Ο απίθανος Ιούνης του Ολυμπιακού

Θα μπορούσε να είναι ο μεταγραφικός Ιούνης της Μπενφίκα ή της Πόρτο. Να αφορούσε έναν κύκλο καμωμένο από τους Ολλανδούς του Αγιαξ, τους Ιταλούς της Αταλάντα: κάποιο elite club τέλος πάντων που τον πρώτο μήνα του καλοκαιριού τον πέρασε με μια ιστορική πώληση 18χρονου αλλά και μια απίθανη «αρπαγή» ενός 20χρονου στην άλλη άκρη του κόσμου. Θα μπορούσε. Δεν είναι. Γιατί; Διότι η ούγια λέει Ολυμπιακός σε μια ιστορία προφανώς όχι συνηθισμένη. Σε εκείνη που έστειλε στον αγγλικό Νότο τον Μπάμπη Κωστούλα αντί του ποσού-ρεκόρ των 40 εκατ. ευρώ για λογαριασμό της Μπράιτον. Στην ίδια που φέρνει σύντομα στα μέρη μας τον Λορέντσο Σιπιόνι. Εναν αργεντινό teenager που πριν καλά καλά καταλάβουν στην πατρίδα του το πακέτο ικανοτήτων που κουβαλά, τους πρόλαβε μια ομάδα από την Ελλάδα!

Ναι, ένα ενδιαφέρον μοτίβο. Ενα ποδοσφαιρικό club που μόλις έστειλε στην Premier League με την πιο ακριβή μεταγραφή της Ελλάδας ένα παιδί της ακαδημίας του. Που βλέπει ένα άλλο, τον Χρήστο Μουζακίτη, να προηγείται στην ψηφοφορία για το διεθνές βραβείο Golden Boy Web – έως το μεσημέρι της Τετάρτης είχαν ψηφίσει περισσότεροι από 225.000 και ο «Μούζα» ήταν πρώτος στις προτιμήσεις τους με ποσοστό 33%. Και που ενόσω συμβαίνουν αυτά, πρόλαβε να σχεδιάσει και να εκτελέσει ένα μεταγραφικό χτύπημα στην Αργεντινή για έναν 20χρονο που στα μισά του πρωταθλήματος της χώρας του προηγείται σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες που αφορούν τη θέση του αμυντικού χαφ. Αν δεν ήταν το δεδομένο ενδιαφέρον της Μπενφίκα, η προσπάθεια της Φέγενορντ, η Βάσκο Ντα Γκάμα ή ακόμη και η Ρίβερ Πλέιτ που όταν πήραν χαμπάρι τι συμβαίνει μπήκαν στον… χορό, θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι ο Ολυμπιακός κάτι δεν έχει καταλάβει καλά. Ολοι αυτοί όμως μόλις συνειδητοποίησαν ότι υπάρχει πρόταση για τον 20χρονο αμυντικό χαφ της Τίγκρε, έσπευσαν. Που θα πει πως απλά έχασαν σε συγχρονισμό, ταχύτητα. Και σε όσα οι Πειραιώτες χρειάστηκαν για ένα deal που σε πολλούς θύμισε το προ διετίας κόλπο με τον Σαντιάγκο Εσε.

Δεδικασμένο

Ηταν 22 και έπαιζε στην Ουρακάν ο Εσε. Ηταν η Αντερλεχτ που πίεζε για την απόκτησή του. Μπήκαν οι Ερυθρόλευκοι και με ένα ποσό 4,5-5 εκατ. ευρώ σαν αυτό για τον Σιπιόνι, απέκτησαν έναν καταπληκτικό κεντρικό χαφ που ήδη αποτελεί μια από τις καλύτερες μεταγραφές του club από τη ζώνη της Λατινικής Αμερικής. Εφτασε στις 95 συμμετοχές με τον Ολυμπιακό. Αποτελεί πολύτιμο κρίκο στην αλυσίδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Και η χρηματιστηριακή του αξία σήμερα είναι τριπλάσια. Για την ιστορία; Ο Εσε, λέει, τηλεφώνησε στον Σιπιόνι. Και έπαιξε τον δικό του ρόλο στην επίτευξη της συμφωνίας βοηθώντας τον νεαρό συμπατριώτη του να καλύψει κάποιες λογικές απορίες: Δεν θα βγει απλά πρώτη φορά από τη χώρα του. Τον μισό πλανήτη θα πρέπει να ταξιδέψει για να παίξει ποδόσφαιρο στα επόμενα 4+1 χρόνια. Εχει σημασία λοιπόν ότι θα βρει εδώ ανθρώπους που έχουν ζήσει το ίδιο. Που κατανοούν τις ανάγκες. Και που είναι έτοιμοι να βοηθήσουν στην «προσαρμογή».

