ΕΙΜΑΙ συντετριμμένος. Το χωριό της γιαγιάς μου Νικολέττας, Καστανιά στην ορεινή Κορινθία, παραδόθηκε στις φλόγες, με τις οποίες, σύμφωνα και με το σχετικό ρεπορτάζ, έδιναν -δίνουν ακόμη;- μάχη οι πυροσβεστικές δυνάμεις.
ΣΤΗΝ περιοχή της Καστανιάς, λοιπόν, δέκα εγκαταλελειμμένα σπίτια υπέστησαν ζημιές, ενώ σε πέντε κατοικήσιμα προκλήθηκαν ζημιές στις στέγες.
Μπορεί να είναι και μεγαλύτερες οι ζημιές, ποιος ξέρει;
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ότι όλα ξεκίνησαν όταν ξέσπασε πυρκαγιά σε δασική έκταση στον Φενεό Κορινθίας -δίπλα δηλαδή, αφού τα χωριά αυτά είναι γειτονικά- και αυτό αφού, όπως διάβασα, κάποιοι ασυνείδητοι έβαλαν μπροστά για ένα πάρτι μέσα στη δασική έκταση!…
ΚΑΙ καλά θα μου πείτε, δεν υπάρχουν σχετικές απαγορευτικές διατάξεις από τα Δασαρχεία και τις ανάλογες Υπηρεσίες που να μην επιτρέπουν οποιαδήποτε δραστηριότητα μέσα σε μια δασική έκταση και, μάλιστα, τη στιγμή που επικρατεί καύσωνας από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη;
ΑΚΟΜΑ και να υπάρχουν οι σχετικές διατάξεις, κατά τη γνώμη μου, ευθύνονται και οι αρμόδιες Αρχές για τη μη πρακτική τήρηση των διατάξεων -τώρα, βέβαια, ποιοι νόμοι εφαρμόζονται στη γενέτειρα ακόμα και από αυτούς που τις έχουν θεσπίσει;- όσο και όλοι αυτοί που και καλά ήθελαν να κάνουν πάρτι μέσα στο πράσινο…
ΤΗΝ περιοχή την είχα επισκεφθεί ξανά μετά από πολλά χρόνια (πριν μεταναστεύσω στη χώρα του Νότου) τόσο το 2018 όσο και το 2019 και, μάλιστα, μέσα στο καταχείμωνο.
Πρόκειται για μια απείρου φυσικού -και όχι μόνο- κάλλους ορεινή δασική έκταση στην Ελλάδα, μια περιοχή από τις λίγες με απίστευτη χλωρίδα, που δεν απέχει και τόσο από την Αθήνα.
ΚΑΙ μόνο όψεις της λίμνης Δόξα να δει κανείς από κοντά θα καταλάβει για τι περιοχή μιλάμε. Ευτυχώς, από όσα διαβάζω η λίμνη και η άμεσα γύρω περιοχή δεν επλήγη. Αλλά ποτέ μη λες ποτέ… Με τα ελλαδικά… γούστα και τερτίπια δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει.
ΕΓΙΝΕ γνωστό ότι για την πυρκαγιά στον Φενεό, οι αρμόδιες Αρχές συνέλαβαν δύο άνδρες, που κατηγορούνται για εμπρησμό από αμέλεια σε δασική έκταση του Φενεού, που προκλήθηκε κατά τη διάρκεια θερμών εργασιών με τροχό και ηλεκτροσυγκόλληση – η προετοιμασία του πάρτι που λέγαμε…
ΑΛΛΑ τι θα γίνει ρε παιδιά; Οι δύο συλλήψεις και όποιες άλλες, αν γίνουν, θα φέρουν πίσω το καμμένο δάσος, την απονεκρωμένη πλέον φύση; Όχι, βέβαια… Και τα επόμενα καλοκαίρια τα ίδια θα λέμε – και θα κλαίμε.
ΠΑΝΤΩΣ, αν και η οικογένεια της γιαγιάς μου αποκόπηκε μεταξύ της λίγο πριν τον πόλεμο και τη γερμανική Κατοχή από το χωριό Καστανιά, αφού κάποιοι μετοίκησαν στην πρωτεύουσα, να πω ότι πάντα όποτε μπορούσα περνούσα κάποια Σαββατοκύριακα στην περιοχή, με ορμητήριο το κεφαλοχώρι της περιοχής Γκούρα.
ΚΑΙ ας μην κατάφερα ποτέ όχι μόνο να μην εντοπίσω το πατρικό τους σπίτι στην Καστανιά αλλά ούτε και να βρω κάποιον απόγονο της οικογένειας για να συζητήσω.
ΚΑΙ για την πρόσφατη ιστορία του τόπου αυτού να πω ότι επειδή η Καστανιά και τα γύρω χωριά είχαν αναπτύξει αντάρτικο κατά τη διάρκεια της Κατοχής, οι Γερμανοί επιδόθηκαν κάποια στιγμή και σε ένα είδος αντιποίνων κατά των κατοίκων με συλλήψεις, φυλακίσεις, εκτελέσεις και πυρπόληση σπιτιών.
ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ δόξα -από την ανάποδη- φαίνεται ότι ζήλεψε ο κύριος Jho Low και μας έγινε Constantinos Achilles Veis, κάτοχος -παρακαλώ- πλαστού αυστραλιανού διαβατηρίου.
ΠΟΙΟΣ είναι ο κύριος; Ο φερόμενος ως «εγκέφαλος» του σκανδάλου διαφθοράς «1MDB» στη Μαλαισία, καταζητείται διεθνώς για υπεξαίρεση δισεκατομμυρίων δολαρίων, μάλλον ζει στη Σαγκάη χρησιμοποιώντας όνομα άκρως… ελληνικό.
Ο ΜΑΛΑΙΣΙΑΝΙΟΣ χρηματοοικονομικός σύμβουλος καταζητείται εδώ και καιρό από τις Αρχές της Μαλαισίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σιγκαπούρης για την εμπλοκή του στην υπόθεση υπεξαίρεσης περίπου 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ (6,8 δισεκατομμυρίων αυστραλιανών δολαρίων) από το κρατικό ταμείο 1Malaysia Development Berhad (1MDB).
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ότι ο κ. Najib Razak κρίθηκε ένοχος για διαφθορά και ξέπλυμα χρήματος σε σχέση με το εν λόγω σκάνδαλο και εκτίει ποινή φυλάκισης από το 2022.
ΣΤΗ Μαλαισία, δηλαδή, ακόμα και οι πρώην πρωθυπουργοί και πολιτικοί πηγαίνουν στη φυλακή όταν σφάλουν, αλλά σε κάποιες άλλες χώρες -ποιες;- μένουν στις θέσεις τους και φουσκώνουν σαν διάνοι (σ.σ. αρσενικές γαλοπούλες) ακόμα και όταν χάνουν τις εκλογές…
Ο LOW, λοιπόν, διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην οργάνωση του σχεδίου, μέσω του οποίου κρατικοί πόροι δισεκατομμυρίων δολαρίων διοχετεύτηκαν μέσω τραπεζικών λογαριασμών σε offshore εταιρείες και εταιρείες-βιτρίνα.
ΣΥΜΦΩΝΑ με το ρεπορτάζ, παρά την απόπειρα εξωδικαστικής συμφωνίας με το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ το 2019 για επιστροφή ενός δισ. δολαρίων, ο Low εξακολουθεί να καταζητείται από τις αμερικανικές Αρχές και όχι μόνο.
ΕΤΣΙ ο Low -Χαμηλός επί το ελληνικότερον- ζει μια χαμηλών τόνων ζωή, συνεχίζοντας να δηλώνει αθώος, έχοντας μάλιστα αποκτήσει -μεταξύ άλλων- και… κυπριακή υπηκοότητα (η οποία όμως έχει πλέον ανακληθεί).
ΝΑ ΠΑΜΕ και σε μια από τις πρόσφατες επετείους που έχουν να κάνουν με την μόλις προ ολίγων δεκαετιών πολιτική και κοινωνική ελλαδική ιστορία. Πρόκειται για την 50ή επέτειο από τη δολοφονία του αγωνιστή Σωτήρη Πέτρουλα, το βράδυ της 21ης Ιουλίου 1965, στη διάρκεια της διαδήλωσης εναντίον του τότε Βασιλικού Πραξικοπήματος και της Αποστασίας της 15ης Ιουλίου.
Η ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ του ιατροδικαστή Δημητρίου Καψάσκη, που διενήργησε τη νεκροψία στη σορό του Πέτρουλα, λίγες ώρες μετά τον θάνατό του. είναι ότι ο θάνατός του οφειλόταν σε αιμάτωμα στον εγκέφαλο, που προήλθε από χτύπημα κουτιού δακρυγόνου πάνω από τον κρόταφό του, σε συνδυασμό με την εισπνοή τοξικού δακρυγόνου.
