Τι έλεγαν οι πάντες μέχρι πρότινος; Για την ακρίβεια, έως πριν από λίγα χρόνια; Πρώτον, πρέπει ένα κλαμπ να δημιουργήσει θελκτικές ακαδημίες, πάει να πει να παράγει ποδοσφαιριστές, να στελεχώνει την πρώτη ομάδα, να έρχονται παιδιά «από κάτω» και εν τέλει να υπάρχει ένας μηχανισμός που θα συζητείται και θα αποσπά εγκωμιαστικά σχόλια.
Δεύτερον, να παλέψει ώστε να μπει σε αγορές που έχουν την ταμπέλα «δύσκολες». Και αυτό σημαίνει να αποκτά ποδοσφαιριστές από τη Νότια Αμερική ή άλλες χώρες, μπαίνοντας στο …μάτι των ισχυρών ομάδων που εδώ και κάμποσα χρόνια έχουν ρίξει εκεί τα δίχτυα τους.
Για να αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε τι συμβαίνει, με απλά λόγια ας ειπωθεί πως είναι η ιστορία της Μπενφίκα και της Πόρτο. Στην Ιβηρική καμαρώνουν για τις ακαδημίες τους και τα ταλέντα που συχνά πυκνά βγάζουν, τοποθετώντας τα μετά στη βιτρίνα για το επόμενο βήμα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Αλλά δεν τους νοιάζει το «μετά» και ο λόγος είναι πως έρχονται ακόμη καλύτερα παιδιά να «μιλήσουν». Και επίσης, η Πορτογαλία θεωρείται, με αθλητικούς όρους, η πρώτη πύλη εισόδου παικτών που «κάτι έχουν δείξει» στην Αργεντινή ή την Βραζιλία.
Τρανταχτό παράδειγμα των ανωτέρω, ο Ανχελ Ντι Μαρία. Ξεπήδησε από τα σπλάχνα της Ροσάριο Σεντράλ, πήγε στα 19 του χρόνια στη Μπενφίκα και η μετέπειτα πορεία αυτού του προικισμένου αριστεροπόδαρου μεσοκυνηγού είναι γνωστή ανά την υφήλιο. Εκανε και ανάποδα τη διαδρομή, επέστρεψε στη Μπενφίκα και τώρα ξανά στη Ροσάριο και την Αργεντινή για τους τίτλους του τέλους.
Το μήνυμα έμοιαζε ξεκάθαρο. Το ζητούμενο είναι να κάνεις τη σωστή αποκρυπτογράφηση. Ο Ολυμπιακός το παλεύει πολύ και εν πολλοίς το κατάφερε: ο Ιταλός Πιρόλα, στέλεχος και καπετάνιος της εθνικής Ελπίδων της Ιταλίας, προσπέρασε και τον Κάρμο, έναν μπακ ολικής που άφησε κατά το πρώτο του εξάμηνο στο Λιμάνι, ένα δυνατό στίγμα.
Ο Εσε ήταν το πρώτο μπαμ. Και εφέτος, ήρθε ο Σιπιόνι και ανακοινώνεται ο Νασιμέντο. Ο πρώτος στα 21 και ο δεύτερος 22. Ισορροπούν θαυμάσια πάνω στη λεπτή γραμμή που ενώνει το ατόφιο ταλέντο από τη μία και τον έτοιμο ποδοσφαιριστή από την άλλη. Γιατί το μείζον στον Ολυμπιακό δεν είναι να αποκτά παίκτες που δεν πήραν οι «άλλοι», αλλά να εισχωρήσει με τρόπο απολύτως ανταγωνιστικό και να διεκδικεί την «πρώτη ύλη».
Κάτι εξ’ ορισμού δύσκολο. Μια πρόκληση που αξίζει να την πάρεις. Και ένα μεταγραφικό κομμάτι τόσο γοητευτικό, όσο ανάλογα ελκυστικό είναι αυτό που επιδιώκουν τα τελευταία χρόνια οι Ερυθρόλευκοι, επενδύοντας και ποντάροντας στα νιάτα. Και όπως γράφει ο Κώστας Βάρναλης «με της άνοιξης τον ήλιο μόλις σκάει απ’ το βουνό, ήλιος κι άνοιξη κινάμε για έναν κόσμο αυριανό. Η μελλούμενη ανθρωπότητα είμαστε τα νιάτα»!