Οι προηγούμενοι

Οι Ερυθρόλευκοι δεν έχουν μεγάλο παρελθόν σε αντίστοιχες κινήσεις. Ούτε κάποιο φοβερό ποσοστό ευστοχίας, μιλώντας πάντα για τη ζώνη της Λατινικής Αμερικής και για απευθείας μεταγραφικές ιστορίες από αυτή. Ειδικά με ποδοσφαιριστές που θεωρούνται «επένδυση» για το μέλλον. Πριν τον Εσε – ο Φρανσίκο Ορτέγκα ήρθε στα 24 – ήταν ο Μαξιμιλιάνο Λοβέρα: Αποκτήθηκε στα 19 του από τη Ροζάριο Σεντράλ το καλοκαίρι του 2019. Μια μεταγραφή 3,3 εκατ. ευρώ. Επαιξε 36 ματς με τον Ολυμπιακό του Πέδρο Μαρτίνς. Εδειξε ότι έχει σπουδαία ποιότητα με την μπάλα στα πόδια. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ήταν αυτό που αναφέρει το CV του: εξτρέμ. Ενα καλό 8άρι ίσως. Εξτρέμ ήταν ο Ροντρίγκο Αρτσούμπι που το καλοκαίρι του 2007 αποκτήθηκε από τη Λανούς έχοντας μάλιστα ελληνικό διαβατήριο – με καταγωγή από τη Χίο. Δεν έπαιξε ποτέ όμως: μόλις 7 συμμετοχές, η μία στο Champions League κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης (0-0). Μαζί του, τότε, και ο Λιονέλ Νούνιες από την Αρχεντίνος Τζούνιορς. Κλασικός επιθετικός «χωρίς θέση». Εκείνος αγωνίστηκε σε 29 ματς, έβαλε ένα μαγικό γκολ – με βολ πλανέ – στο 4-0 του Κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό (16/1/2008) αλλά δεν προσαρμόστηκε ποτέ.

Ντιόγκο και Λεονάρντο

Σε αυτήν την κλίμακα των ποδοσφαιριστών σε ηλικία ως τα 22, η πιο μεγάλη επένδυση που έγινε ποτέ προέκυψε από τη Βραζιλία. Αλήθεια, τον θυμάστε τον Λουίς Ντιόγκο; Είχε μόλις κλείσει τα 21 όταν μια επένδυση της τάξεως των 9 εκατ. ευρώ τον έντυσε στα ερυθρόλευκα από την Πορτουγκέζα. Εκανε καταπληκτική αφετηρία υπό τον Ερνέστο Βαλβέρδε, έγραψε συνολικά μια χαρά αριθμούς – 78 συμ., 23 γκολ, 14 ασίστ – αλλά ουσιαστικά από τη δεύτερη σεζόν του συμβολαίου του ήταν σε ελεύθερη πτώση. Σαν να έχασε τον προσανατολισμό του. Νωρίτερα (2008) ο Ολυμπιακός απέκτησε από τη χώρα της σάμπα και τον Λεονάρντο: έναν αριστερό μπακ που παίζει ακόμη – ερασιτεχνικά – ποδόσφαιρο στα μέρη μας (πέρυσι αγωνίστηκε στο Κορωπί). Ο Λεονάρντο ήταν και εκείνος ποδοσφαιριστής της Πορτουγκέζα και στο λιμάνι είχε ουσιαστικά ενάμιση καλό χρόνο με 57 συμμετοχές. Μάλιστα τη σεζόν 2009-10 έπαιξε ως αριστερός εξτρέμ πετυχαίνοντας και ένα γκολ πρόκρισης στο Champions League κόντρα στην Αρσεναλ.

Αλλη εποχή

Για να γίνει πάντως καλύτερα αντιληπτό, έχει σημασία να κατανοήσει κάποιος την εξέλιξη του ποδοσφαίρου στο κομμάτι του scouting. Τις ομάδες αναλυτών που έχουν τα club. Την προσήλωση στα data. Την απεριόριστη εικόνα που δίνουν οι επαγγελματικές «πλατφόρμες». Κάποτε οι ποδοσφαιριστές ήταν προτάσεις από ατζέντηδες. Αργότερα προϊόντα ταξιδιού ενός σκάουτ που βρίσκονταν στην άλλη άκρη του κόσμου για μερικές εβδομάδες με την ελπίδα ότι θα του κληρώσει ο πρώτος αριθμός του λαχείου. Πλέον η πληροφορία είναι απεριόριστη. Τον Σιπιόνι ο Ολυμπιακός τον παρακολουθεί εδώ και μήνες. Τον είδε σε όλα τα ματς του με την Τίγκρε. Εχει στα χέρια του ένα πλήρες report. Συζήτησε την περίπτωσή του διεξοδικά πίσω από τις κλειστές πόρτες του Ρέντη. Εδωσαν το «ΟΚ» μια σειρά από επαγγελματίες με πρώτο τον ίδιο τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Και βέβαια οι νταμπλούχοι δεν έχουν πλέον μόνο όλα τα απαραίτητα μέσα παρακολούθησης. Εχουν και τον τρόπο για την επίτευξη μιας τέτοιας μεταγραφής. Που αυτό και αν είναι δύσκολο…

Φαινόμενο Καστίγιο

Οπως και να έχει; Η πιο μεγάλη μεταγραφική επιτυχία από εκείνα τα μέρη ήταν και παραμένει ο Νέρι Καστίγιο. Ενα 16χρονο παιδί που είχε αγωνιστεί στην Ντανούμπιο της Ουρουγουάης και το ταλέντο του τον έστειλε σε… περιοδεία στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός έμαθε για εκείνον μέσω ατζέντηδων. Πληροφορήθηκε πως τον Καστίγιο τον δοκίμασε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Και κάπως έτσι προχώρησε στο παρασύνθημα. Τον απέκτησε το καλοκαίρι του 2000. Τον παραχώρησε το καλοκαίρι του 2007 έπειτα από 163 παρουσίες, 47 γκολ και 12 ασίστ! Η Σαχτάρ Ντόνετσκ έπειτα από το Κόπα Αμέρικα – όπου ο Νέρι έκανε πάταγο με τα χρώματα του Μεξικού – έδωσε 15 εκατ. ευρώ στους Πειραιώτες και 5 εκατ. στην οικογένεια του ποδοσφαιριστή, που διατηρούσε το 25% των δικαιωμάτων του.