Ενας έμπειρος κοινοβουλευτικός συντάκτης μπορεί να παραδώσει το ρεπορτάζ από το διήμερο της Βουλής αρκετές ώρες πριν ανέβει ο πρώτος ομιλητής στο βήμα. Θα αφήσει ένα κενό για τη Ζωή και το stand up της και μετά θα περιμένει τις ψηφοφορίες για να συμπληρώσει τα νούμερα. Σοβαρολογώ, δεν είναι διόλου αστείο. Με τα κουκιά μετρημένα, τις θέσεις παγιωμένες και τα πάντα να έχουν ειπωθεί, το «Ρετιρέ» είναι πολύ πιο συναρπαστικό από τις συνεδριάσεις για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Και, μεταξύ μας, η Βουλή μπορεί να προσφέρει καλύτερο γέλιο. Ομως αυτή η συνθήκη είναι για κλάματα. Ολα είναι γνωστά και προσχηματικά. Και καθώς δεν υφίσταται ισχυρότερος θεσμός από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τα πάντα τακτοποιούνται κατά τη βούλησή της. Βέβαια αυτό που δεν πληρώνεις στη Βουλή, σου έρχεται ως λογαριασμός της κάλπης. Αλλά αυτά τα χρέη είναι σαν εκείνα που βάζεις στην πιστωτική. Ελπίζεις ότι όταν έρθει η εκκαθάριση, θα έχεις λεφτά στην τσέπη.
Τώρα αν θέλετε περιγραφή του χθεσινού ματς, λυπάμαι δεν έχω σημειώσει κάτι σπουδαίο πέρα από την, απαραίτητη, πλέον επιστροφή στα ’80ς, στο σκάνδαλο με το καλαμπόκι, τις επιδοτήσεις στα Ανώγεια. Επίσης δεν κατάλαβα τι προσφέρει στη συζήτηση (και στα πρακτικά) η πρωθυπουργική επισήμανση για τον Ανδρουλάκη που κοκκινίζει όταν εκνευρίζεται, τη Ζωή που «γκαρίζει» και γενικώς το ύφος που δηλώνει πλήρη απαξία προς όσους τολμούν να ασκήσουν αντιπολίτευση, έστω με υψηλούς τόνους. Διότι η ουσία της υπόθεσης δεν βρίσκεται στις επιδοτήσεις που μοιράστηκαν όταν έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα και πετούσαμε πεντοχίλιαρα στις πίστες. Αυτές οι αναφορές έχουν μόνο ιστορικό χαρακτήρα. Αυτό που έπρεπε να συζητάμε είναι πώς διάολο γίνεται μετά από έξι χρόνια επιτελικού κράτους, τα λεφτά να πετάνε από τα ταμεία με την επιμελητεία να ανατίθεται σε ημετέρους. Ο Πρωθυπουργός είπε ότι αν η Εξεταστική αναδείξει ευθύνες, θα πάμε και σε Προανακριτική. Τι ωραία που θα ήταν να έμπαινε κάτι τέτοιο στο στοίχημα. Θα ψηφίσει ή δεν θα ψηφίσει η ΝΔ Προανακριτική; Θα εισπράτταμε και εμείς κάτι σαν επιδότηση.
Ενας κόσμος χωρίς CNN
Πότε μιλάει στα σοβαρά ο Τραμπ και πότε τρολάρει τον πλανήτη και την Ιστορία; Κανένας δεν είναι σίγουρος. Τον ακούς, ας πούμε, να καταγγέλλει τις ανεμογεννήτριες και λες ότι είναι «ψεκασμένος». Μετά θυμάσαι τη διασύνδεσή του με συμφέροντα που επενδύουν στους υδρογονάνθρακες και αντιλαμβάνεσαι το κίνητρό του. Ομως όταν απειλεί, ευθέως, τα αντιπολιτευόμενα τηλεοπτικά δίκτυα με αφαίρεση της άδειάς τους, οφείλεις να τον πάρεις στα σοβαρά. Οχι μόνο επειδή δεν μπορείς να φανταστείς τον κόσμο χωρίς CNN, αλλά επειδή το μόνο συνεπές στη διαδρομή του προέδρου, είναι η πορεία προς τη δικτατορία. Και ίσως το μοναδικό πεδίο στο οποίο έχει σχέδιο. Μεθοδικά και συστηματικά. Χορηγεί μικρές δόσεις αυταρχισμού, επιτρέποντας στον οργανισμό της κοινής γνώμης να προσαρμοστεί στο σκοτάδι που ρίχνει. Και κάθε φορά που δοκιμάζει τα όρια, δεν βρίσκει πραγματική αντίσταση, παρά μόνο φωνές. Και έτσι στήνει ένα νέο περιβάλλον, εντός του οποίου η δημοκρατία υπάρχει μόνο όταν τον εξυπηρετεί.
Το πλοίο των Εβραίων
Το 1939 από το λιμάνι του Αμβούργου απέπλευσε το πλοίο Saint Lious, μεταφέροντας 937 Εβραίους που προσπαθούσαν να γλιτώσουν από τους ναζί. Το πλοίο είχε ως προορισμό την Κούβα, καθώς η κυβέρνηση της χώρας είχε διαβεβαιώσει ότι θα τους δώσει άσυλο. Ομως όταν το πλοίο έδεσε στην Αβάνα, οι Κουβανοί δέχθηκαν μόλις είκοσι ανθρώπους. Οι υπόλοιποι συνέχισαν για τις ΗΠΑ. Τους έδιωξαν. Πήγαν στον Καναδά. Τους έδιωξαν και από εκεί. Τελικώς σκορπίστηκαν σε Βρετανία, Ολλανδία, Γαλλία και Βέλγιο, ενώ 240 πέθαναν στα στρατόπεδα. Οσο το πλοίο έψαχνε λιμάνι για να αποβιβάσει τους Εβραίους, στο Βερολίνο ο Γκέμπελς δήλωνε δικαιωμένος: «Είδατε που κανένας δεν θέλει να πάρει Εβραίους στη χώρα του;». Οχι, το κρουαζιερόπλοιο που πλέει στα νερά μας δεν έχει καμία σχέση με το Saint Lious. Ομως όσοι επιτίθενται στους επιβάτες του, έχουν μια χαρά σχέση με τον Γκέμπελς.
Ο star της ημέρας
Ο Γιώργος ο Κοσκωτάς. Λογικά θα είναι το τελευταίο χαρτί της κυβέρνησης στην κοινοβουλευτική μάχη για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Και θα χρησιμοποιηθεί για να εξουδετερώσει και τα τελευταία επιχειρήματα του ΠΑΣΟΚ. Εν ανάγκη, θα θυμηθούμε και τον μακαρίτη τον Λούβαρη, τα Pampers και την εκπομπή της Δήμητρας στην ΕΡΤ. Τίποτα δεν αποκλείεται πλέον…