την αποβολή του Βαγιαννίδη (αλλά και τον τραυματισμό του Μπακασέτα, που είχε ως αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να μείνει με ένα παίκτη λιγότερο στη μεσαία γραμμή και να πιεστεί από τους γηπεδούχους πολύ), ωστόσο όταν αυτά συνέβησαν οι Πράσινοι έχαναν ήδη με 1-0: ο 18χρονος Κέρτις είχε εκθέσει την άμυνα του ΠΑΟ με μια προσωπική ενέργεια πριν οι Πράσινοι μείνουν με παίκτη λιγότερο.
Βιτόρια
Μπορούμε πάντα να μην επιτρέπουμε στις μικρές λεπτομέρειες να καταστρέφουν μεγάλες ιστορίες, αλλά αλίμονο στον Παναθηναϊκό αν ο προπονητής του βγάλει λάθος συμπεράσματα από το χθεσινό ματς. Το λέω γιατί ενώ μου άρεσε η στρατηγική προσέγγιση του παιχνιδιού από τον Ρουί Βιτόρια, δεν μου άρεσαν καθόλου οι δηλώσεις του. Ο πορτογάλος προπονητής θέλησε ο ΠΑΟ να περιμένει και να παίξει με αντεπιθέσεις. Η τακτική αυτή απέναντι σε μια νέα ομάδα όπως είναι η εφετινή Ρέιντζερς που προσπαθεί να ανοίξει έναν κύκλο κι ακόμα ψάχνεται, θα μπορούσε να φέρει ένα καλύτερο αποτέλεσμα: από τον ΠΑΟ στην αρχή του ματς έλειψε όντως μόνο το γκολ. Αλλά η συνολική εκτίμηση του προπονητή του Παναθηναϊκού στο τέλος ήταν κομμάτι υπερβολική. Ο Βιτόρια είπε πως «ο ΠΑΟ έκανε σχεδόν τέλεια εμφάνιση μέχρι ο Βαγιαννίδης να δεχθεί την κόκκινη κάρτα» – αν η εμφάνιση ήταν τέλεια και η ομάδα του έχανε κάτι δεν πάει καλά. Είπε επίσης ότι «ο Παναθηναϊκός δεν σκόραρε τα γκολ που έπρεπε», αλλά αυτό είναι ευθύνη της ομάδας του. Θέλω να πω ότι και τα δύο αυτά συμπεράσματα θα έπρεπε να προκαλέσουν στον προπονητή προβληματισμό: αυτός φαινόταν σχεδόν χαρούμενος.
Ευκαιρίες
Η καλή εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο πρώτο ημίχρονο (ειδικά στο πρώτο μισάωρο όταν είχε τέσσερις αληθινά μεγάλες ευκαιρίες μεταξύ των οποίων μια με τον Πελίστρι το σουτ του οποίου στο 9′ βρήκε το δοκάρι) αφήνει φυσικά κάποια περιθώρια αισιοδοξίας. Ομως προσοχή: η Ρέιντζερς αγωνίστηκε την Τρίτη χωρίς τέσσερις βασικούς που μάλιστα μπήκαν στο ματς ως αλλαγές και βοήθησαν στο να βρεθεί το γκολ του 2-0 που της δίνει ένα σημαντικό αβαντάζ. Ο σκόρερ του δεύτερου γκολ Γκασαμά έπαιξε στην ομάδα για πρώτη φορά – ήταν τραυματίας σε όλη την προετοιμασία. Επίσης ο Ντέσερς, o Ιγκαμανέ και ο Μπαϊράμι (που χθες μπήκαν στο ματς από τον πάγκο) είναι πιο έμπειροι παίκτες από αυτούς που ξεκίνησαν: αν έχουν ξεπεράσει τα προβλήματά τους και συμφωνήσουν με τον κόουτς Μάρτιν για την παραμονή τους εκεί (πριν από το ματς με τον ΠΑΟ ήταν με μια βαλίτσα στο χέρι) είναι πιθανό να είναι βασικοί στη ρεβάνς του ΟΑΚΑ. Πράγμα που σημαίνει πως ο ΠΑΟ μπορεί να έχει απέναντί του έναν αντίπαλο εντελώς διαφορετικό που ξεκινά μάλιστα και με ένα αβαντάζ της τάξης του 2-0. Που θα δούμε πόσο μικρό και πόσο μεγάλο είναι τελικά.
Πρεμιέρες
Σήμερα κάνουν τις δικές τους πρεμιέρες στο Conference League η ΑΕΚ και ο Αρης. Η ΑΕΚ περιμένει στην «Opap Arena» την Μπερ Σεβά από το Ισραήλ. Ο Αρης θα αγωνιστεί στην Αρμενία κόντρα στην Αράζ. Η ΑΕΚ και ο Αρης διανύουν ένα ολότελα διαφορετικό καλοκαίρι. Η ΑΕΚ προσπαθεί να κάνει ένα ολικό restart. Εχει ένα νέο προπονητή, τον σέρβο Μάρκο Νίκολιτς, έχει καθυστερήσει στις μεταγραφές, έχει διάφορα ανοιχτά ζητήματα που αφορούν πωλήσεις παικτών, δυσκολεύεται να δημιουργήσει ενθουσιασμούς. Ο Αρης συνεχίζει με τον προπονητή που τον σουλούπωσε πέρσι, δηλαδή τον σοφό Μαρίνο Ουζουνίδη, αποκτά συνεχώς παίκτες (έχει φτάσει αισίως τις 14 προσθήκες!), πορεύεται σε ένα κλίμα ενθουσιασμού που έχει μεγαλώσει και μετά τις θετικές εξελίξεις στο τμήμα μπάσκετ – όλα είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Εντυπωσιακή είναι όμως και η διαφορά των αντιπάλων. Η Μπερ Σεβά ήρθε στην Αθήνα χωρίς πολλούς βασικούς και με το ηθικό κομμάτια μετά τον αποκλεισμό στο Γιουρόπα Λιγκ από τη Λέφσκι Σόφιας. Η Αράζ περιμένει το ντεμπούτο της στην Ευρώπη με την ανυπομονησία της πρωτάρας που δεν έχει να χάσει τίποτα. Το εύκολο συμπέρασμα είναι ότι απόψε όλα εξαρτώνται από τις ελληνικές ομάδες. Εύκολο είναι όμως μόνο να το λες.