ΟΜΩΣ, ακόμα και σήμερα, πενήντα χρόνια μετά, εγείρονται σημαντικά ερωτήματα: Πώς ο ιατροδικαστής διέγνωσε θανατηφόρο αιμάτωμα χωρίς τομή στο κρανίο και χωρίς μαγνητική αποτύπωση του εγκεφάλου; Και αντίστοιχα τη θανατηφόρο εισπνοή τοξικού αερίου χωρίς εξέταση των πνευμόνων;
ΓΙΑΤΙ δεν παραπέμφθηκαν αυτεπάγγελτα σε δίκη οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της εκτόξευσης των δακρυγόνων, ούτε εκδικάστηκε ποτέ η μήνυση κατ’ αγνώστων, που κατέθεσε την επομένη η οικογένεια του δολοφονημένου;
ΓΙΑΤΙ οι αστυνομικοί που, σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, μετέφεραν τον τραυματισμένο φοιτητή σε κλούβα της αστυνομίας (γιατί πραγματικά είχε τραυματιστεί ελαφρά πάνω από τον κρόταφο από κουτί δακρυγόνου) δεν τον μετέφεραν σε κάποιο νοσοκομείο, όπως όλους τους τραυματίες που είχαν συλλάβει το ίδιο βράδυ;
ΠΟΥ βρισκόταν ο τραυματισμένος φοιτητής τις περίπου τρεις ώρες που ήταν στα χέρια της αστυνομίας, μέχρι να μεταφερθεί νεκρός στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού της οδού 3ης Σεπτεμβρίου;
ΠΟΙΟΙ ήταν οι δύο άνδρες με τις λευκές ιατρικές μπλούζες που τον μετέφεραν στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών και τον ακούμπησαν νεκρό πάνω στο φορείο του γκαράζ του Σταθμού, χωρίς να αναφέρουν τα ονόματα και την ιδιότητά τους στον φύλακα υπηρεσίας; Και ποιος ο ιδιοκτήτης του επιβατικού αυτοκινήτου με το οποίο τον μετέφεραν, του οποίου τον αριθμό κανένας δεν κατέγραψε;
ΓΙΑΤΙ όταν διέγνωσε τον θάνατό του ο γιατρός του Σταθμού Πρώτων Βοηθειών και έστειλε τη σορό του στο νεκροτομείο, κλήθηκε εσπευσμένα ο ιατροδικαστής και έβγαλε σε λιγότερο από μία ώρα τη γνωμάτευσή του;
ΓΙΑΤΙ δεν ενημέρωσαν την οικογένειά του, αλλά μετέφεραν εσπευσμένα τη σορό του στο 3ο Νεκροταφείο με εντολή να θαφτεί πριν από το ξημέρωμα;
ΠΟΥ οφείλονταν οι πυκνές τομές, χιλιοστό χιλιοστό, με νυστέρι του νεκροτόμου, που είχαν εξαφανίσει εντελώς το δέρμα στον λαιμό και τον τράχηλο; Μήπως για να εξαφανίσουν τα ίχνη στραγγαλισμού;
ΜΠΟΡΕΙ την εφαρμογή της εντολής αυτής, προς τη Χωροφυλακή και τον ιερέα του νεκροταφείου, να απέτρεψαν οι σύντροφοι του νεκρού μένοντας φρουρά μπροστά στην πόρτα του νεκροθαλάμου, ανυποχώρητοι απέναντι στο ένοπλο απόσπασμα και το πολυβόλο της Χωροφυλακής, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν ήταν έγκλημα η ίδια η εντολή, που παραβίαζε τόσο τον νόμο περί ταφής, ο οποίος την απαγορεύει πριν περάσουν 24 ώρες από τη διαπίστωση του θανάτου, όσο και τον «άγραφο ηθικό νόμο της Αντιγόνης».
ΛΕΕΙ ο Γιώργος Βοϊκλής, από τους στενούς συντρόφους του Πέτρουλα και ένας από αυτούς που σήκωσαν το φέρετρό του από τη Μητρόπολη μέχρι το 1ο Νεκροταφείο στις 23 Ιουλίου του 1965: «Εκείνη τη “μεγάλη νύχτα” ακολούθησα, μαζί με συντρόφους, του Σωτήρη και δικούς μου, τη διαδρομή από τον τόπο της σύγκρουσης στη διασταύρωση της Σταδίου με τη Χρήστου Λαδά και Εδουάρδου Λω, στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών της 3ης Σεπτεμβρίου, στο νεκροτομείο της οδού Μασσαλίας, στο 3ο Νεκροταφείο. Και το ξημέρωμα της επόμενης μέρας στο σπίτι του στα Σεπόλια. Είμαι, δηλαδή, αυτόπτης μάρτυρας των διαδοχικών φάσεων του εγκλήματος».
ΒΕΒΑΙΑ, για τους λόγους της δολοφονίας του Σωτήρη Πέτρουλα, που δεν ήταν απλώς ένας δημοκράτης-αριστερός φοιτητής, θύμα «παράπλευρης απώλειας» σε μια διαδήλωση, όπως ισχυρίζονται οι θύτες του, θα μπορούσαμε να επανέλθουμε.
ΩΣΤΟΣΟ, το συμπέρασμα παραμένει: Είναι διαχρονική η μέθοδος της συγκάλυψης των φυσικών και ηθικών αυτουργών των πολιτικών δολοφονιών, που φτάνει μέχρι τις μέρες μας, μέχρι τη συγκάλυψη των ενόχων της μαζικής δολοφονίας των Τεμπών.
Δ.Τ.
The post Με τα ελλαδικά… γούστα και τερτίπια δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.