Ο Ούρος Ράτσιτς αποτελεί τη νέα ηχηρή προσθήκη του Άρη στη θερινή μεταγραφική περίοδο. Και όχι για μία απλή θέση.
Έναν χρόνο τώρα η κουβέντα για το «6άρι» έχει «στοιχιώσει» τους διαδρόμους του «Κλεάνθης Βικελίδης». Η ποδοσφαιρική επιλογή με τα «8άρια» δεν απέδωσε και ήταν ξεκάθαρο ότι η ομάδα χρειαζόταν κάποιο… καταστροφέα στη μεσαία γραμμής της. Και τον βρίσκει εν τέλει στο πρόσωπο του παίκτη, τον οποίο κάποτε στην Ισπανία αποκαλούσα «La Muralla». Δηλαδή «το τείχος».
Από το Κρούσεβατς στην La Liga, μέσω… Βελιγραδίου
Ο Ράτσιτς γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1998 στο Κρούσεβατς της Σερβίας. Από τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα φάνηκε ότι διαθέτει τα θεμέλια που χρειάζονται στο ποδόσφαιρο και ειδικά στα χαφ. Πειθαρχία, προσήλωση και ισχυρή ποδοσφαιρική παιδεία. Αγωνίστηκε αρχικά στη Σλόμποντα Τσάτσακ και στην OFK Βελιγραδίου, ώσπου το 2016 έκανε το άλμα στον Ερυθρό Αστέρα.
Εκεί άρχισε να ξεχωρίζει αμέσως: ογκώδης, με γερό κορμί, καλή τεχνική κατάρτιση και διορατικότητα στο χτίσιμο του παιχνιδιού. Έδειξε πως μπορεί να εξελιχθεί σε έναν σύγχρονο box-to-box μέσο με έμφαση στις αμυντικές ισορροπίες.
«Στον Ερυθρό Αστέρα έμαθα τι θα πει πίεση και ευθύνη. Η ατμόσφαιρα στο “Μαρακανά” δεν ξεχνιέται», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Η Βαλένθια και η δυσκολία της προσαρμογής
Το 2018, η Βαλένθια πίστεψε στο ταλέντο του και τον ενέταξε στο ρόστερ της. Ωστόσο, η προσαρμογή σε μια νέα χώρα, διαφορετική κουλτούρα και άγνωστο περιβάλλον δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Ακολούθησαν δανεισμοί σε Τενερίφη και Φαμαλικάο, περίοδοι προσαρμογής, που όμως του έδωσαν πολύτιμες εμπειρίες.
Στη Φαμαλικάο, μάλιστα, άρχισε να ξεδιπλώνει το ταλέντο του, με γεμάτες εμφανίσεις και σημαντικές συνεισφορές. Ήταν η πρώτη χρονιά όπου άρχισε να επιβεβαιώνει τις προσδοκίες.«Κάθε νέα ομάδα ήταν μια νέα απόδειξη. Έπρεπε να ξανασυστηθώ. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, δεν σταματάς να παλεύεις», είχε πει.
Το 2020 επέστρεψε στη Βαλένθια και κατέγραψε 32 συμμετοχές στη La Liga, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στη μεσαία γραμμή. Μπορεί να μην ήταν ο εντυπωσιακός παίκτης, όμως η προσφορά του ήταν ουσιαστική – εκείνος που κρατούσε την ισορροπία ανάμεσα στις γραμμές.
Γρανάδα, Μπράγκα και Ιταλία
Ακολούθησε ένας δανεισμός στη Γρανάδα (2022–23), όπου συνέβαλε στην άνοδο της ομάδας. Έπειτα, η Μπράγκα του πρόσφερε συμβόλαιο το 2023, με τον Ράτσιτς να αγωνίζεται στην Ευρώπη και να αποδεικνύει πως πλέον είχε αποκτήσει εμπειρία και ωριμότητα στο παιχνίδι του. Η πορεία του στη Βαλένθια φαίνονταν να ολοκληρώνεται, όμως μια νέα ευκαιρία προέκυψε από τη Serie A. Η Σασουόλο τον απέκτησε με μεταγραφή, επενδύοντας πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ. Ο ίδιος βρήκε στο ιταλικό πρωτάθλημα το απόλυτα τακτικό και αμυντικό περιβάλλον που του ταίριαζε. «Η Ιταλία δεν σου επιτρέπει να χαλαρώσεις. Αν χάσεις τη συγκέντρωση, σε “τιμωρεί”. Και αυτό μου αρέσει», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο ΑΡΗΣ του δίνει αυτό που έψαχνε: Σταθερότητα
Παρόλα αυτά, ούτε στη Σασουόλο μπόρεσε να εδραιωθεί. Οι διαδοχικοί δανεισμοί σε Γουέστ Μπρομ και Μπράγκα τον κράτησαν μακριά από τη σταθερότητα που κάθε ποδοσφαιριστής αναζητά. Με δύο χρόνια να απομένουν στο συμβόλαιό του, ο Ράτσιτς δεν ήθελε άλλη μία προσωρινή λύση.
Ο ΑΡΗΣ του προσφέρει ακριβώς αυτό. Το περιβάλλον για μία μόνιμη στέγη, πρωταγωνιστικό ρόλο και… ένα τσιγάρο δρόμο μέχρι τη Σερβία, εάν κάπνιζε… Κυρίως όμως, του δίνει την προοπτική να αναλάβει ηγετικό ρόλο σε μια μεσαία γραμμή που εδώ και καιρό αναζητούσε την… πυξίδα της. Οχι για να κάνει φαντεζί πράγματα, αλλά για αυτό που γνωρίζει καλύτερα. Να αμύνεται απλά και αποτελεσματικά. «Δεν χρειάζονται εντυπωσιακές κινήσεις για να θεωρείσαι σημαντικός. Αρκεί να κάνεις σωστά τη δουλειά σου – πάντα. Αυτό με χαρακτηρίζει.»