Έχοντας παρασυρθεί την τελευταία εβδομάδα από τα Ευρωπαϊκά, την ΚυρΚυρολογία και τα πάνε-έλα του Κωνσταντέλια, παραλείψαμε το μνημόνιο συνεργασίας που κατέθεσε η ΠΑΕ ΠΑΟΚ στον ΑΣ, για την ανέγερση του νέου γηπέδου.
Το ευχάριστο πέρα από την καθαυτή είδηση, είναι πως η άκρατη και αόριστη υποσχεσιολογία, οι μακέτες και τα λοιπά φθηνιάρικα κολπάκια στα οποία εξειδικεύονται απόφοιτοι κομματικών πανεπιστημίων, αποτελούν παρελθόν. Πουλώντας όνειρα εξασφαλίζεις λαμπρή σταδιοδρομία ως κομματικό στέλεχος, ως διοικητικό σε ΠΑΕ όμως, επιβεβαιώνεις την ανεπάρκειά σου.
Στην περίπτωση της Νέας Τούμπας ήταν ακόμα πιο επικίνδυνο μάλιστα, δεδομένων των κινήσεων του Μυστακίδη.
Ο οποίος εμφανίστηκε μαρσάροντας επιδεικτικά την Porsche Panamera και η απάντηση της ΠΑΕ ήταν να ποστάρει φωτογραφία Lamborghini στα social.
Πάλι καλά που βγήκαν οι ανακοινώσεις των ΣΦ και συνειδητοποίησαν πως το ποδοσφαιρικό κοινό είναι σκεπτόμενο και απαιτητικό, άρα δεν το εξομοιώνουμε με τα αμνοερίφια που συσσωρεύονται στις κομματικές στάνες.
Το μνημόνιο συνεργασίας της ΠΑΕ, περιέχει σαφή χρονοδιαγράμματα και δεν γινόταν διαφορετικά. Υπάρχουν δεσμεύσεις που προβλέπουν κάθε λεπτομέρεια, από τα περιθώρια των καθυστερήσεων, μέχρι τους χώρους που θα χρησιμοποιεί ο ΑΣ.
Είναι αυτό που θα έπρεπε να κάνει εξαρχής η ΠΑΕ, κάλιο με μικρή καθυστέρηση όμως παρά να συνέχισε με μακέτες.
Η αλήθεια είναι πως ο Σαββίδης κερδίζει χρόνο, όχι ότι οι διαδικασίες θα μπορούσαν να επισπευστούν βέβαια. Τα χρονικά περιθώρια που αναφέρονται στο μνημόνιο, είναι ρεαλιστικά
Στο υποθετικό σενάριο που αναλάμβανε την κατασκευή ο Μυστακίδης, η εγγυητική δεν θα εξασφάλιζε την εμφάνιση σκαπτικών μηχανημάτων την επόμενη ημέρα.
Απλώς το διάστημα που απαιτείται μέχρι την ολοκλήρωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών, είναι πολύτιμο για τον ιδιοκτήτη.
Αν με κάποιον μαγικό τρόπο γινόμασταν Δανία ή Ολλανδία, χώρες άκρως φιλικές στις επιχειρηματικές δραστηριότητες και όλα έτρεχαν με γοργούς ρυθμούς, δεν παίρνω όρκο ότι ήταν σε θέση να ξεκινήσει άμεσα.
Τα γεωπολιτικά που λέμε, αυτά που στρίμωξαν αρκετά τον Ιβάν, προσφέροντας ταυτόχρονα περίσσιο θάρρος στον Μυστακίδη, είναι τόσο εύθραυστα και ευμετάβλητα, που κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το αύριο.
Η κατάσταση που θα βρίσκεται ο κόσμος σε ένα χρόνο από σήμερα, το πως θα είναι η ΕΕ και αν θα συνεχίσει να υφίσταται εννοείται, αν θα μας κυβερνά ο Μητσοτάκης και πολλά άλλα, καθιστούν κάθε πρόβλεψη παρακινδυνευμένη.
Μην θεωρήσετε απίθανο αν σε έναν χρόνο ο Σαββίδης είναι σε θέση να κατασκευάσει δυο Τούμπες κι ο Μυστακίδης δεν μπορεί ούτε αναψυκτήριο.
Η μόνη εκτίμηση που δεν θεωρώ παρακινδυνευμένη είναι πως στην πορεία της χρονιάς, το γηπεδικό θα είναι από τα τελευταία που θα απασχολούν την διοίκηση της ΠΑΕ.
Οι αρρυθμίες που καταγράφηκαν με την διαχείριση του ζητήματος με τον Μυστακίδη από την αρχή και τα όσα συνέβησαν με την υπόθεση Κωνσταντέλια, δείχνουν πως οι διοικούντες έχουν την τάση να δημιουργούν μόνοι τους αδιέξοδα, να αυτοεγκλωβίζονται σε αυτά και στην συνέχεια να ψάχνουν τρόπους διαφυγής.
Και τελικά να παραμένουν εκτεθειμένοι, ακόμα κι αν βρίσκουν διέξοδο έστω και στο παρά πέντε.
Με την έναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων, ο διοικητικός φόρτος σε θέματα που απαιτούν άμεση και ορθή επίλυση πολλαπλασιάζεται κι ένας κοινός νους αδυνατεί να φανταστεί πως αυτό θα καταστεί εφικτό.
Ο επίλογος είναι αφιερωμένος στον ΑΣ, που αύριο Δευτέρα θα απαντήσει αν δέχεται το προτεινόμενο μνημόνιο ή θα ζητά ορισμένες αλλαγές και διορθώσεις. Κι αν ναι, σε ποια επίπεδα.
Ο ΑΣ παραδοσιακά εξέπεμπε σοβαρότητα, αξιοπιστία, ακόμα κι αν οι τελευταίες στιγμές του Θανάση Κατσαρή προκάλεσαν δυσαρέσκεια.
Δεδομένης όμως της καχυποψίας που δικαίως ή αδίκως τον συνοδεύει μετά την συμφωνία με τον Μυστακίδη και σε περίπτωση που οι ενδεχόμενες αλλαγές δεν είναι τόσο ανεπαίσθητες προκαλώντας τον κίνδυνο ρήξης, καλό θα ήταν να δώσει ο ΑΣ στην δημοσιότητα το προσχέδιο της συμφωνίας που δεν υπέγραψε τελικά τον Μυστακίδη.
Να δούμε τι είχε αποδεχτεί και πόσο διαφορετικά ήταν αυτά, σε σχέση με όσα πιθανόν δεν δεχτεί από τον Σαββίδη.
Το ξεκαθαρίζω από τώρα, με την ευχή εννοείται να μην χρειαστεί να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο…